Κεφάλαιο 5

818 81 0
                                    

_____________________________
The street of dreams
five

Μου ο τροπος με τον οποιο με κοιτουσε ηταν σαν να εβλεπε μεχρι τα βαθη της ψυχης μου κι ας μη με ηξερε χεδον καθολου.

εκανα ενα μικρο βημα προς το μερος του

το χερι του γλιστρησε στο πισω μερος του λαιμου μου ολο μου το σωμα ανατριχιασε με αυτη του τη κινηση

< μπορω να σε φιλησω ??> με ρωτησε και ο τονος της φωνης του φανηκε πως εδειχνε ελπιδα οχι αλαζονεια καθολου

ισως τον εχω παρεξηγησει τελικα

< ελενη ??>

ετσι οπως προφερε το ονομα μου θα ελεγε κανεις πως τον εχω μαγεψει ΕΓΩ!!

κι αυτος ακριβως ο τονος με τον οποιο προφερει το ονομα μου με ωθησε να το κανω

εφερα το προσωπο μου κοντα στο δικο του και πιεσα απαλα τα χειλη του πανω στα δικα του

τι ωραια αισθηση που αφηνε το στομα του πανω στο δικο μου

τον φιλησα λιγο πιο δυνατα γλιστρωντας τη γλωσσα μου μες στο στομα του για να συναντησει τη δικη μου.

κι επειτα εκεινος εφερε το αλλο του χερι στην πλατη μου και με κολλησε πανω του σαν να ηθελε να με συνθλιψει

τα χερια μου ηταν γυρω απο το λαιμο του η γλωσσα του μες στο στομα μου και το κορμι μου ριχε λιωσει τελειως στην αγκαλια του και ενιωθα ελευθερη

εσπρωξα το στεφανο απο κοντα μου

< τι κανω > φωναξα

γυρναω και το κοιταω

< δεν μπορω στεφανε > εκανα ενα βημα πισω

δεν το χωραει ο νους μου πως το εκανα αυτο

του γυρισα τη πλατη και αρχισα να περπαταω γρηγορα

επρεπε να φυγω γρηγορα απο κει

επρεπε να φυγω οσο πιο μακρια γινεται απο το στεφανο..

περασα το υπολοιπο της ημερας αγνοωντας το τηλεφωνο μου και επεσα με τα μουτρα στο διαβασμα. οταν πηγα στο κρεβατι δεν μπορεσα να προσεξω οτι ο στεφανος δεν μου ειχε στειλει κανενα μηνυμα

το επομενο πρωι δεν ακουσα το ξυπνητηρι μου

με το που ανοιξα τα ματια μου κοιταξα σαστισμενη τι ωρα ειναι και υστερα ο νους μου ετρεξε και παλι στο στεφανο θυμηθηκα πως χθες το χερι του γλιστρησε στο πισω μερος του λαιμου μου θυμηθηκα πως μς φιλουσε

ανατριχιασα ολοκληρη

προς στιγμη ενιωσα αναλαφρη και κεφατη

παραξενο πως μπορουσα να μαι χαρουμενη με ολα αυτα

στην διαδρομη για το σχολειο βρηκα τον ανδρεα

< γειααα >

< γεια >

δεν τον εβλεπα καλα

< ολα καλα ?>

< ανησυχω για τη μαμα >

περιμενα να πει και αλλα

σπανια ηθελε να μοιραστει τις εγνοιες του

< πως τα παει ? >

< οχι και πολυ καλα. δεν ξερω.αφησε το φουρνο αναμμενο ολη τη νυχτα χθες >

εφερα το χερι μου στο στηθος του

< δεν ξερω τι να κανω > συμπληρωσε

< δεν μπορεις να το αντιμετωπισεις ολο αυτο μονος σου ανδρεα >

< το ξερω > αποκριθηκε σιγανα < ομως δεν θελω να εμπλακει κανενας αλλος >

< εχεις δικιο αλλα >

< δεν εχει αλλα δεν θελω να εμπλακει κανενας αλλος και δεν επρεπε να σου ειχα πει τιποτα ολα θα πανε καλα δεν χρειαζομαι βοηθεια >

εφυγε γρηορα και αρχισε να περπαταει προς το σχολειο

ωραια αρχισε και αυτη η μερα....

••••
_____________________________
Thanks for reading

Skater BoyWhere stories live. Discover now