Her Son Bir Başlangıç

Bölüm 5

Çıkış zili çalmıştı herkez sınıftan çıktı bende eşyalarımı topluyodum bide sınıfta seren vardı seren kapıyı kilitledi benim kolumdan tutup kapıya yasladı "bana bak salak ateşten uzak duracaksın eğer ateşten uzak durmassan bu okula başına yıkarım dedi ve beni iktirdi ben ona napmıştımki dedim ve sınıftan hızlıca uzaklaştım o şirkete hiç gidesim yoktu ama gitmek zorundaydım babamı hapisten çıkarmak için bunu yapmalıydım vede şirkete girdim hemen üzerini çıkardım ve temizlikçi kıyafetlerini giydim

2 saat sonra

İşim bitmişti ve Hapishaneye babamı görmeye gittim girdiğim sanki buda kalan kişi ölcekmiş gibi çok kötüydü burası babamı beklerken okula yeni gelen kişi bana mesaj attı

Koray "meraba seni iyiki tanımışım"

" meraba niyeki"

" çünkü daha önce benim hiç arkadaşım olmamıştı o yüzden sevindim

"Neyse daha sonra bidaha görüşürüz

Babamın geldiğini gördüm ve ayağa kalkıp ona sarıldım onu çok özlemiştim baya uzun süre konuştuk "baba merak etme 1 ay kaldı 1 ay sonra çıkacaksın" dedim ve görüşme saati bitmişti o giderken gözlerimden göz yaşları geliyordu eve gelmiştim ve aniden Telefonumu aldım ve yaprağı aradım
"Yaprak yarın kampa gidecez" "biliyorum" " nasıl yani nerden biliyorsun sen bugün okula gelmedinki " " geldim ama başka sınıfa gittim" "niyeki" dedim ve telefonu yüzüme kapattı niye böyle bişey yapmıştıki yatağıma uzandım ve derin bir uykuya daldım yine alarm uyandırdı yatağımdan hemen kalkıp saçımı balık sırtı örüp altıma mini kot renginde şort üzerimede göbek açığı bir tişört giymiştim sırt çantamı aldım ve okula doğru yürüdüm okula geldiğimde hemen yaprağı aramaya başladım ama yaprağı bulamadım yoksa gelmeyecek  kantine inip bir simit aldım ve koray la karşılaştım "meraba" "meraba dün mesaj atan sen miydin" "evet " otobüs gelmişti ve herkes otobüse bindi koray benim yanıma oturdu ateşde sinirli bir şekilde yanımıza geldi "okulda sıra arkadaşı burda da koltuk arkadaşımısınız" " sanane " dedim ve ateş koray yerinden kaldırdı ve kendisi oturdu serenin yüzü kızarmış bir şekilde biz bakıyodu içimden gülmüştüm "barıştıkmı " "yani iyi tamam barıştık" dedim va kafamı cama yasladım vede kamp yerine gelmiştik herkes otobüsten indi ve hocayı takip etmeye başladık nerde yatacağımızı bulduk ve herkes kendi çadırını kuracaktı ama ben çadır kurmasını bilmiyodum yine yapmaya çalışıyodum ateş yapamadığımı görünce yanıma geldi "bırak bırak ben yapayım" dedi ve yapmaya başladı tabi ben de ona yardım ediyodum çadırın yapımını tamamladık "çok teşekkür ederim sende olmasan napıcaktım acaba" "ne teşekkürü ya alt üstü çadır " dedi ve gitti o arada yanıma seren geldi kolumdan tutup beni götürdü "napıyosun sen ya " "asıl sen napıyosun ben sana ateşten uzak duracaksın demedim eğer birdaha ateşin yakınında görürsem seni doğduğunda pişman ederim "arı mı vızıldıyoya ben senin ateşine kalmadım" dedim ve onu iktirdim çadırın içine girdim ve uzun uzun düşündüm acaba yaprak nerde dedim ve o arada da koray geldi "arıza mı bu çocuk ya" "ne olduki" "neymiş senden uzak duracakmışım sanki seninle aramızda bişey" "bunların hepsini ateş mi söyledi " " evet" vede o anda hoca herkesi çağırdı "evet çocuklar erkekler çalılık  toplamaya gidecek kızlar da erkeklere yardım edecek tabikide seren hemen ateşin yanına gitti bende koraylayım artık " desene ikimizde yalnızız " "benimde hiç arkadaşım olmadı sevgilimde o yüzden ben insanların değerini bilmem" dedim ve kendim toplamaya başladım ateşle yüz yüze geldik "ne oldu sana eşlik edecek kişi yokmu he şu koray ne oldu" "o zaman sen söyle sen şu korayı niye kafana taktın" "kızım sana asıllıyo adam" "sanane" dedim ve gittim biraz da olsa çalılık toplamıştım herkez çadırın yanına geldi ve hocada ateşi yaktı herkes ateşin yanına oturdu ateş benim yanıma oturdu hep içimden gülüyodum ondan sonra herkes yatağına yattı ama beni uyku tutmuyodu ama ondan sonra derin uykuya daldım ondan sonra herkes Ormandan gitmek için eşyalarını topladılar vede yola koyulduk