Düşmüşler

Bölüm 9

Lucifer odaya telaşla girdiğinde Alexis irkildi.

- Alexis! İyi misin?

Alexis kafa salladı ve kocası gelip onu öptüğümde kollarını onun boynuna doladı.

- Onlarda iyi...

Alexis parmağını iki ufak yatağa doğrultmuştu. Lucifer ürkek adımlarla yataklara yaklaştı ve iki küçük bebeğe baktı. Bir erkek bir de kız. Alexis'le isimlerini çoktan seçmişlerdi. Dana ve Tres. Yeni anne ve baba bunun aynı zamanda ayrılık anlamına geldiğinin farkındaydı. Alexis, çocukları büyütmek için dünyada kalmalıydı. Çünkü Lucifer burada daha fazla kalırsa melekler tehdit oluşturmaya başlayacaklardı. Lucifer onları ziyarete gelecekti. Taki Alexis ölünceye kadar. O öldüğünde Lucifer onu yanına alacak...

Alexis Fiona Angel

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Arsel defterden canı yanmışçasına uzaklaştı. Kafasını istemsizce iki yana salladı.

- Hayır, hayır...

Omzunda bir el hissedince hızla arkasını döndü. Ve cıva rengi gözlerle karşılaştı.

- Bu mümkün değil...

Lucifer omzunu hafifçe sıktı.

- Neden mümkün olmasın?

Arsel'in gözleri dolmuştu ve kendini kafayı yiyecek gibi hissediyordu.

- Annem ve babam neden bir şey söylemedi. Ya da büyükannem...

Sonra gözlerini yere dikti.

- Neden ilk adını bilmiyorum?

Lucifer çocuğun kollarını sıvazladı.

- Bunlar... Tamamiyle benim suçum...

Arsel ürkerek düşmüş meleğe baktı.

- Ne?

- Sana söylememelerini ben söylemiştim. Bunu kaldıramayacağını düşündüm. Sen... Tanrı'yı fazla seviyorsun, Arsel. Bunu kaldıramazdın...

Arsel ağlamamak için zor durdu.

- Yani annemle babam aslında kardeşti. Büyükannem bir cadıydı ve... Sende büyükbabamsın...

Lucifer kafa salladı. Yüzünde endişe dolu bir ifade vardı. Arsel ağlamaya başlamıştı. Lucifer bir an yukarı baktı. Çocuğu kaldırırken aceleci gibiydi.

- Geliyorlar. Hadi gidelim...

Arsel onun elinden kurtuldu.

- Gelmiyorum...

Lucifer onu omuzlarından tuttu.

- Arsel, seni öldürecekler!

Arsel silkilenerek ondan kurtuldu.

- Şeytan'ın soyundan, ensest bir ilişkinin sonucuyum! Bırakalım beni öldürsünler!

Lucifer kalakaldı.

- Bu çocuk tam salak...

İkiside sese döndüler. Lilith kapıya yaslanmış onlara bakıyordu.

- Tatlım, Havva ve Adem'in çocukları nasıl ürediler sanıyorsun? Maymunlarımı becerdiler?

Lilith yavaş adımlarla Arsel'e yaklaştı.

- Ölmek sana bir şey kazandırmayacak. Sen Şeytan'ın soyundansın. Üstün insan soyusun. Safkan bir iblisten tek farkın karakterin ve ruhun. Eğer şimdi ölürsen bir aptal olursun Arsel...

Arsel'in dudakları titredi ve en sonunda Lucifer'e bakarken, bir şeyi yitirmiş gibiydi.

- Gidelim...

Lucifer onu kanatlarıyla sararken Arsel kıpırdamadı bile...

Aslında yorum sınırını geçmediniz ama yazmamak cehennem azabı gibi o yüzden yazdım buyrun. Iyi okumalar...