Gidersem, bilirim ki sen öksüz çocukları seversin, yağmurdan korkacaksın belki de, yada yağmur olacam bedenine.
Semaya uzanan ellerin dolacak göz yaşlarınla, taşar yüreğinde sakladıkların, bir benim gördüklerim görülecek hiçler tarafindan...
Korkarım bilinmenden, saracak olmayabilir sendeki beni ve tüm cehalet yerleşse bile yokluğundan viran olmuş yüregime dolduramaz bendeki seni.
Bilinmek...
Kork bilinmekten seni saran olamaz benden başka. Bir ben bilmek istiyorum, seni bir ben anlamak istiyorm...
Açma yaralarını başkasına, gitmeyecem ben. Unutma bir kere yer edindiysem yüreğinde gidemem başkasına.
Gidersem, yıkılır benliğine kurulan kent. Bilirim senin susan hallerini, öyle hallerdir ki onlar sadece sigarayla dökülür umut dolu dudaklarından. Yağmurdan sonraki toprak kokusu gibi kokuyor hayallerin...
Ki ben; karanlıktan korkan küçük kız, aydınlığımken sen güneşi bile hatırlamam.
Ki sen; İçim doluyken döküldüğüm sahil, elime yakışan en güzel sigara, dilimden çıkan en estetik name, bu şehirdeki yetimlerin umudu...
Yağmurdan sonraki toprak kokusu gibi kokuyor yüreğin...
#nazlgndzz
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benimle Kal *
شِعرYasak olan, bilinmemezlik taşıyan her şey bana her zaman daha çekici gelirdi... O benim için bilinmemezlikti, içimde onu tanımak adına tüm şehirleri alevler altına alabilecek kadar büyüyen bir yangın vardı. O yangını söndürebilecek hiç bir ş...
