Pagan Günlükleri

2. Bölüm (devam)

Tabiki buyrun. Dedi ve arabanın kilidini açtı içeri girdim camı kapattım. Çalışır vaziyetteki aracı kullanmaya başladı.:
-Üniverste öğrencisi misinizz?
-Hayır Lise, lise son sınıf.
-Bu civarlarda tek başına kaybolmuş bir kız olmak çok tehlikeli hele ki bu kadar genç ve güzel olunca.
-Ahh teşekkür ederim. Çok naziksiniz. Dedim ve elimi omzuna attım kafasını çevirmedi. Bende omzunu sıvazlayıp elimi indirdim.
-Eğenmek istiyorsanız küçük hanım ben evliyim ve sizin bildiğiniz erkeklere benzemem karımı seviyorum.
-Eminim ki öyledir Niyetimi yanlış anladınız sadece samimi bir teşekkür dü, Rahatsız ettiysem kusura bakmayın.
-Pekala öyle olsun. Dedi Yüzüme bile bakmamıştı ama ne yapıp edip onu etkim altına almaylıydım. İlerledik bir benzin istasyonunda durdu. Arabadan inerken yüzüme baktı azını açmasına izin vermeden göz temasını kurdum.
- Benimle ilgili hiç bir şey hatırlamayacaksın
-Seninle ilgili hiç bir şey hatırlamayacağım.
-Ben ne istersem onu yapacksın
-Sen ne istersen onu yapacağım.
Tamamdır artık o benimdi. Göz temasını kestim dışarı çıktı önce görevli ile bir şeyler konuşup sonra lavaboya doğrdu ilerledi. Bir süre sonra geri döndü. Görevliye parasını ödedi ve arabaya bindi. Sürmüyordu duruyordu emrimi bekliyordu.
- Balat'a gidiyoruz. Sür.
-Tamam
Balata gidiordum ama neden bilmiyordum sanırım gidecek başka yerim olmadığı içindi, ya da her katil gibi olay yerine tekrardan dönüyordum. Acı verici... Bütün hayatım gözümün önünden geçiyordu annesiz hayatım belki o olsaydı herşey daha farklı olurdu acaba öldü mü kaçtı mı? Bence ölmüştür asla kızını arkada bırakmaz. En azından ben olsaydım bırakmazdım. O baba ile ne işkenceler çekicek anlardım. Peki ya cidden gittiyse? bu ihtimali düşünmek dahi istemiyordum ama aklımı kurcalamıyor da değildi. Belki gderken babam bu kadar kötü bir insan değildi gidiişi onu bu hale getirmişti beelkide? Sanırım sorucak kimse olmadığından bu cevaplanamayan sorular rafına kaldırılacak. Keşke babamı öldürmeden etkim altına alıp sorabilseydim. Ama o an gözüm okadar dönmüştü kendimi tutamadım. Akrabalar? Peki ya akrabalar? onlar biliyormuydu? teyzem? Nerede oturuyordu. Bize pek gelmez di akrabalar senede birr kere belki. Oda bir kaç saaatten fazla durmazlardı. Oturdukları yeri bilmiyordum bile. Neyseki eve gidiyordum Mutlaka duyup gelmişlerdir ozaman onlardan birine ulaşırım olmadı devlet dailerinden ulaşırım onlar mutlaka bir şey biliyordur annem hakkında.
Birden bire sarsıldım nerdeyse arabanın üst camından fırlayacaktım:
-Dikkat etsene be adam!! neden durdun
-Geldik.
kafamı kaldırdım ve evet gelmiştik ama evim değildi.
-Bana bak
kafasını bana çevirdi ve göz temasını kurdum
-Ben arabadan inince unut
-Sen arabadan inince unutacağım.
Arabadan indim ve boş boş yola bakan o adamı izledim birden afalladı etrafına baktı ve hızlıca sürdü. Önce etrafı derince kokladım. Özlediğimi fark ettim. Bu hayatımı özlemiştim lisedeki zavallı kızı yoksa yaşadığım yeri mi özlemiştim ben bile ayırt edemedim. Yürümeye başladım tekrardan. Yorulmuyordum Bütün gün yürüye bilirdim. Sanırım Vampir olmanın bir iyi yönünü daha keşfeşmiştim. Yorulmamak. Aksam üzeriydi ve neredeyse evime yaklaşmıştım evin etrafında polis vardı evi sarı şerit ile çevirmişlerdi. Bana soru soracakalardı ne diyecektim.? "Ahh merhaba babam beni sevdiğim çocuğa sattı sevdiğim çocuk benle zorla birlikte olmaya çalışırken beni öldürdü bende şeytanla anlaşma yapıp geri geldim babam dahil herkesi öldürdüm. Sonra bir travma yaşadım o yüzden bir süredir kayıbım" Çok inandırıcı, vay canına! İzlerye dururken aklıma bir fikir geldi üstümü başımı yırttım kendimi hırpaladım kafama yerden aldığım bir taş ile vurdum kafam yarıldı kanama başladı ama fazla sürmedi. Yara hemen kapandı kan akışı kesildi unutmuştum, hızlı iyleşiyorum. kanı temizledim. Ve boş bakışlarla yürümeye başladım. Yavaş yavaş yaklaştım polislerden biri bana döndü ve:
-Heyy kimsin ellerini kaldır.
-ellerimi kaldırmadım boş bakışlarla bir süre daha ilerledim
-Ellerini kaldır!
-Ateş etme bu bir kız
-Ellerinii göreyim bayan kız olmanız tehlıkelı olmadınız anlamına gelmez.
Kendimi bayılırcasına yere attım.
-Düştü,-Düştü. - Düştü. -Ateş etmeyin sanırım yaralı bu bir emirdir ateş etmeyin.
Polis memurlarından biri başıma geldi ve:
-kimsiniz adınız ne neden buradasınız.
-Baba?
-Baba mı? burada yaşayan senın babanmıydı?
-Babamı istiyorum.
Diyerek ağlamaya başladım hemde hüngür hüngür neden ağladığımı bende bilmiyordum ama emin olduğum tek bir şey vardı babamı cidden görmek istiyordum fakat imkansızdı... Beni yerden kaldırdılar bir ekip otosunun arkasını açarak oturttular
-İyi misin?
-Daha iyiym babam nerede?
-Burada yaşayan adam babanmıydı?
-Evet
-hırpalanmışa benziorsun sana ne oldu?
-Ben ee okul dönüşü dışarı çıkmıştım. Biraz gezicektim sonra bir şey saldırdı insanları parçalarına ayırıyordu çok korktum kaçtım hiç durmadan sonra yorrgun düştüm gerisini hatırlamıyorum babam nerede onu görmek şstşyorum lütfen.
-ee şey... Baban öleli bir kaç gün oldu küçüğüm. Senin için çok üzücü bir haber ama gerçek bu. Ve o gördüğün şey... Büyük ihtimal babanı öldüren şey o, Bir süredir onun peşindeyiz yani bu cinayetler başladığından beri bu arada bu kadar uzun süre nasıl hayatta kaldın senin öldüğünü düşünüyorduk.
-Ne nasıl yani? Bir kaç gün oldu demiştiniz?
-Baban öleli evet. Ama sen 3 aydır kayıpsın. Babanı tanırdım. Ama alkol sorunları sebebiyle pek görüşmüyorduk. Sen kaybolur kaybolmaz bana gelmişti bende özel olarak seni aramaya başladım. 3 aydır ortalıkta yoksun.
Gerçekten de 3 ay mı olmuştu ben 3 ay boyunca ölü mü kalmıştım? inanamıyorum
-Sana dedim, nerelerdeydin?
-Ben eee hatırlamıyorum...
-Tamam ifadeni alacağız ama öncesinde hastaneye gitmemiz gerekiyor Esra.
-Adımı biliyorsunuz?
-Evet seni en son 4 yaşındayken görmüştüm. O günki kadar çok benziyorsun annene
-Annemi tanıyormuydunuz ?
-Evet şimdi dinlen bunları sonra konuşuruz.
Bir yandan ağlıyor bir yandan düşünüyordum. Annemi tanıyordu bu hayatımda ilk kez gördüğüm adam annemi tanıyordu nesi oluyordu eski erkek arkadaşı? Normal bir arkadaş? neydi bu adam, ama emin olduğum bir şey var akrabamız değildi. Anneme ne olduğunu bu adamdan ğrenebilirmiydim sanırım bunun içinde zaman lazımdı. Ya da bütün bu meseleler bittikten sonra etkim altına alarak öğrenebilirdim. ""Hayır!! bu sefer insan gibi halledeceğim daha fazla insanların zihinleri ile oynamayacağım""
-Hadi aracın önüne geç seni hastaneye ben götüreceğim ekşp otusu biraz daha burada bekleyecek..
Arabanın önüne doğru ilerledi ve bindi bende yavaş yavaş ilerleyip yanındaki koltuğa oturdum. Sürmeye başladı ama merak ettiğim bir şey vardı bi kaç gün olduysa neden buradalar ki?
-Neden hala buradasınız?
-Anlamadım?
-Ekibiniz ve siz neden hala buradasınız?
-Olay yerlerini tekrardan inceliyoruz. Cinayetler arasında bir bağlantı kurabilirmiyiz onu araştırıyoruz.
-Cinayetler mi kaçtane var?
şuan bulduğumuz 247. Ceset.
-Ne!!!! nasıl nerede ne zamandır oluyor bu?
-2 Aydan beri. 2 ay önce insanlar bir bir kaybolmaya başladı nedensiz yere. Onları aradık hiç durmadan ama hiç bir iz yoktu sanki yer yarılmış yerin içine girmişti hepsi. Ama bir hafta önce onları bulduk hepsi aynı yerde üst üste yığılmıştı ölüm sebeleri hep aynı. Kanları çekilmiş parçalanmış bir şekilde. Vahşice öldürülmüşler. Var olduklarına inansam vampirler yaptı derdim. Ama bunun gerçek olmadığını küçük bir çocuk bile bilir.
Sessiz kaldım ağlamaya devam ettim. o kadar çok insanı hangi ara öldürdüm? neden hatırlamıyorum keşke o bir anda beliren kaldın yine ortaya çıksa ve bana olan bitenı anlatsa ama yoktu ortalıkta bayadır hemde. Ne olmuştu ona? bana sadece intikam alabilmem için mi yardım eetmişti? Ne isteyecekti benden? Derken birden araç durdu polis memuru donuk bir vaziyette yola bakıyordu sokak aydınlatmaları yanıp yanıp sönüyordu ters giden bir şey vardı polis memuru durmamıştı. sanki zaman durmuştu!! Arabanın kapısı kendiliğinden açıldı ve tarif edemediğim bir güç beni dışarıya çekti çıkmak istemediğim için canımı yakarak zorla çıkarttı yerde sürükleyerek bir süre snra sürüklemeyi durdurdu. Kafamı kaldırdım yukarı baktım evet o kadın
-Benden ne istiyorsun?
-Asıl sen ne istiyorsun?
-Hiç bir şey!
-Öylisede neden hala bu acınası kız tavırları? Olduğun kişi olmayı reddettiğin sürece nasıl sen olaacaksın? Yeni bir çift göz ile dünyaya farklı yönünden bakıyorsun sayemde. İntikamınıda aldın.
-Benden istediğin şeyi söyle
-Senden isteğim benim için öldürmen.
-Hayır daha fazla öldürmeyeceğim
-eğer daha fazla öldürmezsen ben seni öldürürüm
-Umrum da değil öldür! Diye haykırarak bağırdım.
Sessizce yüzüme baktı yavaş yavaş ayağa kalktım hem öfke hem acıdan ağlıyordum dudaklarını büzüştürdü ve:
-Hmmm tükenmiş, bitmiş bir vaziyettesin. Şuraya bak sana herşeyi vermiştim. Ama sen şuan hiçbirşeysin.
-Öldür beni diyerek tekrar bağırdım.
-Bir anlaşma daha yapma ne dersin?
-Asla!
yüzüme çok sinsice baktı ve yavaş yavaş yaklaştı sol kulağıma doğru eğildi
-Peki ya sana en çok istediğini Anneni verebileceğimi söyleseydim? dedi ve uzaklaştı kanım donmuştu yapabilirmiydi?
-Yalan söylüyorsun annemi tanımıyorsun bile
-Senide tanımıyordum. Yalan söylemiyorum
-Annem öldü benim geri veremezsin onu.
-Ölülerin ölü daima kalmayacağını tecrübe ettiğini düşünüyordum oysaki.
şeytanı bir gülümse ile baktı bana
-Kimsin sen.? Nesin? Şeytan mısın?
çok güçlü bir kahkaha attı.
-HAHAHAHAHAHAHAHA!
-Tabi kide hayır küçüğüm sadece güçlü bir cadıyım ama en güçlüsü değilim. Senden istediklermi yaptıktan sonra en güçlü ben olacağım. İşte ozaman değil annen bütün istediklerini sana bir anda geri verebilirim.
-Neden şuanda değil neden sonra?
-Çünkü seni diriltmek beni çok yordu. Neticede fiziksel olarak bir insan bedenindeyim ve cadı güçlerim enerji kaynaklı tıpkı diğer cadılar gibi. Ama istediklerimi yapınca gücümün sınırı olmayacak. Benim için öldürecek ve aini bitimeme yardım edersen Sana anneni vereceğim söz veriyorum daha önceden de tutmuştum sözümü. Tekrar tutacağım hatta sana babanı bile verebilirim hemde onun karakterini senin hayal ettiğin gibi düzelterek.
-Cadılar gerçek değiller bu bir rüya.
-aa evet doğru vampirlerde öyle.
--Ne güzel ama küçük vampir ailesi
-Karar senin bekleyeceğim.
Dedi ve kayboldu ortalıktan. etraftaki kara sis dağıldı ve birden
-ESRA!
-Hıı ney ney ne oldu neredeyim ne
-Beni dinlemior musun
-Dalmışım
-Evet farkına vardım. çok derin düşünüyorsun kendini salmaman gerek sıkı durman gerek kaya gibi sağlam olman gerek.
-Evet haklısınız.
Bu da neydi? arabadan inmemişmiydim? neler oluyor? Bu kadın neydi böyle? arabadan indiğime yemin bile edebilirdim. Acı çektiğime sürüklendiğime. Korkmaya başlamıştım ama bu sefer korkum kadından dı. Güçleri bunu bile yapabiliyorken kim bilir bana daha neler yapardı. Ama diğer taraftan düşününce mutlu olabileceğim bir hayatım olacaktı annem yanımda olmayacaktı. Acaba kabul etmelimiyim? Peki ya etmessem? Saçmaladığımın farkındayım tabi ki de etmeyeceğim o kadar insanı öldürmeyeceğim.!
- Evet hastaneye geldik hindi hanım
-Hindi hanım?
- O kadar derin düşünüyordun ki bir ara hayır hayır diye fısıldadın.
-Farkında değilim afedersin.
-Farkettim. Ama düşündüğüm hayır olan ne?
-Bu yaşadıklarım hayır bana bir rüya gibi geliyor bir kabus birazdan uyanacağım...
'' O kadar ikna edici konuşmuştum ki gözleri soldu suratı ekşidi ve:
-Haklısın aslında. Gerçekten de dünya bir rüya. Ve baban uyandı. Hadi girelim de muayene ol.
'' İçeri girdik hasta kayıtla bile uğraşmadan beni bir odaya soktu sonra doktor geldi.:
-Merhaba küçük hanım
-Merhaba
-Öncelikle Başısınız sağolsun ve geçmiş olsun
-Teşekkür ederim sağolun
-Pekala şimdi seni muayene edeceğim ama önce senden kan almam gerek sırıngayı  hazırlarken kolunu açar mısın?
-pekala
Ben bir vampirdim? Kanım? Önüne geçmeliydim!.
- Evet hazır rahatlayın küçük hanım geriye yaslanın
-Hayır gerek yok
-neden
-ben böyle iyiym uzanmak istemiyorum.
-Pekala.
-A doktor bey
-Evet
-Gözleriniz de ki lekede ne böyle?
Tamda o anda kafasını kaldır gözlüklerini çıkarttı bana baktı ve
-Ne lekesi'' dedi
-Şuandan itibaren kontrolüm altındasın
-Şuandan itibaren kondtrolün altındayım.
-Kanımı almayacak onun yerine sağlıklı bir insan kanını benim miş gibi gösterecek hazırladığın evraklarada fiziksel ve zihinsel olarak sağlıklı olduğumu ekleyeceksin Ve sonrada bunları unutacaksın.
-Kanını alamayacak onun yerine sağlıklı bir insanın kanını seninmiş gibi gösterecek, hazırladığım evraklarda fiziksel ve zihinsel olarak sağlıklı olduğunu ekeleceğim sonrada bunları unutacağım.
-Güzel.
Bağlantıyı kopardım birden bire afalladı. Kanımı almadan gitti. Sanırım istediklerimi yapmak için yola koyuldu. Bir daha yapmayacağım demiştim ama yine yaptım özgür iradeye müdahele ettim. Ama mecburdum ya yapmasaydım ? hersey ortaya çıkardı tekrar ölmek istemiyorum eğer böyle bir şey olduğumu öğrenirlerse üstümde türlü deneyeler yaparak beni öldürürler. Ben çok fazla düşünmeden kapıdan içeri polis memuru girdi
-Merhaba kendinizi daha iyi hissediyor musunuz?
-Evet daha iyiyim sadece biraz susadım.
-Ah, evet, elbette.
Elindeki kağıt ve kalemi yağatımın ucuna bıraktı ve bana bir bardak su ikram etti ama sudan korkunç bir koku alıyordum içemeyecek kadar çok miğdemi bulandırdı.
-İçmeyecek misin
-İçeceğim ama biraz beklesin çok soğuk
-Haklısın daha fazla hasta olmanı istemeyiz
-Ben hasta değilim.
-Aslında bakarsan hiç birimiz değiliz ama tıp bunları söylüyor
-Tıbbın cehenneme kadar yolu var ki zaten orada görüşeceğimiz kesin önce kendi boklu kıçlarını temizlesinler yüzyıllarıdır tedavisiyle birlikte olan hastalıkların tedavilerini kapsüllemekten başka bir işe yaramıyorlar para tuzakları, aç gözlü mafyalar!
- Vay bu gerçekten rahatsız edici bir düşünce.
- Daha rahatsız edici olan ne biliyor musun? Önce hastalığı bulup arkasından tedaviyi buluyor sonrada hastalığı dünyaya yayıyor, ve sonrasında insanlara tedaviyi satıyor hepsinin ölmesi gerek........................
-