Πηρες τη Ζωη μου

Τη θελει πισω

Μ:Χρυσα;
Χ:Μιχαλη...τι κανεις εδω;
Μ:Ηρθα να μιλησω με την Ανετα...

Χ:Ααααα. Εεε τοτε περασε
Μ:Το παιδι;
Χ:Δεν σε αφορουν ολα Μιχαλη
Μ:Ειναι δικο μου;
Χ:Τι;

Μ:Χρυσα κατι σε ρωτησα....ειναι δικο μου;
Χ:Μιχαλη...το παιδι μου ειναι του αντρα μου...του Τεο
Μ:Του αντρα σου; Τον παντρευτικες;
Χ:Οχι αλλα θα γινει κιαυτο πολυ συντομα
Μ:Γενησες το παιδι αυτου του γελιου;
Χ:Μιλα καλυτερα σε παρακαλω
Μ:Δεν σε πιστευω...
Χ:Τι εννοεις;
Μ:Μου λες ψεματα...το παιδι ειναι δικο μου
Χ:Τι δρν καταλαβαινεις....οχι δεν ειναι
Μ:Ποτε προλαβες να μεινεις εγκυος  απο αυτον και να γεννησεις κιολας;
Χ:Οταν εφυγα ειμουν ειδη εγκυος
Μ:Τι;
Χ:Εφυγα...γιατι αυτο που ενιωθα για σενα ειχε τελειωσει και κατι αλλο ειχε μολις αρχισει με τον Τεο....χονεψε το....ειμαι η γυναικα του και αυτο το παιδι ειναι δικο του...

Του κλεινει την πορτα στα μουτρα

Α:Γιατι φωναζες; Ποιος ηταν στην πορτα;
Χ:Ο Μιχαλης;
Α:Τι; Ποιος Μιχαλης; Ο γνωστος;....Με δουλευεις ε;
Χ:Ανετα φερε μοτ σε οαρακαλω ενα ποτηρι νερο και παρε και τη μικρη
Α:Ναι ναι...

Το βραδυ ο Τεο ζηταει απο τη Χρυσα να γυρισουν στο Τορινο..
Εκεινη δεχεται....δεν αντεχει να ξαναπερασει αυτη τη συνχηση

Το αλλο πρωι...περνουν το αεροπλανο και φευγουν....

Ο Μιχαλης εξαλλος με αυτα που εχει μαθει...πηγαινει στο σπιτι της Ανετας...οπου μαθαινει οτι Η Χρυσα με τον Τεο και το μωρο πετανε για Τορινο

Στο Τορινο

Στο σπιτι
Τ:Να παρω μεσα την μικρη;
Χ:Ναι αλλα ησυχα γιατι κοιματε

Ξαπλωνουν να ξεκουραστουν...

Ο Τεο κανει μια κινηση που φερνει σε δυσκολη θεση τη Χρυσα....την αγκαλιαζει

Χ:Εεε Τεο...ειπαμε οτι ειμαστε μαζι μονο για το μωρο
Τ:Χρυσα...ξεκολλα....το ειδες και μονη σου...ο Μιχαλης παντρευτικε... Προχωρισε...εσυ γιατι παραμανεις κολλημενη
Χ:Δεν θα σου δωσω λογαριασμο
Ρ:Μωρο μου...εγω σε θελω...σε ηθελα απο την πρωτη στιγμη....αλλα περιμενα...τωρα ομως...δεν υπαρχει λογις να σκεφτεσαι καποιον που δεν  του καιγεται καρφακι
Χ:Εχεις δικιο

Φιλιουνται

Και παρολο που η Χρυσα δεν χαιρεται καθολου με ολο αυτο...προχωραει μαζι του

Αθήνα

Την αλλη μερα το πρωι

Μ:Εκλεισα εισιτηρια. Πεταω το βραδυ για Λουξεμβουργο
Δ:Τι; Παλι ρε μωρο μου...Αμαν...με τον Γιωργο
Μ:Δαναη φιλος μου ειναι...
Δ:Και εγω ειμαι η γυναικα...σου
Μ:Τι θες τωρα;
Δ:Καλα πηγαινε . αλλα θα ερθω και εγω μαζι
Μ:Αυτο δεν γινεται...
Δ:Γιατι δε γινεται;...
Μ:Δαναη ειπα δεν γινεται..
Δ:Μην μου φωναζεις..

Τσακωνονται ασχημα....

Ο Μιχαλης φτιαχενι τη βαλιτσα του και φευγει

Την αλλη μερα..  το απογευμα..χτυπαει το κουδουνι της Χρυσας..ευτυχως ηταν μονη της στο σπιτι

Ανοιγει την πορτα

Χ:Μιχαλη;
Μ:Να περασω;
Χ:Τι θες εδω;
Μ:Ηρθα να δω το παιδι
Χ:Τι να κανεις;
Μ:Ηρθα να το δω...
Χ:Με ποιο δικαιωμα θες δεις το παιδι μου
Μ:Με το δικαιωμα του πατερα...
Χ:Ρε ανθρωπε τι δεν καταλαβαινεις....δεν ειναι δικο σου
Μ:Ωραια λοιπον ασε με τουλαχιστον να το δω

Πηγαινει στην κουνια της μικρης

Την παιρνει αγκαλια...η Χρυσα που τον κοιταει απο την πορτα δακρυζει

Χ:Αρκετα....ειναι μωρο δεν κανει να εχει πολλες επαφες με αλλους ανθρωπους
Μ:Οπως νομιζεις

Λιγο πριν φυγει...την αρπαζει και την φιλαει....

Χ:Τι κανεις; Τρελαθηκες;
Μ:Ποτε δεν χαιρετιθηκαμε οπως θα πρεπε...ας το κανουμε τωρα...
Χ:Τι λες μωρε; Φυγε...τωρα
Μ:Αυτο θελεις πραγματικα; Να φυγω;
Χ:(Οχι) Ναι εξαφανισου...

Φευγει και κλεινει δυνατα την πορτα

Η Χρυσα πεφτει στα γοντατα και κλαιει

Δεν μπορει να σταματησει να τον αγαπαει....ειναι το αλλο της μισο

Αφηνει το παιδι στο Τεο βρισκει μια δικαιολογια και φευγει.
Πηγαινει στο ξενοδοχειο του
(Εχει μαθει απο τον Πανο που μενει)

Του χτυπαει την πορτα

Μ:Τι θες;
Χ:Να μιλησουμε πολιτισμενα.
Μ:Δεν θελω να μιλησουμε..
Χ:Εεε τοτε να φυγω

Την πιανει απο τη μεση και την ξαναφιλαει....εκεινη δεν αντιστεκεται

Μετα απο τοσο καιρο....ενωνονται ξανα..

💋💋💋💋💋💋💋💋💋💋💋💋