He's The Up When I'm Down ft. niall horan voltooid♡

hoofdstuk 10

djenna p.o.v.

ik en niall knuffelen nogsteeds. de tranen zijn al minder. niall kan goed troosten. hij is zo lief voor me. de deur gaat open. niall laat me voorzichtig los en legt me zacht weer neer. ik kijk naar de deur. "sorry dat ik jullie stoor. meneer horan, de politie wil u even ondervragen. djenna, zometeen jou ook even." zegt de verzorger.  niall knikt. de verzorger loopt weg. "ik ga even daar naartoe. tot zo meid." zegt niall. hij aait door mijn haar. dan loopt hij naar de gang.

wat is niall toch lief voor me. zo bezorgd. en hij is niet lelijk.... djenna, niet zo denken... verbied ik mezelf. ik voel mijn ogen zwaar worden. ik besluit om maar even te gaan slapen.

niall p.o.v.

"zo meneer horan. we zijn klaar met de overhoring. u mag weer gaan." zegt de man van de politie. ik knik en sta op. ik loop door de gangen heen. de kamer van djenna komt steeds dichterbij.  ik ga naar binnen. djenna ligt op bed. haar ogen zijn dicht. ze slaapt. aahhhhh wat cute! ik ga op een stoel zitten naarst het bed van djenna. zo zit ik even als de deur open gaat. ik kijk omhoog. de jongens komen binnen gelopen. ik sta op. "heey boys." fluister ik. ik geef ze allemaal een mannelijke knuffel. "djenna slaapt. dus wees een beetje stil." zeg ik tegen de jongens. "hoe gaat het met haar?" vraagt liam. "nu gaar het wel. ze heeft last van de wonden. haar vader zit erg in haar hoofd. zware medicijnen.  maar voor de rest gaat het redelijk." antoord ik. "echt goed dat je haar hebt gevonden. als ze bij haar vader was gebleven, zou ze het  misschien niet eens overlrven." zegt louis. de jongens en ik gaan weer zitten.

djenna p.o.v.

ik hoor stemmen om me heen. de jongens zijn er. ik doe langzaam mijn ogen open. niall zie ik naarst me zitten. hij kijkt me aan. "heey, je bent wakker." zegt hij blij. "hoelang heb ik geslapen?" vraag ik schoor. "een uur of drie. de politie komt een ander keer je ondervragen.  ze vonden jou er te slecht uitziren en je lag te slapen." zegt niall. ik draai mijn hoofd om. "heey boys." zeg ik. "hoe wist je dat we hier zaten?" vraagt harry.  "ik hoorde jullie. ik ben niet doof." zeg ik grinnikend. ik betrek mijn gezicht.  niet zo een goed idee om te lachen. mijn buik doet pijn. "gaat het?" vraagt zayn. "ja het gaat. alleen mijn buik doet pijn omdat ik grinnikte." zeg ik zacht. zayn knikt. de deur gaat open. een verpleegkundige komt  binnen. "hallo djenna. je bent wakker. heb je pijn?" vraagt ze. "een beetje." zeg ik. "oke. dat is prima. heb je iets nodig. glas drinken. pijnstillers? " vraagt ze. "pijnstillers en een glas drinken zou inderdaad wel fijn zijn." zeg ik. "oke. dan kom ik zo nog even langs." zegt de verpleegkundige.  ze loopt weg. ik kijk de jongens aan. "ik ben blij dat jullie er zijn." zeg ik. de jongens grinniken. "wij zijn ook blij dat jij terug bent." zegt louis. de verpleegkundige komt weer binnen. in haar handen heeft ze een glas drinken en een zakje. "wil je rechtop zitten?" vraagt ze. ik knik. ze doet mijn hoofdsteun omhoog. "gaaf bed." zegt louis lachend. ik lach zacht mee. mijn buik doet al minder pijn. "jelpt iemand djenna even? dan hang ik de medicijnen op." zegt de verpleegkundige.  "ik help wel." zegt niall enthousiast. hij pakt de beker over en komt op de rand van mijn bed zitten. "uw drinken mevrouw djenna." zegt niall lachend. ik grinnik zacht. "rustig drinken djenna." zegt de dokter.  niall stopt het rietje in mijn mond. ik begin te drinken. dat voelt goed.

kort stukje weer...... sorry dat t zo kort is.... het is teminste iets ;) echt heel erg bedankt voor de vele reads! 1000+ ;) i♡you readers..... ;) xxx lisa