ตอนที่ 6 รางวัล

435 4 1
                                    

.
.
.
.
.
.
.

ด้านมาร์คที่อยู่กับเจบี
~ ฮาจิมา ฮาจิมา ฮาจิมา....~ เสียงเรียกเข้าโทสับ
ม: "อ่ะๆ ส่งสัยเมียโทมาเเล้ววะ"
เจบี: "อือ รับเหอะมึง เเต่กุขอกลับหอกะมึงด้วยนะ เค"
ม: "°_°"
เจบี: "มึงจะตกใจอะไรนักหนา ก้อเเค่เพิ่มกุขึ้นมาเเค่คนเดียวเองมึง ไม่หนักรถมึงหรอกมาร์ค *_*"
ม: "เออๆ"
หน้าจอมาร์ค #ภรรยามาร์คต้วน >3<

รับโทสับ
ม: 'ไงเมียจ้าาาาา คิดถึงเค้าหราเตงถึงโทมาหาเค้าอ่ะ'
บ: 'เออ งั้นวางนะ'
ม: 'เฮ้ยๆ พี่พูดเล่นนะ นี้โทมาจะให้ไปรับช่ะ'
บ: 'อือ'
ม: 'เเล้วตอนนี้ยุไหนอ่ะ'
บ: 'เออ อยู่ตรงต้นไม้ต้นใหญ่ๆที่หน้าคณะอ่ะ'
ม: 'ออ โอเคเดี๋ยวพี่ไปนะ'
บ: 'เเล้วตอนนี้พี่มาร์คอยู่ไหน'
ม: 'ก้อไม่ไกลจากคณะมาก เเต่ถามงี้เป็นห่วงเค้าช่ะ'
บ: 'อือ ก้อห่วงดิ ถ้าเกิดพี่เป็นไรขึ้นมาเเล้ว....ใครจะมารับมาส่งแบมที่คณะอ่ะ'
ม: 'เออ เเบมเกือบซึ้งล่ะเกือบซึ้งล่ะ'
บ: 'พี่มาร์ค เเบมมีไรจะบอก'
ม: 'หือ อะไร'
บ: 'คิดถึง>///<'
ม: 'ฮะ!! อะไรน่ะ ขออีกทีได้ไหม'
บ: 'ไม่ ของดีมีครั้งเดียว เเค่นี้ล่ะ รู้เเค่มาไวๆก้อพอล่ะ'

ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด

ม: อ้าว ทำไมกดตัดสายงี้อ่ะ โอ้ะ! สงสัยคงเขิน ยืนยิ้มคนเดียวสักพัก "ป่ะ ไอ้บีไปกันเถอะเมียสั่งล่ะ"
เจบี: "สั่งไรว่ะ"
ม: "สั่งให้ไปหาเร็วๆ ^-^"
เจบี: "ไอ้มาร์คมึงนี้โคตรตามใจเเบมไปป่ะวะ"
ม: "อ้าว มึงพูดงี้เเสดงว่าจะไม่ไปเเล้วดิ"
เจบี: "ไปค้าบไป"
ม: "ถ้ามึงมี มึงก้อจะรู้เองเเหละว่าทำไมกุถึงตามใจเเบมๆนัก"
เจบี: "ค้าบๆ รีบไปเหอะกุอยากล่ะ"
ม: "อยากไรว่ะ"
เจบี: "อยากข้าวเย็นไง ไปเร็วกุหิว"
ม: "เออคือ คุณเจบีคับกุต้องเป็นคนเร่งมึงไม่ใช่หลอ"
เจบี: "โธ่มึง ชั่งมันเหอะน่า ไป ไปขึ้นรถ"
ม: "เออ"

ด้านเเบมหลังจากคุยโทสับเสร็จ

ยจ,จีมิน: "พี่มาร์ค เเบมมีไรจะบอก คิดถึง
เเหวะ!! อยากอ้วก" จิปากจิคำพูด
บ: "มึง อย่าแซวกุดิ เขินเป็นนะโว้ย" >///<
ยจ: "ถุย เขิน เขินพ่องงงง ถ้ามึงเขินจิงมึงไม่พูดออกมาหรอก"
บ: "เเต่กูก้อเขินจิงนะไอ้เเจ"
จีมิน: "555 ไอ้เเบมคงเขินจิงๆนั้นเเหละว่ะ เเต่ที่มันพูดออกมาคงคิดว่ายุกับพีี่มาร์คเเค่สองคนมั้ง 555"
ยจ: "นั่นดิ 555" จากนั้น ยองเเจเเละจีมินก้อพร้อมใจกันเเซวเเบมๆจนตอนนี้หน้าได้เเดงเป็นลูกมะเขือเทศเรียบร้อยเเล้ว555 แต่หลังจากที่เเซวกันได้ไม่นานนักมาร์คก้อขับรถมาถึงพอดี

Markbam lover Where stories live. Discover now