Choices [Completed]

CHAPTER 14. STEPH'S POV

CHAPTER 14. STEPH'S POV

I went home after kong sukatin ang gown ko.

Masyado akong napagod sa kakaiyak so decided to sleep early. Hinanda ko ang sarili ko sa mga mangyayari bukas.

*Dream

I was walking in a small village. 

Napakabusy ng mga tao dito.

Pumaparoot-parito.

Nagpatuloy lang ako sa paglalakad.

Pinagmasdan ko ang buong paligid.

Napakasariwa ng hangin at napakasaya ng mga taong naninirahan dito.

sa hindi kalayuan may nakita akong isang matandang babae.

Namamalimos siya sa gilid ng isang tindahan.

Walang sinuman ang pumapansin sa kanya.

Nakakaawa ang lagay niya.

Halos hindi na siya makalakad.

Lumapit ako sa kanya.

"Lola, ok lang po ba kayo? Kumain na po ba kayo?."

"Hindi pa nga iha, masyadong masakit na ng balakang ko.".--the old lady said

"Wag po kayong mag-alala, halika ka po kakain tayo ng maraming-maraming pagkain ^___^. Ok lang po ba yun sa inyo?."

tumango lang siya. Kumain kami sa isang karinderya.

Nakita ko ang saya sa kanyang mga mata.

Kahit papano nakatulong din ako sa kapwa ko.

Matapos naming kumain. Nagpaalam na siya.

"Napakabuti mo iha. :) Binigyan ka ng panginoon ng mga matang makakita sa 

pangangailangan ng iba. Sana gamitin mo ito sa tama."..

*end of dream

knock! knock!

"Steph!."

Nagising ako.

"Steph anak?"--Mom

"Po? kakagising ko lang."

"Maligo kana at magbihis, mamaya darating na ang mag-aayos sayo."

"Opo."

Hayy t'was a very strange dream. Tumayo ako sa may bintana para pagmasdan ang paglabas ng araw.

kinuha ko ang litrato sa ibabaw ng mesa ko. Tinitgan ko ang picture namin ni Jino. Is this true? 

Na ikakasal ako sa taong hindi ko mahal?Hindi ako makapaniwalang mangyayari talaga to sa buhay ko. 

Napakasakit isiping pinagkasundo ka ng mga magulang mo sa kadahilanang hindi mo ninais.

Nanlumo ako sa katotohanang hindi ko lubos maisip. 

*Flashback

Bumaba ako para uminom ng tubig.

Napadaan ako sa room nila Dad, gising pa sila at mukhang nagtatalo.

"Kailangan na natin silang maikasal bukas! Wala akong pakialam kay Steph, Ampon lang natin siya,  gusto ko lang maging manugang si Gab dahil nasa kanya ang puso ng tunay nating anak. Umaasa pa rin ako na makakasama pa rin natin si Josh."

Ampon lang ako O_____o ? :'(( kaya pala ang bigat-bigat ng loob ni Dad sakin :'((

Nagmadali akong pumasok sa kwarto ko.

*End of Flashback

Eto ang mga bagay na dapat sasabihin ko kay Gab.

Nasa akin na nga ang lahat pero wala sa akin ang pagmamahal ng tunay na magulang :((

Naging sunud-sunuran ako sa taong nagpalaki sakin. Hindi man lang ako nagkaroon ng kalayaan.

*********************************************************************

Nakahanda na ang lahat para sa kasalan. Inaayusan na nila ako. Parang hindi ko kayang pagmasdan ang sarili ko sa salamin.

Kaya ko bang mabuhay na wala si Jino sa tabi ko?. Wala na bang atrasan to?

After nila akong ayusan pinasakay na nila ako sa sasakyan. Halos ilang oras ding natapos ang pag-aayos sakin.

Malamang hinihintay na ako ng lahat ngayon.

Hindi ko alam kong anong magiging reaksyon ni Gab mamaya. Pumunta ba talaga siya? Kung pwede lang sanang tumakbo kanina ko pa ginawa :'(( Ang saklap talaga ng buhay ko :'((

10 minutes at nakarating din ako sa simbahan.

Everthing is set. Ako nalang talaga ang hinihintay.

Si dad ang maghahatid sakin kay Gab.

"My pretty Steph masaya ako't sa wakas magiging mag-asawa na kayo ni Gab.:))))"

Hindi ako nagsalita, parang unti-unti akong sinasaksak.

Naglalakad na ako palapit sa altar. Everyone is looking at me.

Gusto kong umiyak hindi dahil sa saya kundi sa sobrang sakit.

Binigay na ako ni dad kay Gab.

tiningnan ko siya.

Hindi ko mabasa kung ano ang mga iniisip niya.

we reached the altar.

Then the priest started talking.

walang may nagsasalita samin ni Gab.

Biglang may sumigaw.

"Tutol kami sa kasalang to!."

"Itigil niyo ang kasalang to!".

boses ni Jino :'(( napalingon ako

"Si Jino at Kat". --sabi ni Gab

They came forward at hinila kami ni Gab.

Nakaramdam ako bigla ng saya.

Tumakbo kami palabas.

Tumingin lang ang lahat sa pagtataka.

"Habulin niyo sila!"--rinig kong sigaw ni dad

dali-dali kaming sumakay sa sasakyan ni Jino.

My dad's bodyguards are chasing us.

Binilisan pa ni Jino ang pagpapatakbo.

"Gab ang dahilan kung bakit atat na atat si dad na ikasal tayo ay dahil na sayo ang puso ng tunay nilang anak. Sinadya nila akong ampunin dahil gusto nilang ipagkasundo tayo dahil daw sa paraang yun makakasama pa nila ulit si Josh." -- I finally said.

"Kaya pala minadali nila ang kasal natin nung malaman nilang umuwi na si Jino."-- Gab

Bigla kaming pinaputukan.

Masyadong malayo na ang naitakbo ng sasakyan namin.

Patuloy sa pagpapaputok ang mga humahabol samin.

Hanggang sa gumewang-gewang na ang sasakyan namin.

"Jino anong nangyayari?'--tanong ni Kat

"Naputukan nila ang isang gulong at hindi ko na macontrol ang manubela!."

"ahhhhhhhhhhhhhhhhhhh!"

booooooooooooooooooooooooogshhh!