Shattered Heart

Chapter 5 Ms. Sungit.

Chapter 5

Adrianna’s POV

“wait I know that voice. Its coming from the outside. Brother can I go and check it?”

“Yeah sure honey just be careful and don’t go too far.”

I run towards the door of the restaurant and I’ve found whose that voice. Its Bea with Claire and some boys? I know the other one its Joshua but the others, I don’t have any clue. Where are they going? Bar hopping? No its not! Claire and Bea hates bar. Oh! They’re must be going to a date. But with some boys?

Bea’s POV

*Thousand miles

I look at the caller’s ID. Claire? What does she wants?

“Hello?”

(uhmm Bea can I ask a favor?)

“Yeah sure but yung kaya ko lang ha?”

(Joshua invited me to a…. uhmm a-aahh   date)

“And?”

(And.. can you come with me? I just.. I don’t know what to do. Please?)

“ok ok. When?”

(now)

“As in now na? agad-agad??”

(Yep! So be ready we’ll fetch you. Bye)

Then hanged up

“Ok?”

So I went to my walk in closet and pick some clothes to wear on. After a couple of minutes they arrived.

“hey! So where the hell are we going?” I said to them

“just get in the car” Joshua answered

I just rolled my eyes. Tsk! Seriously? Why did Claire fall inlove with this bastard guy?

“Guyz be nice to Bea okay” he added

I didn’t mind what he’s talking about but when I opened the car.

“Hi Bea” they all said in unison with a very wide smile

Wondering who they are??

Ang barkada lang naman niya! Si Ace Marco, Kennie, Ken, Sean, Paulo and lastly si Jayden.

So no choice ako kung hindi ang sumama baka mapano patong babaeng  to kung pababayaan ko lang. At para hindi ako madistract sa mga asungot nato naglagay na lang ako ng headphones sa tenga ko and started listening to music. Hindi ko namalayan nakatulog na pala ako.

Then suddenly…….

*Boooom!*

“Ouch! Ano ba?? May pagnanasa ka sa akin nuh??”

“Hindi ah! Ang feelingera naman nito! Nadikit lang ako ng konti sa braso mo pagnanasa agad?” Sean

“Ano ba kasi ang nangyari? Ang layo mo kaya kanina sa akin tapos ngayon bigla bigla yakap mo na ako?!”

“Hoy hoy hoy! Por your inpormesyon nadaganan lang kita kasi po ang gulong natin pumutok dahil tong si Joshua pa drive drive di na man pala marunong umiwas ng butas, ayan tuloy maglalakad na lang tayo papasok ng Marco Polo” muktol ni Sean

“And for your information din! Nag-aral kaba talaga? Di ba galing kang states? Seriously! Kahit for your information di mo alam e pronounce?? Pinoy na pinoy ang dating mo! Wake up duudee!” Pangangaral ko sa kanya at hinarap ko si Joshua “At ikaw!” patuloy ko with hand gesture “Kung di ka marunong magmaneho sana sinabi mo para ako na lang ang nagdrive. Nasira tuloy beauty sleep ko! Hmmp!”

“Owwwww!” Sabat naman nang barkada nila at nagtawanan

“Kung makapang lait to! Marunong ako magdrive di ko lang alam paano umiwas sa mga butas butas sa kalye”

“Eh! Pareha rin yon nu---“

“Okay guyz! Stop it!” awat ni Claire sa amin

“maglalakad na lang tayo okay? Malapit lapit na rin lang tayo” patuloy niya. Di na lang kami sumagot at lumabas na kami sa sasakyan.

Nauna silang maglakad kaysa sa akin. May kinuha pa kasi ako sa sasakyan nakalimutan ko ang bag ko. Mas mabuti ring nauna na sila, nakakabuwisit kasi si Sean. Arggghh! I hate him! Matagal ko na siyang kakilala since elementary pa dahil magkaklase kami niyan. Naudlot yun dahil pumunta ako nang states para sumunod sa Mom ko noong second year highschool ako. Sa Forks ako nag-aral. Bumalik ako noong third year. Yun nga lang siya naman ang umalis. Ang alam ko sa Washington siya nagpunta, tumira muna kasama ang kuya niya. Hanggang sa naging 4th year kami, bumalik siya rito pero nasa kabilang seksyon siya kaya hindi na kami magkaklase. Sinasabi ko to dahil matagal ko na siyang crush simula nung grade 5 kami. Si Adrianna, Ira at Claire lang ang may alam nito. Oo bestfriend ko rin naman sila Trisha, Doreen, at Pauline pero ayaw ko dahil sa iisang reason.

I was back in the reality nung may tumawag sa akin

“Hoy!” boses pa lang alam ko na kung sino pero hindi ako tumingin sa kanya. As if I didn’t heard him. I was shocked when he touched my shoulder. Hingal na hingal siya.

“Bakit na naman?!” I’m doing this para hindi mahalata ang nararamdaman ko

“Ms Sungit ka talaga. Kanina pa kaya kita tinatawag pero parang wala ka sa sarili mo. May lagnat kaba?” then he touched my forehead. Tinabig ko kasi nga ayaw kung mahalata niya.

“Akala ko ba nauna na kayo?” I said and raise my one eyebrow

“Oo. Ms Sungit nauna na kami kanina but I noticed someone’s missing so bumalik ako para e check ka, gabi na baka mapano ka pa” he said it and a beautiful smile was plastered in his face. I can see it in his eyes the sincerity pero hindi ako nagpadala baka mangyari yon ulit.

“Ahy! Thank you sa concern ha? Kasi sa totoo lang hindi ko kailangan yun nuh? Alam mo naman siguro nuh? Oo hahahah!” I said it cheerfully and left him dumbfounded.

--------------------------

A/N: Guyz sorry ngayon lng nka pag update,busy sa school dahil malapit na fiesta ng Sto. Nino dito sa amin :)