Semt-i Yuvalı Hikayesidir ( Tamamlandı )

Bölüm 15 ( Cafer' hesap )

  Toygarlıda çektiler arabayı ve dedikleri adrese yürümeye başladılar. Karışık sokakları vardı , resmen cinayet işlense polis giremez. Evi buldular ve içeriye girdiler kapıdaki adam önce 5 dakika beklettikten sonra içeriye aldı. istanbul'un en iyi mallarını üretirdi bunlar ve her semtine dağıtırlardı. Başları ise Yılan lakaplı birisiydi .

Yılan : Eveet meşhur fişek gelmiş

Ayağa kalktı ve buyur etti ardından

Yılan : Hele söyleyin bakalım nedir sizi buraya götüren .. Boğaz manzarasımıdır , yoksa bela marazımıdır ?
- Yılan kardeş torba üretiyormuşsun
Yılan : Fişek kardeş sattırmıyormuşsun ?
- Yuvalı'dan mallarını çek
Yılan : Sen bizi karıştırdın herhalde devletmisin bize çöküyorsun lan gevşek

Dedi ardından silahını çekti Mert'in kafasına dayadı. Mert gayet sakin şekilde " indir onu denyo "

+ He amınakoyim indiriyimde , ebemin amını göriyim
- indir diyorum lan
+ Yok gardaş ya sattıracan , ya yersin kurşunu
- iyi sık
+ Son kararınmı
- Sık lan

Yılan biraz terledi.. Ne güzel ekmeğini bulmuşken cinayetten içeri alınmaya façası yemiyordu. Ardından Mert ayağa kalktı ve silahı kendi kafasına koydu " sıksana lan , bebelere torba verip , kafası güzel diye kolpa sıkmaya benzemez " dedi.

Ardından elindeki silahı aldı , Yılan'ın kafasına dayadı .
+ Tamam semtine girmicek torba
- Ama artık torba meselesi değil kardeş
+ Verdim silahı ne uzatıyorsun satmicaz sizin semtte
- Artık torba meselesi değil
+ Ne lan derdin ?
- Bundan sonra bu mallar benim
+ Satmam ayağına gelip , milletemi satıcan lan
- Yok biz sen değiliz , dışarıya satıcaz
+ Ulan şerefsiz benim emekle-

Kafasına kurşunu sıktı ve diğerlerinede sıktı. Ardından malları ve kasadaki paraları alıp semte gitti. Önceden konuşup ayarladığı adamlar ile bu mallar ve kendi yapacakları malları Balkan'lara ve Rusya'ya dağıtmak için anlaştı. Paranın zirvesinde olduğu gece evine tekme tokat başkaları girdi. Semtte herkes dışarı çıktı ve Mert'in gitmesine izin vermiyorlardı.

Ardından Süleyman abi silahı çekip adama yönettiğinde , almaya gelen adamlar telefonu Süleyman'a verip hoporleri açtı. Telefondaki Cafer'di ;

" Benim adamlarımın mallarına konup , mermi konduracak kadar büyüdüyse ... Ölüme merhaba kondurmayada hazırdır Süleyman'ım "