Gözlerimden akan gözyaşlarını temizledim. Sessizce ağlamak kimi zaman acı veriyor,kimi zaman kuvvetlendiriyordu...
Herkesin derdi de kendineydi tabi. Ağladım,çaresizlik kafama dank etmişti. Ne yapacaktım ben? Nasıl düzeltecektim?
Nasıl bir hata yaptım ki Allah'ım? Bu dünyanın en başa çıkılmaz durumu...
Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Annem odaya kıyafetlerimi yerleştirmek için geldiğinde kafamı tersine döndüm gözyaşlarımı sildim. Ve güldüm... Rol yapmayı severdim. Keşke bu yaşanan da bir skeç olsaydı.
Tekrar arsızca ağladım ve nefesim boğumlanmış gibiydi,mitoz safhasında aktin ve miyozin enzimlerinin az olması nedeniyle hareket edemeyen ama boğumlanmak zorunda olan bir hücre gibiydi nefesim...
Aklıma birden biyoloji geldi. Ondan 96 almıştım öyle değil mi? Sevinebilirdim,haklı bir sebepti bu.
Ama yine onun kolay bir sınav olduğunu getirdim aklıma. Başarısızlık adamı hasta da ederdi deli de...
BEN TARİH'TEN NASIL 63 ALMIŞTIM YAAAA!
Evet,kitaba sövenler var ya... Hı hı hepiniz ön yargılısınız! Bu bir testti. Ben zaman geçtikçe sizi önyargılı olmaktan kurtaracağım....
GELECEK bölümü bekleyin,uykum geldi... Bu on beş tatilde ,hatta bir hafta kaldı, bitirmem gereken 150 sayfalık üçgenler testim var...
Değerlisiniz....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ben ÖYLEYİM....
AcakOlduğunuz gibi olun,çünkü siz bir mükemmeliyet kuralıyla yaratıldınız. Mutlu olmak isteyenlerin kitabı! Ve ÖNYARGINIZ uçarsa bir teşekkürü de haketmişimdir bence... İyi olun,değerlisiniz...
