SAVAŞ'TAN
Sahil'in yanında adını bilmediğim kıllıksız bir çocuk var Çocuk sahile aynı yaşıt. Bir yıl önce sahil'e çıkma teklifi etmiş ama sahil kabul etmemiş şimdide sahil'in yakasından düşmüyormuş onur'un dediğine göre. Zaten anlamıştım hep burdan geçip çıkıyor.
Gelsinde bir boyunun ölçüsünü alalım. Onların evlerinin yanında bir ıssız çıkmaz var. Orda beklemeye başladım.işte geldi. Ağzını kapatarak çıkmaza sürükledim. Ağzını açtım. Bana döndü
"Sen n'aptığını sanıyorsun"
ağzının ortasına yumruğu yapışttırdım sırıtarak savaş
"Seni döveceğimi"
Çovcukta burnuma yumruk attınca, çocuğu öldüresiye dövdüm. Son kez daha yüzüne vurunca eline ayağımla basarak"eyer bir daha seni benim kızımın yanında görürsem bu eline veda edersin anladınmı"bağırarak söyledim oda kafasıyla onayladı.
"Ha bu arada bunlardan sahil'in haberi olursa kendine kaçacak yer ara"
Çekip gittim. Şuan bizim cadde'nin kaldırımına oturdum. Cadde ıssızdı şuan sahil'i görmeyi o kadar çok isterimki.
Keşke allahtan başka bir şey dileseydim. Tam karşımda ıslık çalarak elleri ceblerinde ilerliyordu. Beni daha görmedi, ve gördü öyle şaşkın bakıyorki hafif güldüm herhalde burnumun kanadığını gördü. Şuan son hız yanıma geliyor. Burnuma ne olduğunu sordu öyle endişelenmişki ve sahil'in inatçı olduğunuda öğrendim. Eli elime değdi. Çok farklı bir his. Ne olduğunu sorunca bende şifreli olarak konuştum.
Oda anlamadı. Ve kıskandı.☺peçeteyi yaraya bastırdı. Ve trip attı.gitti. bende arkasından onu otuz iki diş sırıtarak izliyordum.onun bu saatte dışarda ne işi vardı😬 yanımdayken her şeyi unutturuyor bana. Bir kaç dakkika sonra geri döndü şaşkınca ona bakarken o bana bakmadan bakkala geçti.ve galiba beyaz poşetten anladığım kadarıyla çay almıştı.bana bakmadan son hız gitti. Tek kalan kokusuydu. Hiç bir şeye değişmediğim menekşe kokusuydu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ukala Egoistler
Novela Juvenilinsanın gerçekleri olmasısımı lazım ya gerçerklere inanmıyosa YADA...