He's The Up When I'm Down ft. niall horan voltooid♡

Hoofdstuk 3

Vader p.o.v.

Ik word wakker na een nacht slapen. Ik ga naar de kamer van Djenna. Ze moet ontbijt voor me gaan maken. Ik doe de deur open. Djenna is weg. Waar is zij? Ineens schiet het in me door. Ik heb haar op straat gedumpt. Ik loop naar buiten. Geen mens op straat. Djenna is weg. Fijn, nu kan ik alles thuis zelf gaan doen! Ik moet haar vinden. Ik heb zo zin om haar te verkrachten. Ze zal boeten voor het weglopen. Ik lach om mijn eigen gedachtes terwijl ik naar binnen loop. Ik besluit haar te bellen op haar mobiel. natuurlijk, neemt ze niet op! Dan ga ik haar maar zoeken. Ik loop naar boven en doe andere kleren aan. Als ik die aan heb, loop ik naar buiten.

Niall p.o.v.

Het is ochtend. Djenna is gisteren tegen mij aan in slaap gevallen. Ik en de jongens zijn al lang wakker. Djenna slaapt nog steeds. Het is al 11 uur en slaapt nog steeds. Misschien heeft ze haar slaap wel nodig. Ze heeft zoveel mee gemaakt. Haar vader.... Ik snap niet dat haar vader zo tegen haar kan doen? Ik kijk naar djenna. Ze ligt zo lief te slapen. Op dat moment begint ze sneller te ademen. Ze begint te zweten en te hyperfantileren. (sorry als het fout is!)  ik roep de jongens."JONGENS! NEEM EEN NATTE DOEK MEE EN EEN GLAS WATER!" Roep ik. djenna raakt in paniek. Ze schiet overeind en begint te gillen. ik trek haar op schoot. "rustig djenna, het komt goed. Niet in paniek raken. Ik ben.bij je." de jongens komen naar binnen. Harry geeft de doek aan mij. Ik hou het op haar voorhoofd.ik begin zacht you & i te zingen. Ik wieg haar heen en weer. ze word rustiger. zayn geeft haar het glas met water. Ze drinkt er voorzichtig uit. "wat was er?" Vraag ik zacht. "m-mijn v-vader." Stottert ze. "ach meid toch, ben je zo bang voor je vader?" Vraagt ik. Ze knikt en begint weer te huilen. Het is zo zielig voor haar. Misschien kan ze bij ons komen wonen. Dan word ze misschien minder bang. "wil je misschien voor een tijdje bij ons blijven. Dan kom je even tot rust en hoef je je vader niet meer te zien." Zeg ik. "dat zou fijn zijn. Maar mijn spullen dan?" Vraagt ze. "je kan vandaag wel even wat spullen gaan halen." Zegt harry. Ze knikt. "wil je wat eten?" Vraagt louis. ze knikt weer.

Djenna p.o.v.

ik ben opweg naar huis. Ik wou niet dat niall mee ging. Hij heeft voor se zekerheid zijn nummer gegeven. Als er iets is, moet ik bellen. Ik ga voor een tijdje bij niall wonen. Ik ben te bang voor mijn vader. Ik hoop dat ik hem niet zie vandaag. Ik ben bijna thuis. Ik ga de hoek om en ik zie mijn huis. De zenuwen lopen al hoog op. Ik loop naar de deur. Shit! Ik heb geen sleutel! Ik besluit om toch maar aan te bellen. Ik bel aan. Mijn vader doet helaas open. "heey misbaksel!" Scheeuwt hij bekant. Hij trekt me mee naar binnen. voordat ik helemaal binnen sta, slaat hij me al op mijn gezicht. Ik val achterover op de grond. Hij pakt me bij mijn kraag en tilt me omhoog. Hij trekt me mee naar de woonkamer en gooit me daar weer op de grond. Ik kreun van de pijn. Mijn vader lacht me uit en komt dichterbij. Hij trekt aan niall's shirt. Hij scheurd. ik besluit om er niks van te zeggen. Hij prutst ook aan niall's broek. Die krijgt hij ook uit. Ik gil het uit zo hard als ik kan. "bek dicht!" Roept mijn vader terwijl hij me hard vatpakt in mijn gezicht. Het doet niet normaal veel pijn. Ik kan het niet laten en gil weer. Ik voel een klap in mijn gezicht. hij prutst ook wat aan mijn onderbroek. Een paar seconden later is hij door de midden. Mijn vader loopt naar een kastje en haalt er een touw uit. Ik grijp mijn kans en sta op. Ik ren naar de deur. Net als ik de klink vast heb, pakt mijn vader mij weer vast. Hij duwt me op de grond en gaat op me zitten. Hij pakt mijn armen en trekt ze naar achter. Het doet verschrikkelijk veel pijn. Hij bind me vast en kleed zich uit. Ik gil weer. Hij weer naar me toe en houd me vast. Hij komt in me. Ik gil het uit van de pijn. Hoe kan hij dit doen?

Niall p.o.v.

Ik zit thuis op de bank. Djenna is nu al 1,5 uur weg. Zou er iets zijn gebeurd zijn? Op dat moment gaat de bel. Ik loop naar de deur toe. Ik doe de deur open en Djenna staat daar. Ze heeft mijn kleren aan maar die zijn gescheurd. Ook heeft ze bloed op haar gezicht en een blauw oog. Ze huilt en ademt snel. "Djenna, wat is er gebeurd?" Vraag ik als ik haar in mijn armen neem. Ze is aan het hyperfantileren. (weer sorry als het fout is.) Ik neem haar rustig naar binnen en sluit de deur. Ik til haar voorzichtig op en loop naar de woonkamer. Daar zitten de jongens ook. Ze kijken verbaasd naar djenna. "wat is er gebeurd?" Vraagt harry bezorgd. ik ga op de bank zitten. "m-mijn v-vader heeft me w-weer v-v-verkracht." Zegt ze snikkend. Ik schrik. Niet alweer! Harry slaat zijn armen om mij en haar heen. "rustig djenna, het komt allemaal goed. Je gaat nooit meer terug naar je vader. In iedergeval niet meer alleen." Zeg ik. Ik begin zacht little things te zingen. Harry laat los en loopt naar de keuken. Zayn en liam zitten sprakeloos en geschrokken te kijken. Djenna is al wat rustiger geworden ondertussen. Harry komt uit de keuken gelopen met een doekje. "djenna, ik maak even je gezicht schoon. Ik kan het niet aanzien hoe je eruit ziet." zegt harry. Ze knikt. Harry maakt haar gezicht schoon. Als hij klaar is, loopt hij weer weg. "zullen we even naar boven gaan? Dan borstel ik je haar even en krijg je andere kleren." Ze knikt. Ik til haar weer op en loop naar boven. ik ga naar mijn kamer en leg haar op bed. Ze gaat liggen. Ze ziet er zo slecht uit. Ik pak en snel weer nieuwe kleren voor haar en ga op bed zitten naarst haar. Ze vertrekt haar gezicht even. "heb je veel pijn?"  Vraag ik aan haar. Ze knikt terwijl er een traan over haar wang loopt. Ik veeg hem af. "wil je pijnstillers?" Vraag ik aan haar. "als dat kan graag." Zegt ze zacht. Ik knik en loop de kamer uit.

Djenna p.o.v.

Ik lig bij niall op bed. Gelukkig ben ik weg gekomen bij mijn vader. Hij is echt verschikkelijk. Ik haat hem. Door hem voel ik me zwak. Niall is pijnstillers voor me halen. Daar ben ik wel blij mee. Het doet echt super zeer. Mijn vader is echt te gemeen. Ik ben 17!!  Waarom doet hij mij dat aan? Niall komt weer binnen gelopen met een glas water en een pijnstiller. Hij geeft het aan mij. Ik slik de pijnstiller in. "sorry van jou shirt. ik koop wel een nieuwe voor je." Zeg ik tegen niall. Niall schud zijn hoofd. "het maakt niet uit. Ik heb genoeg geld om een nieuwe te kopen." Zegt niall. Ik kijk de kamer rond. "hoe kunnen jullie eigelijk dit huis betalen?" Vraag ik aan hem. "herken je me niet?" Vraagt hij. Ik kijk met een raar gezicht naar hem. "hoezo zou ik je herkennen?" Vraag ik verward. "ik zit samen met harry, louis, liam en zayn in een band. One Direction. we zijn wereld beroemd." Zeg niall. Ik kijk hem verbaasd aan. "oke, ik herkende je niet. Maar daarom kun je zo goed zingen! Zijn dat jullie liedjes?" Vraag ik. Hij knikt. "heb je nooit van je vriendinnen onze naam gehoord?" Vraagt hij. Ik schrik.  Ik ben nog nooit naar school geweest. ik kijk verlegen naar de grond. "ik ben nog nooit naar school geweest. Mijn vader verbied dat. Ik heb geen vriendinnen. Ik heb ook niet zo veel contact met mensen." Zeg ik zacht. Ik zie niall schrikken.

Haaaiiiii, weer een stukje! Vinden jullie het leuk? Ik hoop van wel! Laat please een reactie achter! Hoop zo dat jullie mijn verhaal leuk vinden! Xxx Lisa