Liefde op de Japan-markt

chette met tijn.

"Wacht....." roep ik door de telefoon naar Martijn.

"Ik ben het! Lisa, van de japan-marky", zeg ik door de telefoon. "Ik heb een haarelastikje van je uit je tas gepakt en die wil ik graag aan je terugeven. waar woon je?". Ik hoop niet dat hij mij te opdringerig vint als ik gelijk vraag waar hij woond maar het is nodig, iik voel het. "Ik weet niert waarover je het heb" hoor ik aan de andere kant van de lein "wie zij je ookalweer dat je bent?". "Ik ben het, Lisa-melia-chan! Ik was dat meisje die naast je zat in de macdonalds! Ik had die pandakostuum aan". Echt van, hallo, remember?.... "Ik ben dat mijsje die naast je zat en je eten at. Ik heb van jou dat kipnugget gekregen en ben je daar super dankbaar voor. ik wil je heel graag bedanken ; ik wil iets voor je terugdoen"

"Oh, ehhh.... Ja, super bedankt voor je liefe belletje maar je mag dat elastikje gewoon houwe. ik hoef hem niet meer trug hoor. En  geen dank voor die kipniggets hoor.Was het zo'n big deal? anders had je wel het hele bakje gemogen hoor " zegt zijn warme stem. Hij klinkt zo ,lief, hij hoet er ook niks voor terug wat hij allemaal voor mij gedaan heeft.  Hij is echt een mijn held.

"Ja uh dat het een bigdeal was, ik was bijna dood. ik had de hele dag nog niks gegeten en ik had echt buikpijn" zeg ik tegen hem. "Ohjoh, als je dat gezegt had had je wel meer mogen hebben hoor. maar ik hoef er echt niks voor terug te hebben, was een kleine moeite"zegtie.Toch ga ik wat voor je doen" zeg ik entosjast tegen hem. "Heb je al een character?". 

Maar dan is ineens de telefoon verbroken. Ineens stort mijn wereld weer in elkaar. Ik begin spontaan te huillen, vind hij me niet goed genoeg? Straks kan ie zich mij weer herrineren, en denkt ie dat ik lelek ben. Met mijn bril en beugel, echt een nerd vind ie me zeker. hij denkt vast ook, zo'n lelijk meisje met die rare borsten en billen daazr wil ik niks mee te maken hebben. Ik denk aan zelfmoord want ik bemn echt radeloos nu.

* ploep*..... Face boek. Mamma zeker weer? Jeezes, kan ik er weer effe echt niet bij hebben hoor. Altijd als het krieses is moet zij weer aandagt. * ploep*, nog een keer face book. Ik ben boos, maar mijn nieuwschierigheid zorgt er tog voor dat ik ga kijken."hoi, mijn telefoon deed het plotseling niet meer, maar wat wou je vertellen?"  "Omg, het is martijn" roep ik uit. Wat ben ik blij!