Kendini bilmez aklım esiyor yine bir taraflara,
Sert kayalara çarpıyor savrula savrula,
Denizlerin serinliğinde ilerliyor hızla,
Sonunda senin kalbine varıyor amansızca.
Sonra, geliyor aklım başıma,
Gördüğüm kâbustan uyanıyorum patavatsızca,
Sol yanıma bakıyorum bir anda,
Yine sen yoksun sol yanımda.
Zaten olmadın ki sen hep etrafımda,
Suç bende hayaller kuruyorum gece yarısı soğuk bir odada,
Uykuya dalınca başlıyor kâbuslar kendi kafamda,
Gerçekte olmasan görüyorum seni yine bir soğuk odada hayale dalmış bir akılda.
