Skater Boy

Κεφάλαιο 14

_____________________________
The street of dreams
fourteen

Το τετραμηνο τελειωσε και το στεφανο τα πραγματα ηταν πριπλοκα μια τον εβλεπα μια οχι οσο για το σχολειο μην σχολιασω ειχε εξαφανιστει εντελως σαν να μην υπηρχε για αυτον το καλο ηταν ομως οτι τον εβλεπα

δεν λες οτι ειχαμε και σχεση αλλα δεν μας λες και απλα φιλοι ειχαμε αναπτυξει κατι ιδαιτερο μεταξυ μας

επιτελους ο καιρος ειναι μαρτιος και το κρυο σιγα σιγα υποχωρει για το μονο που στεναχωριεμαι ειναι οτι δεν εχω πει στην αφροδιτη τι ακριβως εχει συμβει ειμαι σιγουρη οτι εχει καταλαβει αλλα εχω αποφασισει να της μιλησω σημερα που θα παμε για καφε το ξερω τις το εχω κρυψει αρκετο καιρο αλλα φοβουμουν

κατευθυνομαστε προς τη καφετερια οταν βλεπω ανησυχη την αφροδιτη

< τρεχει κατι >

< εσυ θα μου πεις > μου λεει νευρα

< τι εννοεις ? >

< ελενη γιατι δεν μου ειπες για σενα και το στεφανο ? >

ηρθε η ωρα να της το εξηγησω

< παμε να καθησουμε και θα σου εξηγησω τα παντα >

μου νευει θετικα και προχωραμε

λιγη ωρα αργοτερα βρισκομαστε στο συνηθισμενο μας τραπεζι

< σε ακουω > μου λεει αποτομα

< καταρχας δεν ηθελα να στο κρυψω αλλα οι καταστασεις με πιεσαν > και τοτε αρχισα να της λςεω τα παντα απο εκεινη την ημερα που τον ειδα πριν ανοιξουν τα σχολεια  τη  μερα που παραλιγι να φιληθουμε το τσακωμο των γονιων μου και το μετα τι ακολουθησε μετα και μετα για το παρτι και τελος για το τι συμβαινει τωρα

η αφροδιτη με κοιταει με κομμενη την ανασα εχει μεινει αναυδη ομως τη βλεπω πιο αναλαφρη σαν να τις περασαν τα νευρα της μαζι μου

< γιατι τοσο καιρο δεν μου ειπες τιποτα σε μενα ειδικα σε μενα στη κολλητη σου ?>

< δεν ειναι οτι δεν ηθελα να στα πω απλα φοβομουν  και ντρεπομουν >

τωρα αρχιζει και γελαει

γελαει πολυ

ολοι στο μαγαζι γυρνανε και μας κοιτανε

ερχεται και μου λεει σιγα

< να το κανει στα σεντονια μου με τη χελοου κιττι δεν ντραπηκες >

ενταξει μπορω να πω ανετα το πηρε

τωρα γελαμε και οι δυο σαν τα παραπληγικα μεσα στη καφετερια και εχουμε γινει το καλυτερο θεαμα για ολο το κοσμο

< δεν το θελα ρε αφροδιτη>

< το ξερω ρε > μου λεει σοβαρα τωρα

< λοιπον με συγχωρεις ??? >

< ειναι δυνατον να σου κρατησω κακια ρε χαζο >

αφου καναμε μια σφικτη αγκαλια συνεχισαμε να μιλαμε για διαφορα

φευγοντας αφησα την αφροδιτη σπιτι της και συνεχισα για το δικο μου οταν μπροστα μου ειδα το στεφανο

το  χαμογελο μου πηγε μεχρι τα αυτια μεχρι που ειδα διπλα του μια κοπελα αρκετα ομορφη κοπελα

ενιωθα τα ματια μου να τσουζουν ελαφρως και αυτοι οι δυο να με κοιτανε ειδικα το βλεμμα του στεφανου με εκαιγε

αρχισα να τρεχω εφτασα σπιτι μου οσο πιο γρηγορα μπορουσα δεν αντεχα στην ιδεα οτι

μα πως το πιστεψα πως

μου το χε πει δεν ειναι αυτο που ψαχνω

ειχα τοσα  νευρα μαζι του

αποφασισα να παω μια βολτα

ηταν απογευμα αλλα ακομα ηταν μερα

δεν ηξερα τι να κανω

και τοτε πηρα την αποφαση

θα παω να τον δω να ξεκαθαρισουμε τα πραγματα μεταξυ μας

αφου θελει αλλη θα την εχει

δεν θα του σταθω εμποδιο

φτανω στη πολυκατοικια του ειδικα εξω απο το διαμερισμα του

χτυπαω το κουδουνι

αργει να ανοιξει

εμ βεβαια θα εχει δουλεια ο κυριος

παω να φυγω και τοτε ανοιγει η πορτα

γυρναω και μου κοβεται η ανασα

< ελενη > ακουω τη φωνη του

••••

γεια

τι μου κανετε

επεστρεψα με δυναμικο καμ μπακ

ενταξει παιδια εδω γινεται λιγακι της τρελης

αλλα ιθα φτιαξουν τα πραγματα

καπως καποτε καπου ,με  αυτους τους δυο

πραγματικα τα εχω χαμενα μαζι τους

μεχρι το επομενο κεφαλαιο
φιλακια πολλα μπουρμπουληθρες μου ❤

_____________________________

Thanks for reading