"စစ္မွန္သည့္ အိမ္မက္ထဲက အနမ္း"

3.5K 316 7
                                        

ခ်န္းေယာလ္အေတြး.....

မိုးေတြ သည္းထန္စြာ ရြာသည့္အျပင္ မိုးေတြလည္း ၿခိမ္းေနသျဖင့္ ခ်န္းေယာလ္ တေရးႏိုးလာတယ္......

ဆယ္ေျဗာေလးက မိုးၿခိမ္းသည္ကို ေၾကာက္တတ္သျဖင့္ ဆယ္ေျဗာခန္းထဲကို သြားေတာ့ ထင္သည့္အတိုင္းပင္......

မႏိုးေသးေသာ္ျငား နဖူးက ေခြၽးေစးေတြက ေၾကာက္ရြံမႈကို ျပေနတယ္......

ခ်န္းေယာလ္ ဆယ္ေျဗာေလးကို အသာဖက္ကာ ေခ်ာ့သိပ္လိုက္တယ္.......

.......................................................
ေရာင္ျခည္ႏုႏုသည္ ျပဴတင္းေပါက္မွ တိုး၍ ဝင္လာေနသည္......။

အင္း.....
ငါ့ကို တစ္ေယာက္ေယာက္ ဖက္ထားသလိုပဲ....

ဆယ္ေျဗာေလးကိုယ္က အဲ့သည္ေလာက္ ႀကီးလို႔လား.....

အား.... ေလးလိုက္တာ.....

ဘာလို႔ အဲ့....ေလာက္.... ဟင္... အိုဆယ္ဟြန္း?

သူက ဘာလို႔ ငါ့ကို ဖက္အိပ္..... ekkk သူ႔ မ်က္ႏွာ အနီးကပ္ပံုစံက .......

ႏႈတ္ခမ္းသား နီေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ရယ္.....
မ်က္ေတာင္ စိတ္စိတ္ေလးေတြရယ္......
ထင္႐ွားတဲ့ ေမး႐ိုး...... အား.... ႐ူးေတာ့မွာပဲ.....

"ဘာေတြ အဲ့ေလာက္စိုက္ၾကည့္ေနတာလဲ ကိုကို?"

ဟင္... သူႏိုးေနတာလား?.... အား ပတ္ခ်န္းေယာလ္ မင္းေတာ့ သြားၿပီ.....

"ဘယ္.... ဘယ္မွာ ...... စိုက္ၾကည့္လို႔လဲ?"

ဆယ္ဟြန္း မ်က္လံုးပြင့္လာၿပီး......
ဆတ္ခနဲ ထိုင္လိုက္ေတာ့ ခ်န္းေယာလ္ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ.......

"စိုက္မၾကည့္ဘူး ဟုတ္လား.....ကိုကို ကြ်န္ေတာ့ကိို ျကည္႔ေနတာမ႐ွိဘူး ဆိုရင္ေတာင္ ငါးမိနစ္ေလာက္ေတာ့ ႐ွိၿပီ"

"ဟြန္းေလး မင္း အပိုေတြ ေျပာမေနနဲ႔ မင္းငါ့ကို တက္ဖိထားလို႔..."

"ေအာ္ ....အဟီး ေတာင္းပန္ပါတယ္.... ဒါနဲ႔ ကိုကို"

"ဘာလဲ?"

စူပုတ္ပုတ္ျဖင့္ ေမးလိုက္တယ္.....

"ဟြန္းေလးက ကိုကို႔ အခန္းကို ဘာလာလုပ္တာလဲ?"

ဟင္???

ကြၽန္ေတာ္ အခုမွ ေသခ်ာၾကည့္မိတယ္.......

ကြၽန္ေတာ္က အခု ဆယ္ေျဗာ အခန္းမွာ မွတ္ေနတာ.....

အခုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ဆယ္ဟြန္း အခန္းကို ျပန္ေရာက္ ေနသည္တဲ့လား.........

ဟင္..? အဲ့တာဆို အိမ္မက္က တကယ္ေပါ့...?

ဘုရားေရ..........

.....................................................
ခ်န္းေယာလ္ တစ္ေယာက္ထမင္းစားရင္း အေတြး ကမၻာထဲ အလည္သြားေနသည္.....

အိမ္မက္ထဲမွာ.....

ကြၽန္ေတာ္က ဆယ္ေျဗာနဲ႔ အိပ္ေနတုန္း......
ေခါင္းအုံးနဲ႔ ေရာက္လာတဲ့ အိုဆယ္ဟြန္း.....

"ကိုကို....ကိုကို..."

ကြၽန္ေတာ့္ကို အတင္းလႈပ္ႏိႈးတယ္.....

ၿပီးေတာ့ သူ႔ နဲ႔ အိပ္ေပးဖို႔ ေျပာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္မိတယ္.........

"ကိုကို Good night ေနာ္ "

သူေျပာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ...... နမ္းလိုက္တယ္..?

ကြၽန္ေတာ္က လႊတ္မေပးဘဲ.........

" အား!!!!!!!! "

"ပါပါး ဘာျဖစ္တာလဲ?"
"ကိုကို ဘာျဖစ္တာလဲ အ႐ိုးစူးလို႔လား? ေရာ့ေရ ေသာက္ ေရေသာက္....."

"အဟမ္း ေက်းဇူးပဲ "

ကြၽန္ေတာ္ ဆယ္ဟြန္း ေပးေသာေရကို တစ္ႀကိဳက္တည္းေမာ့ ေသာက္လိုက္တယ္......

အ႐ိုးစူးလို႔ေတာ့မဟုတ္....... မ်က္ႏွာပူလို႔.......

အထူးသျဖင့္...... အိုဆယ္ဟြန္းရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္း......

သူဘာလို႔ ဒီေန့မွ စကားေျပာတာ ႏႈတ္ခမ္းကို ႏွစ္ေတာင္ေလာက္ စူေနတာလဲ.....

"ဒုန္း!"

"ဘုရားေရ ကိုကို ဘာလို႔ စားပြဲကို ထုတာလဲ?"

ၾကည့္ၾကည့္ စူလာျပန္ၿပီ အဲ့ႏႈတ္ခမ္းက......

"မသိဘူးကြာ!!!"

ကြၽန္ေတာ္ ထမင္းဝိုင္းမွ ထြက္ခဲ့လိုက္တယ္.....

အိုဆယ္ဟြန္းေရ မင္းေတာ္ေတာ္ ဒုကၡေပးတာပဲ........ ဟူး.....

.............................................
ဟြင့္...သြသူ မ်က္ႏွာပူတာကို ကေလးကို သြားေျပာေနတယ္.......

ေနာက္တစ္ပိုင္းကေတာ့.....

"ပတ္ခ်န္းေယာလ္ ၏ ဒုကၡ "

ပါဗ်XD

Thz for reading :-*

Viewerေတြ သိသိသာသာ က်ဆင္းသြားတယ္😓
ဖတ္မေကာင္းေတာ့လို႔လားဗ်ာ😭

Daddy & Pa PaWhere stories live. Discover now