Skater Boy

Κεφάλαιο 2

_____________________________
The street of dreams
two

Στο πρώτο διάλειμμα εγώ και η Αφροδίτη χαζογελουσαμε σαν χαζά στην αίθουσα.
Κοιτάει από το παράθυρο το Στέφανο
《 Εκείνος ο τύπος είναι κόλαση 》
《 Ποιος 》 έκανα τάχα την ανηξερη και ότι δεν είχα ιδέα για ποιόν μιλάει. Δεν ήθελα να καταλάβει τίποτα
《 Έλα τώρα ρε Ελένη θα πρεπε να σαι τυφλή για να μην το προσέξεις 》
《 Γαι το καινούργιο λες ? 》 προσπθησα να χω το κλασσικό μου ύφος
Αμέσως θυμήθηκα όταν χθες μου μιλησε.
Το κινητό της Αφροδίτη δονείται και αρχίζει και διαβάζει το μήνυμα τόσα γρήγορα
《 Τι έγινε καλε 》
《 Τίποτα μωρέ απλά διαβάζω τα παντα》
《 Καλά 》
《 Εσύ έχεις σκοπό να βρεις κάνα αγόρι φέτος η τουλάχιστον Κάνε κάτι με το καινούργιο 》
《 Αφροδίτη 》
《 Μα ρε Ελένη δεν είπα κάτι κακο εξάλλου με το Στέλιο εχεις χωρίσει 》
Και τότε χτυπάει το κουδούνι και μαζευόμαστε όλοι στις τάξεις μας
Ο Στέφανος όλη την ώρα πειράζει τι πρόχειρο του είναι μόνο προσηλωμένος εκεί
《 Αναγνωστάκη θα μας κάνεις τη τιμή να λύσεις την άσκηση? 》
Σηκώνεται ορθιος και πάει στο πίνακα λύνει την άσκηση και γυρνάει και κοιτάει το καθηγητή με βλέμμα νικητή
Το κοιτάω όλη Αυτήν την ώρα
Πριν κάτσει ανταλλάζουμε μια ματιά και μετά πάει και προσηλωνεται πάλι στο προχείρο του
Στο επόμενο διάλλειμα είμαστε όλη η παρέα μαζί και η Αφροδίτη ως κλασσικά τσακώνεται με τον Ανδρέα
Άλλη μια μέρα έφτασε στο τέλος της εγώ και η Αφροδίτη πάμε σπίτι της και φυσικά αναλύουμε τα σημερινά Αφού ρίξαμε το γέλιο ειδαμε ταινία αποφάσισα να πάω σπίτι μου
Φτου ρε φίλε βρέχει
Όμως μου αρέσει η βροχή αρχίζει και δυναμώνει ίσως θα πρεπε να γυρίσω στην Αφροδίτη.
Αλλά εγώ η εξυπνάκιας συνεχίζω να περπατάω όταν νιώθω ένα χέρι να αγγίζει το μπράτσο μου τιναχτηκα απότομα.
Γύρισα και βρέθηκα κυριολεκτικά στην αγκαλιά του Στέφανου.
Εντάξει πότε δεν θα το παραδεχονοθν ότι εχψ σκεφτεθ να μαι στην αγκαλιά του αλλά τώρα συμβαίνει
《 Λοιπόν 》 Και στα χείλη του σχηματίζεται ένα χαμόγελο
《 Εγώ .....τι .......》 τι πάει λάθος με μένα δεν είμαι καθόλου άνετη
《 Αναρωτιόμουν αν θα μπορυσα να σε πλησιάσω 》
Με αυτό που είπε είχα μείνει
Θα έπρεπε να χα απομακρυνθεί μα δεν μπορούσα να ξεκολλησω τα μάτια μου από τα δικά του.
Και όπως το κοιτούσα προσπαθούσα να καταλάβω τι νιώθει η αν παίζει
《 Εμ πρέπει να φύγω 》
《 Ελένη λοιπόν επιτέλους μας δίνεται η ευκαιρία να τα ποθμε μου φαινόταν ότι ήθελες να μου μιλήσεις 》
《 Τι εννοείς 》
《 Σε έχω δει να με κοιτας 》
Δεν πρόκειται να το παραδεχτώ
《 Εγώ δεν σε κοιτουσα 》 είπα αλλά η φωνή μου δεν έδειχνε όσο σίγουρη θα ήθελα
《 Σε είδα σήμερα στο σχολείο εσένα και το αγόρι σου ( Τοκ Ανδρέα εννοεί αλλά δεν τα έχουν )
《 Αχα εγώ δεν σε πρόσεξα 》
《 ότι πεις 》
Έσκυψε ακόμα πιο κοντά μου παρότι τα χείλη του δεν άγγιζαν τα δικά μου ένιωθα την ανάσα του
Μου λέει ψιθυριστά
《 Είσαι μεγάλη. Το ξέρω ότι με κοιτούσες γαιτι σε κοιτουσα και εγώ 》
Ένιωθα τα σωθικά μου να παίρνουν φωτιά
Α ρε Στέφανε
《 Λοιπόν τι συμβαίνει με σένα και αυτό το τύπο ?》

••••

ΓΕΙA
Το ξέρω τι κόβω σε σημείο φουλ σημαντικό
Τι κάνετε
Ε ρε βροχή που ζει ριξει

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο
Φιλάκια Πολλά Μπουρμπουλήθρες μου

_____________________________
Thanks for reading