ตอนที่ 9 แปลก

367 4 0
                                    




เจบี: "เออ รอกุด้วยไอ้มาร์ค" เเละวิ่งตามมาร์คออกไปอย่างรวดเร็ว

ตอนนี้เจบีกับมาร์คออกไปจากห้องประชุมแล้ว
ณ ห้องประชุม นี้ก้อดึกมากล่ะ ไม่มีใครอยู่ที่ห้องประชุมเลยสักคน มาร์คเเละเจบีมาหางานในห้องนี้ เเต่ เเต่ไม่รู้เลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังจ้องมองมาที่พวกเขาอยู่ตลอด

ไม่ใช่เนียร์ ไม่ใช่เจ้มิน สายตาคู่นี้มาจากห้องควบคุมเสียงของห้องประชุม สายตานี้เป็นสายตาของผู้หญิงคนหนึ่งที่ใส่ชุดนักศึกษาปีสี่ นั่งอยู่ที่เก้าอี้ ข้างบนมีเชือกเส้นหนึ่งผูกเป็นห่วงไว้พอดีกับหัวของใครสักคน

เเละเชือกเส้นนั้นเปื้อนเลือด!! เลือดที่เชือกหยดลงมาใส่ชุดนักศึกษาสีขาว ที่ตอนนี้ได้กลายเป็นเสื้อที่เปื้อนเลือด กระโปรงที่มีเเต่ฝุ่นเต็มไปหมด ผู้หญิงคนนั้นเเสยะยิ้มออกมา

ใบหน้าที่น่ากลัวได้เผยให้เห็นถึงปาก
ที่เป็นกระจับอย่างดี เธอถือมีดออกมาค่อยๆกรีดปากของตัวเองอย่างช้าๆ

จนปากชีกไปถึงหูเผยให้เห็นฟันกรามที่เรียงตัวสวยที่ตอนนี้ถูกย้อมไปด้วยเลือดที่ไหลออกมาจากแผลที่ถูกกรีดไม่มีหยุด

ผู้หญิงคนนั้นหัวเราะอย่างพอใจ เเละมองเจบีกับมาร์คออกไปจากห้องประชุมเเล้วพูดขึ้นว่า

"วันนี้พวกนายโชคดีไปน่ะรุ่นน้อง 555"

เเล้วหัวเราะออกมาเสียงดังอย่างชั่วร้าย ผู้หญิงคนนั้นเปลี่ยนจากอาการหัวเราะอย่างโรคจิตมาเป็นอารมณ์เศร้าสุดๆ

เธอพูดออกมาว่า

'ปะ ปล่อยฉันไปเถอะนะฉันขอร้อง'

เธอพูดเหมือนกำลังคุยกับใครสักคนอยู่ เเล้วค่อยๆขึ้นไปยืนที่เก้าอี้พร้อมกับร้องไห้ไปด้วยเเละเอาหัวของตัวเองไปไว้ในห่วงของเชือกเส้นนั้นเเละถีบเก้าอี้ตัวนั้นล้มลงไป

เเล้วก็ครวญครางบอกว่า

'ช่วยด้วย ช่วยด้วย ช่วยฉันด้วย ฉะ ฉันหะ หายใจมะ ไม่ออก...'

Markbam lover Où les histoires vivent. Découvrez maintenant