Πηρες τη Ζωη μου

ΣΥΓΝΩΜΗ

Η Χρυσσ με την Ανετα εχουν βγει για ψωνια .

Ο Δημητρης περνει τηλεφωνο την Ανετα

Δ:Ελα μωρο μου που εισαι;
Α:Εχουμε βγει για κατι ψωνια με τη Χρυσα και τωρα καθισαμε για καφε. Εσυ ;
Δ:Εγω τωρα ριμουν στους δικους μου. Πηγα να βοηθησω τον πατερα μου σε μια δουλεια και τωρα εχω ραντεβου με τον Μιχαλη
Α:Αα ωραια μωρο μου...
Δ:Λοιπον...ακου τι θα κανουμε...θα τον φερω απο κει
Α:Ναι οκ ελα....στη καφετερια διπλα απο το βιβλιοπωλιο της Ματιανθης ειμαι
Δ:Οκ ερχομαστε...μην πεις τιποτα στην Χρυσα...θα το κανουμε να φανει σαν συμπτωση
Α:Οκ σε περιμενω

Χ:Με τον Δημητρη μιλαγες;
Α:Ναι ηταν στους γονεις υου και του ειπα να ερθει απο δω
Χ:Καλα εκανες...

Μιση ωρα μετα

Ο Δημητρης με τον Μιχαλη πηγαινουν στην καφετερια και συναντανε τα κοριτσια

Η Ανετα αγκαλιαζει τον Δημητρη
Ο Μιχαλης και η Χρυσα κοιτιουνται

Ο Μιχαλης σκουνταει τον Δημητρη και του ψυθιριζει

Μ:Μου ειπες οτι θα ηταν μονο η Ανετα
Δ:Σορυ ρε δεν το ηξερα...αλλα και εσυ κουλαρε

Χ:Καλυτερα να πηγαινω...δεν εχω πολυ χρονο
Α:Ειπεε οτι θα καθοσουν λιγο
Μ:Ναι καλυτερα να φυγεις..αλλιως θα φυγω εγω
Χ:Δεν χρειαζεται...
Α:Εεειιι εειιι γιατι φωναζεται
Δ:Ηρεμιστε λιγο....ενα καφε ηρθαμε να πιουμε
Χ:Καλυτερα να φυγω...

Περνει τα πραγματα της και φευγει....

Περπαταει και κλαιει

Δ:Εε τωρα τι να σου πω...εισαι πολυ μεγαλος μαλακας
Μ:Εγω ειμαι ο μαλακας ή αυτη
Α:Εεειιι για προσεχε πως μιλας για τη Χρυσα
Μ:Παντρευτηκε αυτον τον γελιο...
Α:Εσυ το εκανες πολυ πριν απο αυτην....αυτη το εκανε γιατι προσπαθουσε να βοηθησει εναν ανθρωπο..εσυ το εκανες απο πεισμα
Μ:Δεν εχει σημασια
Α:Εχει Μιχαλη...εχει..δεν σκεφτεσαι καθολου τι εχει περαεσει...υπεφεραι πολλα και ειναι πολυ μικρη......
Μ:Ανετα
Α:Μιχαλη σταματα να εισαι εγωιστης....την πληγωνεις ξανα και ξανα....
Δ:Εχει δικιο ρε...
Τωρα που σε χρειαζεται εσυ την πληγωνεις

Ο Μιχαλης τρεχει να τη βρει....

Καποια στιγμη την βλεπει να κλαιει σε ενα συντριβανι....

Παει και καθετε λιγο πιο διπλα...

Αυτη δεν τον βλεπει γιατι εχει σκυμενο το κεφαλι

Ο Μιχαλης αρχιζει να ψυθιριζει το τραγουδι τους

Μ: ...γιατι εγωωωω οτι ονειρευομουν στη ζωη μου... Το χω βρει σε σενανε ψυχη μου..και εχω τα παντα πια....κιοταν σε κοιτω...παντα ανακαλυπτω κατι ακομαααα κατι απο τη μαγικη σου εικονα...που μαναγκαζει..να σερωτευτω ξανα...

Η Χρυσα συκωνει αργα το κεφαλο και κοιταει προς το μερος του Μιχαλη...

Εκεινος της χαμογελαει λυπημενος..και κραταει στα χερια τους ενα χαρτι που γραγει

"ΣΥΓΝΩΜΗ
ΕΙΣΑΙ ΟΛΑ ΟΣΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΟΥΝ"

Χαμογελαει αλλα συναχιζει ξα κλαιει...

Αγκαλιαζονται

Χ:Συγνωμη....
Μ:Εγω συγνωμη...εσυ δεν εφταιξες...εγω ειμαι βλακας

Χ:Δεν τον αγαπαω....στο ορκιζομαι....
Μ:Το ξερω...το ξερω...ηρεμισε...

Φιλιουνται και καθονται αγκαλιασμενοι στο συντριβανι

💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜

Μακαρι τελικα ο Μιχαλης να ειχε δικιο......μακαρι να αντεξουν μεχρι το τελος....