The Peculiar's Tale (°ﾛ°٥)ON HOLD

➕ dos ➕

capitulo dos
Sea fuerte

❇
⭐ Nicolette Maria ⭐

I re-adjust my skirt and look once more at the girl in front of me. She's wearing a plaid bleach blue skirt paired with a loose white louse.

Bumuntong hininga ako.

Hindi ko rin alam kung bakit ba ako kinakabahan. I mean, I knew her for so long pero bakit piling ko ngayon ko lang siya makikilala.

Eh. Maybe just some random jitters.

Tumingin ulit ako sa salamin at tiyaka kinuha ang string bag ko. Mamá didn't agree with me wearing this but she doesn't have any choice.

I live in a free country and I can do anything I want.

Pagkababa ko ng hagdan ini-assist ako ni Paolo, isa sa mga pinagkakatiwalaan dito sa palacio ni abuelo, papuntang coche ni mamá.

If you were wondering what keeps bugging me it's because I will finally see my sister again in so many years.

I think bata pa ako noong makasama ko siya. And as far as I can remember, we were pretty close.

Sophie Quinn Gregor.

Is a wonderful name for a wonderful girl. And I'm proud to say, she's my one and only sibling, and my older sister.

Mala-prinsesa siya kung umasta. Pero kung napikon iyan magdasal ka na lang na sana hindi mo siya nakilala.

Siya ang hinahangaan ko. I idolize her so much. When I grow up, I want to be just like her.

Pagkababa ko sinalubong na agad ako ni Criada Patricia. Siya ang laging Criada na uma-assist sa akin dahil siya and personal maid ko.

“Señora vamonos.” I noticed her monotone voice but I just simply ignore it.

May mga oras talaga na dapat maging propesyonal ka sa mga amo mo. Nasanay na lang din ako dahil noong nasa Pilipinas pa ako, mas malamig pa rito ang trato nila sa akin.

Someday I will meet someone who could accept me as me. That they'll ignore all the negativities and focus on all the positive sides on me, because they just love me so much...

And I hope that person, is a he.

Pagkarating namin sa coche napansin kong ako lang ang nandito. Saka ko lang natandaan na susunod na lang pala si mamá because of some emergency meeting.

Psh. Curse that meeting.

Nainis lang ako dahil kinailangan pa ni mamá na unahin iyon kaysa kay ate.

I sigh.

Pinagbuksan ako ni Paolo ng pinto at binuksan na rin ng mga guwardiya ang mga nagsitataasang mga metal na nagsisilbing harang sa dadaanan namin.

Oh yeah, mala castillo pala ang bahay na ito. How dumb of me to forgot.

I look once more at Patricia but she still has a stoned expression. I gently sigh and slid into the car.