Kidnapping the Soon-to-be-Bride

3.

Nagising si Vanessa dahil sa sikat ng araw na tumatama sa mukha niya. Unti-unti niyang minulat ang kaniyang mata at unti-unti ding gumalaw ngunit napansin niya na wala na pala siyang katabi sa kama.

Napabalingkwas siya ng makitang tanging kumot lang ang saplot niya sa katawan. Pero umikit ang sakit sa ibabang parte ng katawan niya. So, totoo pala ang nangyari sa kanila ng estrangherong lalaking kumidnap sa kaniya.

"You're awake, have a breakfast princess" ngisi sa kaniya nito. May hawak itong tray na may lamang pagkain at hot choco at may rosas din na tila may pulang laso pang kasama.

"Who are you? Why I am still here?" naalala naman niya ang nangyari sa kaniya pero tila palaisipan pa rin ang ngalan ng binata.

"You should eat first lady then take a bath" balewalang tugon nito sa tanong niya kanina na nakangiti pa rin hanggang ngayon na akala mo'y inaasar siya

"I'm not hungry. Sino ka ba talaga? Nakuha mo na ang gusto mo 'di ba? Ba't di mo pa ko pakawalan?" anas niya

Ang gusto niya lang naman ay makatakas at makauwi na. Pero kung ipagpapatuloy pa ng lalaking ito sa mga palabas niya, mapipilitan na siyang tumakas. "You think na katawan mo lang ang pakay ko sayo? You're so impossible, lady"

Hindi naman talaga katawan niya ang habol niya dito, bakit ba ang tigas ng ulo nito at talagang di siya maalala ng dalaga. "Then, who the heck are you?"

"If I'm going to tell it to you, you're still not remember me, anyway" para saan pa ang pagpapakilala, ni-hindi nga siya maalala nito at unti-unti siyang dinudurog sa tuwing maiisip niyang nakalimutan na siya nito na para bang wala lang ang pinagsamahan nila

"Eat your breakfast and take a bath" nawalan na siya ng pasensiya at nilagay na lang ang pagkain sa lamesa at lumabas na

Napaisip ang dalaga sa inasta niya. Siya na nga 'tong kumuha ng puri niya kagabi, siya pa itong galit? Naiinis na siya at 'di niya alam kung paano makakatakas sa kung na saan man siya. Tinignan niya ang tray na nilagay nito sa katabi niyang lamesa. 'For my Princess' ang nakalagay sa maliit na papel. Kumakalam na din ang sikmura niya at isang araw na din siyang walang kain kaya naman ginalaw na niya ang pagkain na inihanda sa kanya.

Habang kumakain siya ay iniisip niya si Mike kung ano na bang ginagawa nito, kung hinahanap ba siya nito? Kamusta na kaya ang asawa niya? Nangilid na naman ang luha niya ng maisip na pinagtaksilan niya ito. Paano niya nagawang ibigay ang sarili sa taong hindi naman niya kilala at ito pa mismo ang dahilan kung bakit siya naririto.

Pagkatapos kumain at tumayo na siya kahit pa may iniinda dahil naglalagkit na din ang katawan niya. Pumasok siya sa banyo at sinimulan ng maglinis ng katawan. Bigla siyang kinilabutan ng madampian ng malamig na tubig ang balat niya. Sinabon niya ang katawan niya at bigla na lang sumagi sa isipan niya ang nangyari kagabi. Ang halik na iyon ay pamilyar para sa kaniya at ang mga haplos nito sa kaniya. Bakit hindi niya ito nagawang pigilan? At alam niyang pangit pakinggan pero naging komportable siya sa ginawa nito.

Naputol ang iniisip niya ng umihip ang hangin galing sa labas patungo sa maliit na bintana. Napatingin siya dito at tila may naisip na paraan. Binilisan niya na ang pagligo at dali-daling lumabas na banyo. Laking gulat niya na lang ng may makita siyang pulang bestida na may hiwa sa gilid at underwear. Sino ang nagdala ng mga iyon? Wala naman siyang narinig na pagbukas ng pinto o sadyang malalim lang talaga ang iniisip niya kanina kaya di niya ito naramdaman.

Agad niya iyong sinuot at inayos ang sarili. Ang bestidang iyon ay hapit na hapit sa kaniyang baywang at kitang kita ang kurba ng kaniyang katawan. Sinuklay niya ang buhok at inayos ang kanyang mukha. Nagtataka siya kung bakit iyon ang binigay na damit sa kaniya pero kahit siya ang tatanungin ay hindi niya rin alam.

Bigla niyang naalala ang bintana sa banyo kanina. Dali-dali siyang pumasok dito at tinignan ang maliit na bintana. Sa pagkakatansya niya ay kasya naman siya pero 'di niya alam kung gaano kataas ang babagsakan niya. Naalala niyang i-lock ang pinto at sinimulang gawin ang kanyang plano

------

"George... Nagawa mo na ba ang inuutos ko?" sabi nito sa kabilang linya

"What not yet are you saying?.... They still investigating about Trixie?..... hmmm.... Poor them, Trixie will not come back.... ok...bye" binaba na nito ang telepono ng biglang may malakas na katok na nanggaling sa pinto ng opisina niya.

"Sir..." hingal na hingal na sabi ng isa sa body guards niya, kumunot ang noo niya sa 'di malamang dahilan

"Si ma'am Trixie po nakatakas"

"Fuck what? Hell no! Find her! Shit! Anong klaseng bantay kayo?" napasabunot siya sa buhok habang mabilis na naglakad papunta sa kwarto niya kung saan niya iniwan si Trixie.

Walang bakas ng babae ang nadatnan nya doon. Nagtungo siya sa banyo na ngayon ay bahagyang nakabukas na. Tinignan niya ang loob nito at may nakitang kapirasong punit ng makintab na pulang tela ang nasabit sa gilid ng bintana.

'Tumakas siya?' sabi nito sa isip

"Jenard!" tawag niya sa katiwala

"Find her, hindi pa siya nakakalayo" tumango lamang ito sa kaniya at tumakbo na kasama ang iba niyang alagad.

Nagtungo siya sa likod ng bahay kung saan posibleng nakadaan ang dalaga. Sa likod nito ay may nagtataasang mga damo. Pakiwari niya'y dito nagdaan ang babae. Tumakbo siya papunta doon. Masukal sa loob noon at talaga namang mapanganib. Kinakabahan siya na kung dito nga nagdaan si Trixie ay posibleng mapahamak ito. Kabisado niya ang lugar na iyon kaya madali lang sa kaniya makadaan.

"TRIXIEEE!" sigaw nito habang patuloy pa din sa paglalakad

"Do you think you can escape from me? Don't fucking fool me! I know this place."

Kinabahan ang dalaga ng marinig ang boses niya. Paanong nalaman nito na nandito siya? Yumuko siya at binilisan ang takbo. Napahinto siya ng makita ang batis lumuhod siya at uminom ng tubig doon, malinis naman iyon. Nauhaw siya kakatakbo mula kanina. Hindi niya kabisado ang lugar ni-hindi niya alam kung paikot-ikot lang din ba siya.

Nagulat siya ng may humawak sa magkabilang baywang nya at inangat siya, "There you are!" nakita niya ang malademonyong ngiti ng lalaking tinatyakasan niya

"PAKAWALAN MO KO! WALANGHIYA KA!!!" pinagpapalo niya na ito sa braso pero sadyang malakas ang binata at 'di niya makayanan.

"Damn you! Hindi ka kailanman makakatakas. Because you're mine!"

"Nababaliw ka na. Isa kang halimaw!" hindi niya alam kung paano siya nakawala pero ang alam niya ay tumatakbo na siya palayo sa demonyong 'yon

"Fuck! Don't run, lady. Ginagalit mo talaga ako" binilisan din nito ang takbo at hinabol siya

Naninikip na ang dibdib niya kakatakbo. Hinihingal na din siya pero isa lang ang gusto niyang mangyari. Yun ay wag siyang maabutan ng lalaking ito dahil kung hindi. Tuluyan na siyang di makakawala habang buhay.

"TRIXIE! You'll be a dead meat if I catch you. Run for your life, Princess. Run! Haha!" tawa ito ng tawa na akala mo'y walang bukas

Sobrang hingal na hingal na talaga si Vanessa at di niya na makayanan tumakbo. Umiikot na din ang paningin niya dahil sa hilo. Pabagal ng pabagal ang takbo niya at dumidilim na ang paningin. Napaluhod siya at bumagsak ang katawan. Nakita niya ang isang lalaking alalang-alala sa kaniya bago magsara ang mata niya.

***

Late update, alam ko po! Kayo kaya mag thesis ng tatlong subject sabay midterms. Kidding! Sabaaaaw. Lang tulog e -_-