İki Deli Kuzen

1.

Bavullar hazırdı.Annemi ve babamı kucaklayıp bavulumu elime aldım.
Kuzenimle aşağı indim.Servis aracına binip yer aramaya başladık.Bulduğumuzda oturduk.Hemen bir türkü açtı şoför.Gidip kapattım.Telefonumdan güzel bir şarkı açtım.Bazılarımız oturuyor,bazılarımız kopuyor,bazılarımız uyuyordu.Uyuyanları uyandırdım,oturanları kaldırdım.Ve hepimiz oynamaya başladık.Artık yorulmuştuk.Hemen uykuya daldım.Ne?Ben direk uyuyan bir kızım.Uyandığımda kamp yerine gelmiştik bile.Kamp yeri dediğim ORMAN!!!Yer bulduk.Çadırlarımızı kurduk. İkimiz de aynı çadırda kalıyorduk.Hepimizin çadırı bir daire kuruyordu.Ortada hepimizin topladığı odun ve dal parçaları vardı.Kızlarla çadırın içine girdik.Elimdeki kitabı sesli bir biçimde okuyordum.Kızlar da dinliyordu.Elisa:
-Ne olursun sus Aslı!
-Ya hem oku diyorsunuz hem de sus diyorsunuz.Değişiksiniz ha!
-Biz oku demedik.Cebrail meleği değiliz.Sen de peygamberimiz değilsin,d edi Elisa.
-Kitap oku dediniz zaten.Alla alla.
-Tamam ya şimdi sus,dedi Elisa
-Tamam lan susuyom.
Kitap okumayı bıraktım.Abur cubur dolu çantamdan çikolata aldım.Elisa bana bakıyordu
-Al lan kıyamıyom.
Hemen öküzüm aldı.Canım yaa!
Birden çadırın fermuarını biri açtı.
Kim mi? Tabi ki Yankı.
-Ne oldu Yankı?
-Kızlar yemek yiyoz.
-Tamam geliyoz.
Yemekler oldukları yerde duruyorlardı.Hemen yemeye başladık.Ceren:
-Öküz gibi yiyorlar.Böyle giderse biz bunları zor doyururuz.
Kenan Hoca(Edebiyat hocası):
-Ceren senin okulda yiyişini de gördük.
Melike:
-Hocam onlara deyin.Bari gözümüzün önünde yemesinler.
Ben:
-O zomon son do yo!
Herkes yemeye başladı.Bitince Kenan Hoca:
-Çocuklar tabiat karşınıza her şeyi çıkarabileceği için sakın şaşırmayın.
O sırada elinde simit ile dolaşan Yankı 'yı gördüm.AYI!!!!Yanına yaklaşıp simit isteyen Miraç'ı da gördüm.Cebimden sakız çıkarıp çiğnemeye başladım.Öyle bir çiğniyordum ki bütün sınıf bana bakıyordu.Onları umursamadan yürümeye devam ettim.Birden biri beni dürtükledi.Elisa:
-Ne oldu la?
-Şurdaki yılan mı?
Gösterdiği yere baktım.Gerçekten de yılandı.
-Aaa imdaaatt yardım edin.
Yılan arkamızdan sürüklenerek geliyordu.Biz ise kaçıyorduk.Benim kahramanım,yok tamam.O zaman Aslı koşmaya devam ett!!Kenan Hoca gelip yılana çanta gibi bir şey attı.Yılan oracıkta öldü.Yürümeye devam ettik.Bir an karşımıza aslanın çıkacağını düşündüm.Ama öyle bir şey olmayacağı için düşünmekten vazgeçtim.Miraç:
-Hocam ben açım?
Miraç 'a
-Sen ne zaman toksun ki ,dedim.