1

198 38 24
                                    

1)Merhaba arkadaşlar yeni bir hikayeyle daha karşınızdayım .Beğenmeniz dileğiyle ilk bölüm ve sizleri bırakıyorum.

İyi okumalar

1.BÖLÜM

Çalan telefonumu kapatıp şarkıya ve yarım kalan kitabıma geri döndüm . Bu hayatta hiçbir şeyin öneminin olmadığını en sevdiğin şey neyse onu yapıp onun izinden gitmeyi öğreten kitaplarıma minnettarım.

Ve şuan da Sarp'la uğraşacak hiç halim yoktu . Her zaman ki gibi yine bir yere gidelim , yok sinemaya , yok konsere , yok bilmem nereye abi yok dedikçe ısrar ediyor . Benimle arkadaş olmasına bile hala şaşkınım evet hala neden 17 yıldır arkadaşız bilmiyorum ama en iyi bildiğim artık beni bırakması gerektiğiydi.

Kimseyi benim bataklığıma çekmek gibi bir isteğim yok. Zaten gelmek isteyende yok ama bu lafım Sarp'a beni kitaplarımla bırak demem artık hiç bir işe yaramıyor.

Telefonun titreşimi arttıkça içimde büyüyen Sarp'ı boğma planlarım  daha kötü seviyelere yükseliyordu .

Daha fazla şarkımın ve kitabımın bölünmesine katlanamayarak sinir dolu nefesimle telefonu açtım.

-" ne oldu lan ne var "

-" buraya gelmen lazım " sesindeki endişe içimi sıkarken

-" bak eğer yine numara yapıyorsan elinden kimse alamaz olum seni "  nerede olduğunu bildiğim için sorma gereksinim de bulunmadan telefonu kapattım .

Kendimi huzur içinde hissettiğim özel ve güzel olan yerden kalkıp son kez ateş böceklerine baktım. Her şeye rağmen içindeki güzellikleri saklayamıyor ve etrafa ışık saçıyorlardı .kitabımı gizli yerime  çok eski bir ağacın dibindeki çukura koyup ormandan çıkmaya başladım . Her ne kadar çok  sevsem de burayı bazen tırsmıyor değildim. Zifiri karanlıkta attığım adımın yarattığı hışırtılar huzur verdiği gibi  aynı zaman da ürpertiyordu .

Bu durumdan tabi ki Sarp da  çok şikayetçiydi tek ne işim varmış? Onu bekleyemezmiymişim? Sırf bu yüzden araba aldı ne gerek var yani yürüyordum ben çok da iyiydi öyle artık söz geçiremiyorum ki zaten ! Arabaya inip ormandan çıkışımı yaptım .

Sarp'ın barına doğru sürüp 'umarım kitabımı kapatmama değecek bir şey için çağırmışsındır Sarp yoksa olacaklardan ben sorumlu değilim' diye düşünürken 'tabi ki yaptıklarından sen sorumlusun barbaramı sorumlu olacaktı  ' diye konuşan iç sesime şaşkınlık tepkilerimi göndererek 'ben seni daha geçen gün 32 yerinden bıçaklıyıp sonra da klozete atıp sifonu çekmemişmiydim. 'Diyerek çok geçmeden yanıtını göndermiştim . Tabiki hiç susmadan pes etmeden konuşmaya devam etti 'unutma bebeğim sen ölmeden bende ölmem 'diyerek son lafını çarpıp gitti . Aferin iyi bok yedin .

Şimdi siz bu deli mi ne? kendiyle konuşuyor demeyin deli değilim ama iç sesim deli olabilir diye açıklamamın üzerine frene basıp arabayı durdurdum .

Mekana geldiğimde Sarp'ın koruyucu hareketleri sebebiyle insanların benden kaçması üzerine odaya daldım .Sakın  "ayı mısın kızım insan gibi girsene" demeyin ben buyum  sarp bilir hatta bu kapıyı kaç kere kırdığımda olmuştu da neyse  o hırçınlıklarımı anlatmaya gerek yok .Oda boştu bu beni çağıyor ama ortada yok sen şimdi bittin diye mırıldanırken telefonum 9 şiddetindeki depremi yaşıyordu  .Beni sadece Sarp  aradığı için  kim olduğuna bakmaya gerek duymadan telefonu açıp kulağıma götürdüm " olum senin ebeni siktim lan nerdesin hangi deliktesin?" cevap yok  bu da sakinleşmemi bekleme şekliydi ama bilmiyordu ki ben daha çok öfkeleniyordum . iki dakika sonra " bir dur kızım ya ben orda değilim beni dinlemedin ki ben başka bir yerdeyim hem ayrıca benim ebemi sikmediğin gün yok  eyvallah ya bir de  zevk versen güzel olur " dediğinde ben küplere binmiştim " lafı uzatma nerdesin " dedim  nefesimi  bıkkınlıkla bırakırken " sevimsiz kütüphanedeyim " dediğinde içimdeki sinir büyüyüp patlamak üzerinde olan bir volkan gibi püskürerek " düzgün konuş lan ora hakkında geliyorum " dedim ve telefonu kapatıp onun sevimsiz bulduğu ama benim huzurum olan kütüphaneye  doğru yola çıktım. Yine ne boklar çeviriyor bu acaba ? diye düşünerek kütüphanenin önünde durdum  . Neyse ki mekana yakındı çünkü ben bunu planlamıştım mekanı alırken canım ben ya :)

Sarp kapıda bitmek üzere olan sigarasının son dumanını ciğerlerine doldurup  sigarayı kenara attı . "Bu huyundan vazgeç zıkkımlanıyorsun bari etrafı kirletme " sini oluyordum içiyosun hadi o senin tercihinde doğaya saygın olsun. 

Sallamadığı o kadar belliydi ki bende açıklamaktan vazgeçtim direk konuya girdim " ne var niye çağırdın " dedim " birazdan bana minnettar olacaksın ama şimdi biraz sakin olup yaptığımın karşılığında benim ödülüme  gelelim " dediğinde ne diyon amk? dolaylı yoldan değil doğru yoldan anlat bakışımdan attığımda bana senin beynini sikim bu ne tip der gibi bakıyordu tabi bu benim düşüncelerime dayalı bir tahmindi ama böyle düşündüğüne %99.9 eminim de denebilir .

Derin bir nefes alıp kütüphanenin kapısını eliyle göstererek " artık şu gördüğün yıkıntı senin ama bir şartım var " dediğinde " atma lan " dedim ama onun bakışıyla doğruluğu kanıtlanmıştı .

Vücudumu tamamen Sarp'a döndürüp " olum bu araba almaya benzemez hem neden böyle bir şey gereksinimi duydun ki ?"dedim ama o benim dediklerimi duymamazlığa vurarak " bundan sonra geceleri dışarı çıkacaksın hem ayriyeten kendine vakit ayıracaksın " dediğinde şalterlerim atmıştı .

Bunu asla kabul edemezdim ya abi bu tam bir saçmalık hem benim dünyamı veriyor hemde onu yakıyordu . Ben asla değişmem .Geceleri dışarı çıkıp barda içince elime ne geçecek ki işte gel bide bunu karşımdaki öküze anlat anlamıyor ne desem boş . Tek amaç beni kendince sosyalleştirecek ha bir de hayatımı yaşayacakmışım ne hayatmış arkadaş !

" Sarp ben bunu kabul etmiyorum tamam kütüphane işi neyse iyi hoş hatta Harika ama gece işi falan bana ters bunu  biliyorsun .Neden böyle saçma şeylerle geliyorsun  " dedim ve yürüyerek oradan uzaklaşmaya başlamışken arkadan duyduğum sesler ayaklarımın yere sabitlenmesine yetip de artmıştı .

UHRA ( DÜZENLENİYOR )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin