Simula nung araw na niyaya akong magpakasal ni Alex ay hindi na mawala-wala ang ngiti sa mga labi ko. Sabi nga daw nila, excited na ako.. Of course naman noh? Sinu ba di ma eexcite mapangasawa ang lalaking mahal na mahal mo??
Kung dati ay tuwing snack at lunch break lang kami nagkikita ni Alex my labss, ngayon, oras-oras na. Pagka alis ng kanilang professor ay nagkakandaripas xa sa pagtakbo para puntahan ako sa room ko at e ensure na ok ako. Ewan ko ba dun? Pero natutuwa naman ako sa ginagawa niya. I felt safe with him by my side.
Pero teka nga lang, speaking of which, napasobra yata ang love story ko na ‘to. Maiba nga tayo.
Hindi ko na nasi-share sa inyo ang love story ng best friend kong si Nika.
By the way, nakipagbalikan yung si Ace kay Nika. At kahit galit na galit si Nika kay Ace ay pinatawad na rin niya ito. Kung alam nyo lang kung anung pagmamakaawa ang ginawa ni Ace para lang kausapin sya ni Nika. Ewan ko ba dun sa dalawa?? Dire-diretso kung mag desisyon. Di man lang dinadaan sa masinsinang usapan. Tingnan nyo nga kami ni my labss oh,!! Para na kaming true couple. Pinapahalagahan namin ang isa’t-isa
“Jeeeennnnnnnnnnnn. . . . . .. . . .. .!” ay naman!! Nasira yung wonderful imagination ko. Sino na naman kaya ito.??
“Jen, si Alex. .. . . . “ humihingal pa na sabi nito.
“oh! Anung nangyari kay Alex?” ok na worried na ako.. Pero anu nga kaya nangyari dun??
“Nandun sya sa may vacant lot sa labas ng skul. Pinagtutulungan yata ng mga gang members”- sabi niya na parang nag wo-worry din.
WWWHHHHHAAAAAAATTTTTTTTTTT??????
Hindi na ako nakapagsalita at tumakbo na ako ng tumakbo na halos malaglag na ‘yong puso ko. Sobrang takot ang nangingibabaw sa aking isipan.
Diyos ko po, ‘wag nyo munang kunin sa akin si Alex. Mahal na mahal ko po xa..Maawa po kayo sa akin.
Hinihingal ako nang makarating sa vacant lot.
O.O
Tingin nyo? Anu nakita ko??
“^-^”-Alex
“ x( “ –me. Sobrang naiiyak na talaga ako. . .
“Aleeeeeeeeeeeeeexxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx naman eHhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh. . . . . . “ I said with a very sad face. Naiiyak na talaga ako ng sobra. Ewan ko ba kung bakit ako iiyak???? Pero kasi naman.. . .. . I was worried talaga sa kanya to find out that. . .
“Bibihisan na ‘po naming kayo ma’am” sabi nung isang babae na kung di ako nagkamali ay wedding coordinator.
Hinila nila ako papunta dun sa may maliit na tent at inayusan. Dun na ako umiyak ng umiyak.
*sob*
*sob*
*sob*
*sob*
“bakit po kayo umiiyak ma’am?” nag-aalalang tanong ng wedding coordinator.
“nakakainis kasi ehh.. akala ko kung anung nangyari sa kanya.. . .huuhhuhuhu” di pa rin mapigil-pigilang mga luha ko.
“alam nyo ma’am? Ang swerte-swerte nyo sa mapapangasawa nyo. Kita mo ay ke babata pa ninyo pero marunong na kayong umintindi ng salitang “mahal”.” Sabi naman nung isang nag-aayos sa akin.
Teka nga lang ahh. . . .bakit ang loading ko. . . . . di ba sa summer pa kami magpapakasal? Ba’t mukhang napaaga?
“Huwaaaat????? Ngayon na talaga ako ikakasal???????”- O.o na shock talaga ako ng sobra.
And wait wait wait . . . . . Di ba 1 month pa lang after nagyaya sa kin ng kasal si Alex????
There’s something wrong in here. There’s a missing piece to solve this mystery.
“Halika na po ma’am . . . kanina pa kayo hinihintay ng groom”- pagyaya ng wedding coordinator.
Pagkalabas ko ng tent, lahat ng tao nakatingin sa akin. They were like…
WOOOOOOOWWWWWWWWWW. . . . .
"You look so beautiful today my bride" Alex said with smiling face.
"May bride ba na pangit?? ha???" I said sarcastically.
After a while. . .
"Will you, Jenneza Mae Cruz take Alex Gutierez as your lawfully wedded husband?" sabi ng pari.
"I DO."
"I DO"
"I DO"
Naramdaman ko na lang na parang kinurot ako.. .
I was like. . . .
O.O
"Sorry Sir.!"
Nakatulog pala ako...
Was it all a dream?
BINABASA MO ANG
<3 perfectly made for each other <3
Teen Fictiona love story between perfect lovers. Despite them being perfect, challenges will still come through their relationship. Will they be able to pass thru those challenges? or will they be defeated?
