İmkansızlığın Ötesinde

Ayrılık

Her insanın bu sefer doğru bişey yaptım dediği zamanlar vardır ya hani, 6 yıl önce bende öyle birşey söylemiştim.. Ve şuan 6 yıllık ilişkimin bitiş çizgilerini çiziyorum. Karşımda 6 yıldır bir saniye bile sevmeyi bırakmadığım, karşısında bana baktığı an eriyip bittiğim, kavga ettiğimizde o haksız olsa bile ayrılma raddesine gelince kaybetmekten korkup özür dilediğim, sarılınca sanki bu son sarılışıymış gibi sarıldığım adam vardı. 13 yaşındayken en saf duygularla sevdiğim adam vardı. Ve şuan beni değilde başka bir kızı benim gördüğümü bildiği halde öpüyordu.. Beni öptüğü gibi öpüyordu, beni tutan o kolları şuan o kızı tutmuş kendine öyle bir çekiyordu ki tanımlanamaz bişeydi şuan bu durum benim açımdan..
Kızı bıraktıktan sonra bana doğru dönüp baktı, üstüne doğru yürüdüğümü anlayınca ayağa kalktı. Tam karşısında durduğumda yanağına bi tokat yiyince afallayarak bana dönüp baktı. Dudaklarımdan dökülen tek kelime '' Yazık '' olmuştu. Gözlerim dolduğu anda arkamı dönüp yürümeye başladım. Sadece '' yazık '' diye tekrarlayabiliyordum. Arkamdan bi kahkaha geldi ve orada durdum, 6 yıldır babam olmadığı için babam yerine koyup sevdiğim insan '' zaten çok uzamıştı '' dedi.. Canım acıyomuydu? Artık hayır, alışmıştım çünkü, 6 yıldır alışmıştım, hor görülmeye ailesi yok diye küçük düşürülmeye, sevilmemeye ve son olarak aldatılmaya. Sayamayacağım kadar çok kez aldatılmıştım.
Rüzgarın o güzel uğultusu bu akşam sanki bana inat şiddetli bi şekilde başımı ağrıtacak şekilde esiyordu. Kaldırımda yürüyordum ileride arabamı görünce cebime elimi atıp anahtarı çıkarttım ve arabanın kilidini açıp şoför koltuğuna bindim. Şimdi nereye gidecektim? Önceden olsa çıkar giderdim yanına, göğsüne yatıp o huzur kokan kollarda uyurdum ama şimdi yoktu alıştığım o kokusu yoktu şimdi, peki nereye gidecektim? Ev desen olmaz sahil desen fazla kalabalıktır daha kötü olur en iyisi kalkıp bir bara gitmekti, en azından kafayı dağıtır eve gelir yatardım.
Arabayı bara doğru sürdüm ve tam önünde durup valeye anahtarı verdim, içeri girdiğimde bu kadar kalabalık olacağını hiç tahmin etmemiştim.
Köşede boş bir masa bulunca kimseye dokunmadan oraya gidip oturdum, garson gelip siparişi istediğinde bi bira diyip onu gönderdim. Telefonu çıkarıp baktığımda saatin 12 ye doğru geldiğini gördüm. Telefonu cebime geri koyduktan sonra bira geldi ve içmeye başladım, içip etraftaki insanlara bakıyordum, acaba bu dünyada bu kadar mutsuz olan bir ben mi vardım? '' Baksana '' dedim kendi kendime herkes deli gibi eğleniyor bende burda oturmuş tek başıma içiyorum...
Kafam hafiften dönmeye başladığında biraz daha içip çıkmayı planlıyordum bir anda bi adam gelip yanıma oturdu ve '' dans eder misin? '' diye sordu, bende o kafayla '' uza '' diye adama bağırdım ve adam sessizce yanımdan kalkıp gitti. Kimseyi istemiyordum çünkü biliyordum birisi daha gelirse gidecek birdaha olmazdı, kaldıramazdım..
Masadan kalkıp merdivenlerden yukarıya doğru çıktığımda vale arabayı getirmeden ben otoparka doğru gidiyordum.. Yürürken kafamı kaldırdığımda 4 veya 5 kişinin karşımda durup bana baktıklarını gördüm. Ne istedikleri açıkça belliydi ve bugün ki hırsımı onlardan çıkaracaktım belli olmuştu... Canım yanıyo, kalbim acıyo, çaresizim, yanımda kimse yok ve birde bunlar eklendi bu güne sanki dokunsalar ağlayacaktım ama bu iğrenç derecede bakan insanlar bana bakmaya devam ettikçe ağlayamazdım, arabaya bindikten sonra belki olabilirdi...
Hiç takmamış gibi yürümeye devam ederken bir tanesi gelip kolumu tutup kendine doğru çevirirken çantayı sağa doğru atıp kolunu sola katlayarak arkasına getirip bağırmaya başladım '' Bi siz eksiktiniz demi lan bi sizin gelmediğiniz kalmıştı, bilerek hepinizi üstüme mi gönderiyolar lan bunlar '' adam şaşırmış bi şekilde bana bakarken kolunu daha fazla arkaya kıvırırken diğeri gelip saçlarımdan çekmeye başladı ona arkadan tekme attıktan sonra diğeri geldi... Anlaşılmıştı bunların elinden kurtulmak pek mümkün gibi durmuyordu ya pes edecektim ya da birinin gelmesini bekleyecektim ki pes etmeyi seven bir insan olmadığımdan pes etmeyi düşünmüyordum hele ki bu akşam hiç olmazdı, zaten bugün en ağır şekilde yıkılmış ve pes etmiştim bi günde iki sefer pes edemezdim o yüzden kolunu tuttuğum adam ayağa kalkıp bana tokat atacakken tam vuracaktım ki...
Bir anda bi adam gelip adamın elini tuttu ve benim yaptığım gibi kolunu arkaya çevirip yere attı diğerlerine döndüğünde bende bir tanesinin sırtına atlayıp tekme atıyordum en azından bir kişiyi azaltıyordum beni tutup yere attıktan sonra karnıma bir tekme geçirince yerde yan dönmüş karın ağrıma sızlanıyordum adam diğerlerini de hallettikten sonra yanıma gelip beni kaldırırmaya çalıştı. Elinden tutup kalktığımda boynuna kollarımı dolayıp ağlamaya başladım... Sabahtan beri ihtiyacım olan tek şey buydu sanırım birine ihtiyacım vardı ve o kişi bu adam olmuştu. Tepki vermiyordu ne sarılıyodu ne de ellerini hareket ettiriyordu bir süre öyle ağladıktan sonra geri çekilip '' Bugün fazla kötü şeyler yaşadım kusura bakma en son da bunlar gelince... ''  '' Önemli değil '' dedi soğuk bir sesle ve arkasını dönüp gitti.  Açıkçası bu kadar soğuk olacağını beklemiyordum sonuçta kalkıp 4 5 tane adamı boşu boşuna dövmemişti... Arkasından koşup '' tekrar kusura bakma bugün baya kötü olmuştum o yüzden.. ''  '' Bişey yapmadım boşuna kusura bakma deyip durma '' deyince kolunu tutup arkasını döndürdüm ve dudağı kanıyodu sanırım..
''Dudağın mı kanıyo? '' diyince elini dudağına götürdü ve sızladığını belli eden bi yüz şekli aldı yüzü '' galiba '' dedi ve arkasını dönecekken tekrar tuttum ve '' Deniz... Deniz Uygar '' deyip elimi uzattım. '' Derin Baykan '' diyip elimi sıktı ama yüzünde tek bi tebessüm yoktu.. Nedenini soracaktım ama çekindim.. Elimi bıraktıktan sonra '' Ben gidiyorum '' diyip arkasını dönecekken '' ha bide yolda dalgın dalgın yürüme birdahaki sefere seni kurtaracak biri olmayabilir '' deyip arkasına döndü ve ben arkasından bakmaya başladım 'benim dalgın yürüdüğümü nerden biliyordu ki adamlar beni tuttuklarında ben öylece ayakta duruyordum yürümüyordum'. Arkasından bakarken baya uzaklaştığını gördüm ama bunu soracaktım, hem ne kaybederdim ki değil mi?  Arkasından giderken '' hey bi dakika bakar mısın?'' dedim ve arkasını döndü '' ne var? ''  sert bi cevap verdiğinde '' Benim dalgın dalgın yürüdüğümü nerden biliyordun? '' diye sorunca sanki hiçbişey sormamışım gibi gözlerime baktı ve '' gözlerin kıpkırmızı gözaltların çökmüş vücuduna bakarsak halsiz ve yorgunsun belli dağılmışsın.. O yüzden tahmin etmek çok da zor değil neyse bidahakine dikkat et '' deyip döndü ve bara geri girdi... Arkasından bakarken ne kadar öyle kaldım bilmiyorum en son saate baktığımda 3.20 olmuştu. Arabanın yanına tekrar gidip arabaya bindim ve eve doğru sürdüm gidip biraz daha düşünecektim ağlayacaktım tekrar dağılacaktım ama bu gece son olacaktı 6 yıl zaten fazla dayanmıştım bu gece sondu bu geceden sonra herşey daha farklı olacaktı..

Herkese merhaba ilk defa bir kitap yazmaya başladım ve yorumlarınız benim için çok çok önemli eğer bir hata görürseniz mutlaka yorum atın olur mu eksiklerimi görmek ve düzeltmek istiyorum..
Bu arada medya Derin ile Deniz..

❤️❤️❤️