bölüm 2

122 15 26
                                    

1 yıl öncesini hatırlamıyorlar, saçları boya değil hadi bunu bırakın aile ?
Bu sıkıcı düşüncelerin üstesinden gelmek istercesine atıldı Toprak 

  "Diyelim ki doğru. Diyelim ki..."

  o anda derin bir nefes alarak yutkundu. O anda sanki gerçekleri anlatıyor ama bu gerçeğe inanmak istemiyor gibiydi, birkaç saniye ona unutulmayacak bir acı mühürledi sanki. Yutkunduktan sonra devam etti.

   "Diyelim ki biz normal değiliz. Peki o zaman bizim gücümüz ne?"
   
    Su derin bir nefes alarak
    
     " Tam olarak da sorun bu! Sizin güçleriniz ne ? Bir  yıl süresince kendinizde ilginizi çeken ilginç bir durum var mı ?"
  
      Kızların hepsi birden düşünmeye başladı.Artık her ne ise bu iş çözmelilerdi. O anda Toprak'ın aklında bir yıl içinde değil ama bugün farkettiği çok ilginç birşey geldi. Sesi tedirgin bir şekilde kısık çıktı.

     "Kızlar size birşey söyliyeceğim. Bu, bu şey size  fazla garip gelebilir ama ben az önceki çocuğa tekme ve yumruk attığımda o acıyı kendim de hissettim sanki o dayakları biri bana atmış gibi."

  Kızlar Toprak'a bakarak düşünmeye başladı.

    "Ne garibi , olabilir. Sonuçta filmlerde de var aynısı. Elektrik, ışınlanma falan. Belki de seninki birine bağlılıktır ya da herkeste aynı acıyı çekiyorsun olabilir yani."

   dedi Su.  Yağmur lafa atılarak

  " Bana bir vursana. Sırf o çocuk mu herkes mi anlayalım."

     Toprak endişeli bir şekilde "Emin misin ? Acımasın,belki sırf o çocuktur."

    Yağmur ısrar ederek

  "Bunu ölçmek için yapıyoruz zaten."

   "Aynen kanka yaa, hem acı çekmezsen alır o öcünü merak etme."

diyip sırıttı Ateş. Bunun üzerine Toprak Yağmurun koluna sert bir yumruk attı.Yağmur sızlanarak "Hayvan insan yavaş vururr!!" Toprak keyifli bir sesle "Hissetmedim  "  Ateş ve Su

   "Oooooooooooo"

diyip gülümsedi.

   "Çocuğa özel yani "

diye ekledi Su.Yağmur

"Tam emin olamayız."

Ateş rahat bir şekilde

" O zaman test edelim."

Toprak "Plan ne?"
Su biraz  düşünürek

" Bu çocukların formalarına bakarsak bizim okuldan anlaşılan. Onlar bizi bizden daha iyi tanıyor. Yarın kesin gözleri bizim üzerimizde olacaktır.O arada vururuz çocuğa üstüne yalandan bir özür dileriz anlamaz birşey."

Kızlar hep bir ağızdan "Akıllı karşimiz jdnxndj"(Bu kızlar random söyleyecek kadar farklı jxnxnzkmsd)      Kızlar bu fikri onayladıktan sonra güçlerini düşünmeye başladılar.Tam o sırada sessizliği bozan Ateş oldu.

" Hadi artık eve gidelim.Çantalar da burda kalsın nasıl olsa tekrar geleceğiz."

Toprak gülümseyerek

" O zaman danss, yarın görüşmek üzere "

deyip çantalara göz kırptı. Kızlar birlikte gülerek okuldan çıkıp eve doğru yol aldı.Minibüsten inip yürümeye başladıklarında

   "Güçlerinizi düşünmemiz gerekiyor."

diye uyardı Su. Ateş korkulu gözlerle

"Ben güç felan istemiyorum"

ARANANLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin