เจบี: "เออ รอกุด้วยไอ้มาร์ค" เเละวิ่งตามมาร์คออกไปอย่างรวดเร็ว
ตอนนี้เจบีกับมาร์คออกไปจากห้องประชุมแล้ว
ณ ห้องประชุม นี้ก้อดึกมากล่ะ ไม่มีใครอยู่ที่ห้องประชุมเลยสักคน มาร์คเเละเจบีมาหางานในห้องนี้ เเต่ เเต่ไม่รู้เลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังจ้องมองมาที่พวกเขาอยู่ตลอดไม่ใช่เนียร์ ไม่ใช่เจ้มิน สายตาคู่นี้มาจากห้องควบคุมเสียงของห้องประชุม สายตานี้เป็นสายตาของผู้หญิงคนหนึ่งที่ใส่ชุดนักศึกษาปีสี่ นั่งอยู่ที่เก้าอี้ ข้างบนมีเชือกเส้นหนึ่งผูกเป็นห่วงไว้พอดีกับหัวของใครสักคน
เเละเชือกเส้นนั้นเปื้อนเลือด!! เลือดที่เชือกหยดลงมาใส่ชุดนักศึกษาสีขาว ที่ตอนนี้ได้กลายเป็นเสื้อที่เปื้อนเลือด กระโปรงที่มีเเต่ฝุ่นเต็มไปหมด ผู้หญิงคนนั้นเเสยะยิ้มออกมา
ใบหน้าที่น่ากลัวได้เผยให้เห็นถึงปาก
ที่เป็นกระจับอย่างดี เธอถือมีดออกมาค่อยๆกรีดปากของตัวเองอย่างช้าๆจนปากชีกไปถึงหูเผยให้เห็นฟันกรามที่เรียงตัวสวยที่ตอนนี้ถูกย้อมไปด้วยเลือดที่ไหลออกมาจากแผลที่ถูกกรีดไม่มีหยุด
ผู้หญิงคนนั้นหัวเราะอย่างพอใจ เเละมองเจบีกับมาร์คออกไปจากห้องประชุมเเล้วพูดขึ้นว่า
"วันนี้พวกนายโชคดีไปน่ะรุ่นน้อง 555"
เเล้วหัวเราะออกมาเสียงดังอย่างชั่วร้าย ผู้หญิงคนนั้นเปลี่ยนจากอาการหัวเราะอย่างโรคจิตมาเป็นอารมณ์เศร้าสุดๆ
เธอพูดออกมาว่า
'ปะ ปล่อยฉันไปเถอะนะฉันขอร้อง'
เธอพูดเหมือนกำลังคุยกับใครสักคนอยู่ เเล้วค่อยๆขึ้นไปยืนที่เก้าอี้พร้อมกับร้องไห้ไปด้วยเเละเอาหัวของตัวเองไปไว้ในห่วงของเชือกเส้นนั้นเเละถีบเก้าอี้ตัวนั้นล้มลงไป
เเล้วก็ครวญครางบอกว่า
'ช่วยด้วย ช่วยด้วย ช่วยฉันด้วย ฉะ ฉันหะ หายใจมะ ไม่ออก...'
VOUS LISEZ
Markbam lover
Fanfictionม: "ได้หรอ?" บ: "ก้อแบมบอกแล้วไง ว่ายอมทุกอย่างอ่ะ-///-" ม: "งั้นพี่ขอนะคับ" บ: "อื้อ อืมมมม" มาร์ค = ม เเบมเเบม = บ ฟิคนี้ไม่ม่าน่ะครับ คนเเต่งใสใสครับ! .หนักเเน่น Nc มีไม่เยอะเเต่ก้อไม่น้อย เอ๊ะ!!ยังไงว่ะ? ฝากติดตามด้วยครับ