Köle Gemisi ~ Kim Taehyung +18

14 - "Bu gemiyi.. patlat"

Bu da komutanı merak edenler için gelsin :')

Taehyung üstündeki kıyafetlere baktı. Şu an kesinlikle olmak istediği bir noktada değildi. Bu gemiden kurtulmak yerine daha çok geminin içine çekiliyordu. Kaderi gittikçe bu gemiye daha sıkı bağlanıyordu. Üstelik acı olan gencin bu durumdan rahatsız olmamasıydı. Kaç aydır sessizce yaşasa da değişimi fark etmişti. Elindeki şapkayı kafasına yerleştirdikten sonra odaya girdi. Gencin odaya girmesi ile tüm askerlerin bakışları gence çevrilmişti. Ortamda hızla büyüyen fısıldaşmaları komutanın gür sesi bastırdı "Biz dışarıdayken tüm yetkimi bu gence bırakıyorum"

Komutan Taehyung'a yarım gülümsemesini sunarken yakışıklı gence bakan bir sürü endişeli ve sinirli bakış vardı. Komutanın yanında başı eğik duran askerlerden biri yavaşça kafasını kaldırdı "Gemiyi bir yabancıya, hatta bir çocuğa mı bırakıyorsunuz?"

Komutan sakince yan tarafındaki askere döndü. Gözlerinden ışık çıkıyor gibiydi. Bir süre baktığı askeri duymamazlıktan gelen mavi gözlü yakışıklı adam başını diğer askerlere doğru çevirdi "Yarım saat sonra çıkacağız. Hazırlıklı olun. Geri döneceğinizi söyleyemem. Bunu Amerika için yapıyoruz! Kimse tek adım geri atmayacak!" Komutanın sözleri odada ölüm havası yaratmıştı. Taehyung burada kalacağı için şükrediyordu.

---

"Nasıl hissediyorsun?"

Komutan güverte de yanında dikilen küçük gence bakışlarını denizden çekmeden sorusunu yönelttiğinde Taehyung endişeli bakışlarını komutana çevirdi. Komutan gülümsedi "Korkmana gerek yok. Yarın burada olacağım. Sadece onlara dikkat et" Komutan güçlü ve ciddi bakışlarını gencinkilere odakladı "Kölelere ve.. askerlere"

Yakışıklı genç gözlerini kısıp komutana baktı "Anlamadım?"

Karizmatik adam ukalaca gülümsedi "Buradaki adamlar.. hepsi benim gibi. Benim ayağımın kaymasını bekliyorlar. Koltuğumu onlara bırakamam" Mavi gözlerini durgun suya çevirip devam etti "Hiçbirine güvenmiyorum"

Taehyung düşünceli bakışlarını okyanusa doğru çevirdi "Beni sevmiyorlar, değil mi?"

Komutan güldü "Sevmiyorlar demek az kalır" Mavi gözlü adam elindeki beresini kafasına geçirip sağ elini alnına kaldırıp gence selam verdi "Asker!"

Taehyung seslice yutkunup yavaşça elini alnına getirerek selam verdi "Komutanım!"

Mavi gözlü adam gülümsedi "Dikkatli ol"

Taehyung'un içinde tuhaf bir his vardı. Sanki..

Bu onu son görüşüydü.

---

Taehyung komutanın masasında, yani.. kendi masasında oturuyordu. Ne yapacağını bilmiyordu. Kaçabilirdi. Özgür olabilirdi fakat kendini ihanet edecek gibi hissediyordu. Sebebi açıktı. Artık o bir köle değildi. Burada yeniden doğmuş, güçlenmiş, başka biri olmuştu. Pencereden okyanusa baktı. Burası.. neden evi gibi hissettiriyordu?

Derin bir nefes alıp duvardaki resimlere baktı. Komutanın gençlik fotoğrafları, arkadaşları, bir sürü asker.. Yaptıklarına bakılırsa geçmişte çok acı çekmiş olmalıydı. Savaşlarda bulunan birinin psikoloji nasıl yerinde kalabilirdi ki? Onun mavi gözleri her zaman bulutluydu. Taehyung gittikçe ona daha yakın hissetmekteydi. Onu ilk gördüğünde hissettiği duyguları düşündü. Onun bir pislik olduğunu düşünmüştü. Fikrinin değişmiş olması genci korkutuyordu. Komutanın duvardaki resmine bakıp fısıldadı

"Sizi hayal kırıklığına uğratmayacağım"

---

"Orada kalamazsınız"