*İki meraklı ve maceracı arkadaş .
*Herşeyi başlayacağı, gizemli bir kütüphane
*yaşlı bilgin bir profesör
*iki arkadaşın keşfettiği, gizemli bir kapı
*buldukları kapı ya başka bir boyuta açılırsa
*iki arkadaşı nasıl maceralar bekler...
Deniz güneşe: -biraz dinlenelim çok yürüdük dinlendikten sonra çıkışı bulmaya çalışırız Dedi.
Ve bir kitaplığın önüne oturdu. Sırtını kitaplığa dayadığı an geriye doğru düştü ve kafasına kitaplar düştü. Bir anda neye uğradığını şaşırdı, Güneş birden gülmeye başladı Deniz de onunla beraber ağlanacak durumuna güldü.
Deniz toparlandıktan sonra kitaplığa baktı. Kitaplık 90 derece dönmüştü Sanki içeride bişey vardı hiç düşünmeden Denizle Güneş içeriye girdiler. İçeriye girdiklerinde her yer çok karanlıktı.
Güneş hemen telefonunun flaşını açtı.
ve yavaş yavaş ilerlemeye başladılar içeride örümcek ağları vardı heryer toz kokuyordu.
Sonunda çok küçük bir ışık gördüler ışığı tuttuklarında bir kapı gördüler ışıkta anahtar deliğinden geliyordu.
Güneş hemen gözünü deliğe doğrulttu ama ışıktan başka hiçbirşey gözükmüyordu.
O an Denizle Güneşin aklından bir tek o kapıdan içeri girmek geçiyordu. çünkü gizem onların en sevdiği şeydi Ama gördükleri gibi bir anahtar deliği vardı kapı anahtarla açılıyordu.
Güneş: -Of şimdi biz anahtarları nereden bulucaz dedi.
Denizde düşünüyordu ve birden -Buldum! buldum! Dedi heyecanla. Güneş parladı hemen neyi buldun ne oldu? dedi.
Deniz: O yaşlı adamın boynunda bir anahtar vardı hemde hatırladığım kadarıyla bu anahtar deliği boyutundaydı dedi.
Güneş: -Peki nasıl alabiliriz?
Deniz düşünüyordu ama bir şey bulamıyordu .
Güneş :
-Deniz şuan aklımda olan tek şey bu kapıdan içeri girmek hayatım boyunca ikimizde böyle bir gizem ve macera yaşamak istedik şimdi hiçbir şey yapmadan kapıyı açmadan buradan gitmem, gidemem bu nedenle her şeyi göze alırım dedi.
Ve lafına devam etti şimdi o yaşlı adam büyük ihtimalle böyle bir kapının olduğunu biliyordur ama görünüşe göre buraya uzun zamandır hiç kimse girmemiş.
Şimdi planım şu:
Önce yaşlı adamın olduğu yeri bulucaz tabi burayı kaybetmemek için işaretler bırakıcaz çabuk olmalıyız zamanımız kısıtlı adamı bulduktan sonra ona bizimle gelmesini söyleyeceğiz, buraya kadar getirip her şeyi anlatacağız eğer anahtarı vermezse vallahi hiç düşünmem adamın üstüne atlarım dedi.
Deniz: -yemin ediyorum senden korkulur ama işareti nasıl bırakacağız? dedi.
Güneş biraz düşündü ve Denize: - senin çantanda iplik vardı değilmi?
Deniz: -evet te ne yapacaksın?
"Denizinçantasındanearanırsabulunurdu, vebuçoğu zaman işlerine çok yarardı".
Güneş : -Tamamdır sen ipliği bana ver gerisini bana bırak dedi.
Deniz ipliği ona verdi.
Güneş kapının olduğu kitaplığı geri döndürdü ve kalemiyle üzerine bir işaret bıraktı.
Daha sonra ipliğin bir ucunu O kitaplığa bağlayarak yürümeye başladılar.
Yürüyorlar yürüyorlar...
o sırada güneşin elinde iple ilerliyordu çünkü o kapıyı bidaha bulamamaktan korkuyordu. Bu yüzden her önlemi almıştı.
Deniz böyle gizemli ve maceralı şeyleri severdi ama Güneşin fazla abarttığını düşündü sanki ajan gibiydi ama güneşe bir şey söylemedi.
onunla yürümeye devam ediyordu. Ama Deniz, Güneşin hayal gücüne hayrandı böyle şeylerde hep ona güvenirdi .
Ve sonunda buldular hemen yaşlı adama Güneş :
Hemen bizimle gelin beyefendi size çok önemli bişey göstereceğiz. Dedi Yaşlı adam merak etti ve hemen onlarla yürümeye başladı.
Güneş yürürken saldığı ipleri geri sanıyordu. Yaşlı adam şaşkınlıkla ipe bakıyordu . Ve sonunda oraya geldiler yaşlı adam; Siz ne ara buralara geldiniz? dedi.
Deniz her şeyi anlatmaya başladı: -Biz sizin bana verdiğiniz kitabı yerine koymak için kitaplığı arıyorduk. Sonra kaybolduk. Ben çok yoruldum ve yere oturdum sırtımı bu kitaplığa yasladım ve bir anda döndü ne olduğunu şaşırdık içine girdik ve içeride gizemli bir kapı vardı ama anahtarla açılıyordu. biz bu kapıyı açmak istiyoruz ve her şeyi göze aldık.
-Ben sizin boynunuzdaki anahtarı gördüm ve o anahtarın burayı açacağını düşündük dedi.
Yaşlı adam şaşkınlıkla dinliyordu deniz lafını bitirdikten sorna yaşlı adam konuşmaya başladı :
-ben neredeyse bütün hayatımı bu kapıyı bulmaya adadım bu kütüphanede olduğunu biliyordum ama ama siz nasıl buldunuz? benim 50 yıldır aradığım kapıyı siz şans eseri buldunuz dedi .
Yaşlı adam hala çok şaşkındı ama toparlandı ve hemen boynundaki eski anahtarı çıkardı, ve kapıyı açtı.
Açtıkları an hepsi şok oldu
Güneş : bu bu bu gerçek olamaz! deyip dili tutuldu.
Deniz sanki dilini yutmuştu.
Yaşlı adam ise hayranlıkla bakıyordu .
Çünkü burası kimsenin hayal edemeyeceği düşünmeyeceği kadar muhteşem bir yerdi.
