CAN YARAM

O benim çocukluk aşkımdı.. çocukluktan çıkıp etrafımı keşfetmeye başladığımda ilk onu gördüm. hiçbir şeyden korkmayan, hayat dolu biriydi.. onunlayken sıkıldığımı hiç hatırlamıyorum. Etrafında ki insanları güldürmeyi çok severdi. ben onun gülümsemesini sevdim.. gülerken gözlerinin daha bir koyu yeşil olduğunu ilk ben fark ettim.. üzüldüğünde ise kimseye belli etmemeye çalışırdı ama ben anlardım, yüreğini sıkan bir şeylerin olduğunu.. biz beraber büyüdük.. iyi kötü acı tatlı günleri hep beraber yaşadık.. o benim sevdiğim sevmedi beni, benim ona baktığım gibi bakmadı.. ben onun küçük şımarık kardeşiydim. bi bilseydi içimdekileri acaba böyle söylemeye devam edermiydi diye hep merak ederdim.. yüreğimdekileri söylemeye cesaretim yoktu.. ikimizin olduğu, küçük mutlu hayaller kurardım küçük dünyamda bu bana yeterdi.. yıllarca öyle avuttum kendimi.. onun sıcaklığında, onu hissederek, yanımda olduğu için şükrederek, beni sevmesi için dualar ederek geçti yıllarım.. mutluydum umutluydum..

Birgün kurduğum hayallerin altında kaldım.. çünkü gördüğüm rüyadan uyandım.. Olmayacak bir hayalin peşine takılıp uçurumun kenarına geldiğimi sonradan fark ettim.. Gerçekler bir tokat gibi yüzüme değince, anladım.

Uyanır uyanmaz onu görmek istemiştim annemi yanağından öpüp kahvaltı bile yapmadan evden çıktım arka bahçede ki duvardan atlayıp onların bahçesine geldim. Mesaj atıp bahçeye gelmesini söyledim, geldi. Sabah sabah beni beklemiyordu ne oldu cadı diye sordu ben cevap vermek yerine ona sarıldım. Özledim dedim daha sonra, güldü daha dün beraberdik dedi. Aşkımı özleyemezmiyim diye dalga geçtim eliyle sus diye işaret etti. Aşkımlı konuşma Seda duyarsa yanlış anlayabilir dedi. O an donup kaldım. Seda.. Seda kim diye sordum kekeleyerek. Dersaneden bi kızmış dün akşam telefonda konuşup çıkmaya başlamışlar anlaşılan ikisi de birbirinden hoşlanıyormuş. Bunu niye daha önce bana anlatmadın diye sorduğumda hiçbir şey belli değildi o yüzden söylemedim şimdi biliyorsun dedi.. Ben hiçbir şey söylemedim , söyleyemedim ne diyebilirdim ki seni seviyorum diyemedikten sonra.. Eve doğru yürümeye başladım arkamdan seslendiğini duyabiliyordum ama bakmadım.. Saatlerce yürüdüm, düşündüm.. içimdeki acı yaş olup gözlerimden akıyordu.. Yüreğim hiç olmadığı kadar kanıyordu.. Seviyordu onu gözlerinde ki ışığı gördüm. Meğer bu çektiğim acı hiçbir şeymiş ileride olacakların yanında....