Nicole’s POV
“Nicole!hintay! sorry na!”
Bahala na kayo sa buhay nyo!!! Magpapakamatay na lang ako! Dahil ba ganito ako, gaganyanin nyo na!?
UNFAIR >______<
“Nicole!” may tumatawag sa akin, ewan kung sino sya. Pero takbo lang ako ng takbo palayo sa kanila
huhuhu :’(
Sorry. hindi ko na mapigilang umiyak, pupunta ako sa tahimik na lugar, yung ako lang at maka sigaw para mawala ang galit ko >____<
Nakayuko ako habang tumatakbo, ayaw kong makita ng mga tao na umiiyak ako. Baka sabihin nila, ang arte ko naman!!! >____>
Takbo ako ng takbo nang ‘di ko sinasadya na mabangga ang isang estudyante.
“ay!sorry po” Tapos bigla na lang kumulog at kasabay ko ang langit sa pag-iyak
“s-sorry miss”
0_______0 sa isang nakakainis at mabasang araw, nakabangga ko si
“H-Henry?” >_____>
“N-Nicole?” <______<
Nag eye2eye contact kami. Yun bang parehus kayo na nabigla. I-I- don’t know why I’m feeling this way again. Bumabalik naman yung nakaraan...
![](https://img.wattpad.com/cover/11916465-288-k619071.jpg)
BINABASA MO ANG
Hi Crush-PleaseLeaveAComment
Fiksi RemajaI dunno kung pagpapatuloy ko pa, please help me guys. tnx