" We're Friends " ( her POV )

Chapter 4

Hindi ako makapaniwala sa sinabi ni khai, nandito na ako sa bahay, nagdadalawang isip kung ibibigay yung letter,,, sino ba naman yung di maguguluhan sa sinabi niya.

---------- flashback-----------

Sige,,,

Ganito kasi yun, kaya ka niya pinapirma kasi may gusto siya sayo, last year pa.

Huh? Lahat kaya kayo pinapirma niya,

Hindi, ikaw lang, at seryoso ako dun sa sinasabi ko na may gusto siya sayo, sinabi niya kaya sa akin.

Bye na bukas nalang,

Sige bye

--------- end of flashback---------

Itinulog ko nalang at bukas ko na siya kakausapin,

Andito na ako sa labas ng school, maraming estudyante ang nasa labas, x mas party kaya ngayon...

Nakisabay nalang ako ,

Pagkapasok ko, umupo na ako sa dulo sa unaha tapos nag earphone, patago lang syempre baka may makihati,

Tumagal tagal dumating na rin sila kasama natin siya dun, nagulat ako at dumeretso siya sa pwesto ko, tinanggal ko yung earphones ko,

Tinanggal niya yung bag niya at nilagay sa upuan ko,

Palagay sabi niya at umalis, pinili kong maging normal, balak ko sana ilagay yung letter dun sa bag niya kaso bumalik na siya ,,

Actually, ang awkward kaya nung day na yun, kasi ang alam niya di ko alam na may feelings siya para sa akin.

Natapos ang araw na yun na di ko siya pinapansin yung letter at gift ko di ko pa rin nabibigay pero may binigay siya sa akin, di ko pa nabubuksan kasi umalis siya agad di ko manlang nabigay sa kanya,

Pagkatapos nun ay umuwi na ako, babalik kasi kami sa bulacan, kasi dun kami mag papasko at bagong taon, binuksan ko na rin yung regalo niya, mug siya na nakasulat yung pangalan ko,

Nasa bulacan na ako at yung gift ko sa kanya ay binigay ko nalang sa pinsan ko, tuwang tuwa siya kasi first time ko siyang binigyan ng gift nitong Christmas, ang laman lang nun ay pabango,

Natapos ang bakasyon at pasukan na naman, nasa harap na ako ng pinto at binuksan ko na, marami na ang nandun, umupo na ako sa sulok at tinignan ang bintana.

Ilang linngo na ang nakalipas ng magsimula ang pasukan, dumating na rin ang araw na pinaka ayaw ko, yung tinutukso ka nila,

Yan ang ayaw ko sa kanila eh, yung nanunukso, iwas nalang ako ng iwas kahit lunch, iwas pa rin ako.

Hanngang sa matapos ang school year na to, di ko siya pinapansin.

Ngayon ko lang naisip,

Ang sakit pa la mawalan ng kuya,