Anneannem dedem öldüğünde hep bir ağrı buldu kendinde.
"Başım ağrıyor, boynum ağrıyor, kolum ağrıyor." diye kendi kendine söylendi hep. "Sen gittin ağrıları bana bıraktın."derdi.
Kalbim ağrıyor anneanne, ölmeden gitmiş olması daha da acıtıyor. Beynim ağrıyor, duygum ağrıyor.. Ruhum, şu ruhsuz bedenim bile ağrıyor. Her gün yolunu gözlemekten gözlerim ağrıyor. Ama hiç söylenmiyorum. Seslenemiyorum ağrılarıma, "durun!" diye. Yetmiyor gücüm durdurmaya. Daha fazla ağrıtmaya.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlık Anıtı
RomanceBen hıçkırıklarla ağlarken sen sadece kucağımda sessizce can çekişiyordun ya, işte o zaman bile gülüyordun. Biliyorum son bir tebessüm hediye ediyordun bana. Ve ben de son bir kez kokunu çektim içime doyasıya... Devam et diyordun sanki bana. Üzülme...
