Bölüm 3 ( Abi )

1.3K 14 0
                                    

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Gün geldi çattı gene alaylar edildi , dalgalar geçildi . Çıkış saati geldiğinde Mert abisinin yanına gitti ve parayı verdi. Tam giderken Fevzi ona " dur lan durduğun yerde az abin gibi ol" dedi.


- Abim gibi derken ?
+ Oğluum bak oku , çalış , iş sahibi ol ama hayat var lan dışarıda bak etrafına hayat var
- Abi ben bela istemiyorum zaten yeterince başım belada
+ Ah oğlum ah neyse bekle birlikte geçeriz eve

Fevzi az daha durdu ve yanında bir sürü kişi toplanmaya başlamıştı. Semtte büyükden küçüğedir saygı. Fevzi semtin en büyük abisi değildi , en büyükler zaten istanbulun en karanlık işlerini yapan kişilerdi. Ama onları abisi gibi görür ve onlar tarafından korunurdu. Semtte kavga gürültü oldumu Fevzi hallederdi. Diğer semtler it gibi korkardı bu semtten .. Yuvalı diyince insan selamsız girerse başkasınada selam veremeden indirilirdi. 10 yaşında çocuğun belinde emanet gezerdi .. Ama bu semtte kimse kimseyi sebepsiz yere vurmazdı.

Fevzinin yanında 15 ,20 kişi oldu. Arkadaşlarıyla gezmeye gidicekti ve Mert'inde gelmesini istedi. Mert " eve geçeyim abi " dediğinde boynundaki ap ağır elin etkisiyle " tamam abi " demekten başka çaresi yoktu. Bir süre sonra Faso ile Tuğrul onlara yaklaştı ve ;

Tuğrul : Abi nasılsın
Fevzi : iyi , iyi noldu ?
Faso : Bişey yok abi öyle soralım dedik , geldik
Fevzi : Ne yalaka adamsınız oğlum ne var söyleyin
Faso : Abi üç beş bişey varmı okuldakilere satsam

Fevzi güldü ve " Lan ibine ben gider zengine satarım , yaşı gelmiş adama satarım , el kadar veletin vebalini alamam hadi semtten kovulmadan git başımdan "

Tuğrul : Abi özür dileriz ama son olarak bu Mert niye yanınızda ? Bir şey yaptıysa dövelim hep okulda tokatlıyoruz zaten. Yok öyle değilse biz yıllardır bu semtteyiz bir kere şu ortama girmemişiz bu oğlan niye giriyo ?

Fevzi kaşlarını çattı ve üzerindeki hırkayı çıkardı ardından arkadaşı olan Deli lakaplı dostu Cüneyt " noldu Fevzi ? "
Fevzi : Bir şey yok gençlere öğüt veriyorum deli , rahatına bak sen
Deli : Tamam yoldaşım

Fevzi hırkayı çıkardı ve kollarını açtı " ne var lan bu kollarda iyi bakın "
Faso : abi hep jilet , bıçak izi
Fevzi kazağını kaldırdı ve karnını gösteri " ne var lan bu karında iyi bakın "
Faso : Abi hep emanet izleri

Ardından ikisininde kulağından tuttu ve bağırdı " herkes baksın laaan ! "
Yüzlerce okuldan çıkan öğrenci oraya geldi ve izlemeye başladı. Ortamdaki herkes çocukları dövmek için an kollamaya başladı. Mert korkuyordu.

" Ben bu kollardaki jilet izlerini tribünde ölen kardeşlerim için attım. Bu emanetleri bu semtin sokaklarında siz gibi gevşekler gezsin diye yedim. Ulaan ! Varmı bu semtte bana itiraz edicek ? "

Semtteki Fevzinin yaşındaki diğer abilerde oradaydı ama kimse ses çıkarmıyordu.

" Bak şu daha demin oğlan dediğin " ardından diğerlerine bakarak " ve sizin okulda duyduğuma göre alay ettiğiniz Mert benim öz ve öz kardeşimdir. Siz başka çocuklarla kavga ederken öz olmayan bizleri çağırırken bu çocuk öz abisi bana bir kere derdim var dememiştir. Şimdiden sonra bu çocuğa okulda , semtte , bu şehirde yan bakanı Yuvalı parkına yatırır götüne döner bıçağını sokarım. Şimdi dağılın lan "

Dedi ve Tuğrul ile Faso'yu köşeye çekip " kırın lan burunlarını " dedi. Tekme tokat dayak yiyip evlerine gititler.

Mert için çok farklı bir hayatın başlangıcıydı ..  

Semt-i Yuvalı Hikayesidir ( Tamamlandı )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin