Başlangıç

3🌺

6. günün gecesi
Elmas, yatağına girmeden önce giyinme odasına gitti ve valizini çıkardı. Tüm kıyafetlerini, makyaj malzemelerini, saç ürünlerini ve bakım ürünlerini de yerleştirdikten sonra valizin kapağını sıkıca kapattı. Daha sonra yan odaya girdi. Orası annesinden hatıra kalan her şey ile doluydu. Ikinci valizini açtı ve annesinin kıyafetlerini, ayakkabılarını, resimlerini ve takılarını doldurdu. Annesi eskiden bir operacıydı ve herkes ona hayrandı. Tüm insanlığın gözdesi olmuştu, annesi.  Sedat Bey ile de orada tanışmışlar idi. Elmas, annesinin günlüğünü kendi çantasına koyarak odadan çıktı ve uşakları Sadri Bey gelip valizleri aşşağıya indirdi. Elmas son bir kez diğer odaları kontrol ederek aşşağıya indi. Babası onu bekliyordu. Artık hazırlardı!
Yola koyuldular, yol boyunca Elmas camdan kafasını bir an olsun bile ayırmıyordu. Babası onun ne kadar üzgün olduğunun farkındaydı. Havaalanına gelmişlerdi. Babası;
"Elmas, lütfen böyle yapma. Bu işin benim için ne kadar önemli olduğunu biliyorsun. En azından biraz çabala, lütfen benim için."
"Tamam baba. Madem sen öyle istiyorsun deniyeceğim."
"Teşekkür ederim kızım, pişman olmayacaksın."
Elmas, içinden "uhh umarım" diyerek mutlu görünmeye çalıştı ve babasının elini tuttu. Uçak saati gelmişti. Artık gitmeleri gerekti, uşakları Sadri Bey ile vedalaşarak uçağa bindiler ve yolculuk başladı. Kısa bir yolculuktan sonra, seferleri bitti ve indiler uçaktan. Artık Ankara'da yeni bir hayata başlayacaklardı. Elmas, hayatındaki her şeye yeni başlayacağından dolayı biraz tedirgindi ama İzmir'e geri dönme fikrinde hala kararlıydı.
Babası ile birlikte yeni evlerine gitmek için hazırlanmışlardı.
...

Eve varmışlardı. Evleri iki katlı, mini bahçeli, sakin mi sakin bir yerdeydi. Babası;
"İşte burası. Ee nasıl buldun?"
Elmas, evi ne kadar beğense de eski evlerini çok özlemişti fakat babasını üzmemek için;
"Çok güzelmiş babacığım." diyerek yatıştırdı.
Eve girdikleri zaman Elmas odasını aramaya başladı hemen üst kata çıktı ve odaları gezmeye başladı. Odası çok güzeldi İzmir'deki odasından bile güzeldi. Daha sonra diğer odalara da baktıktan sonra bir kilitli kapı buldu. Babasına buranın neresi olduğunu sordu, babası kilitle gelerek kapıyı açtı ve;
"Gir ve bak." dedi tebessüm ile. Elmas biraz titreyerek odaya girdi ve hayrete düştü. Çünkü bu oda annesi, Defne Hanım içindi. Babası onun hatıralarını unutmamış, hep onlarla birlikte olmasını hissettirmek için böyle bir şey yapmıştı. Elmas'ın gözlerinden yaşlar damlıyordu. Babasının gözlerinin içine bakarak teşekkür eder gibi güldü.
Elmas'ların yeni yardımcıları Meryem Hanım idi. Ona, dekor konusunda o yardım edecekti. Ikisi işe koyulup önce annesinin daha sonra kendisinin odasını düzenlediler.