Kaybolan Merhamet

-2-

     Emre'nin ağzından burnundan kan akıyordu. Ayrıca kaşı ve dudağı patlamıştı. Benim için kavga etmeleri o kadar saçma ki... Ayrıca benim için kavga etmeleri çok hoşuma gidiyordu, ama Berke'nin Emre'ye öldüresiye vurmasına da gönlüm el vermiyordu. Ece, pastalar elinde ağzı 5 karış açık şaşırmışçasına Emre ile Berke'ye bakıyordu :

     - Bir doğum günü partisi yapalım dedik, partininde ağzına s*çtılar. Ne bakıp duruyorsun ? Gidip ayırsana onları !

     Koşarak yanlarına gittim. Berke'yi geriye çektim ve Berke dirseği ile karnıma vurunca, ağzımdan kan geldi. Emre yerde bayılmış yatıyordu. Ben ise dilime değen o kırmızı kanın tadını alıyordum. Berke ne yapacağını şaşırdı. Ece telefonu getirdi ve ambulansı aradı. Bu durum gerçekten berbattı çünkü başım dönüyordu. Yere çakıldım. Ondan sonra da hiç birşey hatırlamadım. Sanırım bayılmıştım. 

     2 gün sonra uyandım. Ama sanki bayıldıktan 1 saat sonra uyanmış gibi hissediyorum. Nasıl olduysa bağırsağım zedelenmiş ve kan bu yüzden gelmiş. Beni hemen acile götürmüşler ve ameliyata sokmuşlar. Ben ise hiçbir şey hissetmeden ayılıverdim. Emre yüzünde ki 2 çift yara bandı ve burnunda ki kabuklaşmış yara ile yanıma geldi :

     - Çok özür dilerim. Böyle olsun istememiştim. Yemin ederim. Özür dilerim...

     - Önemli değil. Sen birşey yapmadın. Berke'nin seni yanına çektiği anda konuştuklarınızı duydum.

     Berke'de yanıma geldi :

     - Özür dilerim. Senin adına çok üzgünüm, dedi. Fakat ben yüzüne dahi bakmadım. Gözümü nereye çevirirsem çevireyim, çevirdiğim yere geliyordu. Bende gözümü kapadım. Ardından hiçbir şey demeden, diyemeden oradan uzaklaştı. Durumum çok kötüydü. Ve doktorların dediğine göre durumum aşırı şekilde kritikmiş. Bu kadar dinç olupta durumumun bu kadar kritik olması göze batan ilk şey

-Bir sebep dolayısıyla bunu yazmayı bıraktım. Yeni kitabı okuyabilirsiniz.. ^_^ -