'Date timeee!' Zegt Daniël ontzettend blij op de vrijdag ochtend. 'Waarom zo blij? Ik dacht dat je het niet leuk vond.' Zeg ik pushend. 'Ik vind het leuk voor jou!' Zegt Daniël plagend. Ik schiet in de lach en Daniël kijkt me onbegrijpelijk aan. 'Wat?' Vraagt hij na een paar seconden. 'Ik weet heus wel dat je de aandacht van Nolan leuk vind hoor!! Dat ben je natuurlijk niet gewend.' Ik weet dat ik gelijk heb want Daniël lachte daarna ook blozend mee.
Inmiddels hebben Daniël en ik meer vrienden weten te maken. Het is grappig dat als mensen je met een gay-bestfriend zien dat ze er zelf ook één willen. En aangezien Nolan vrijwel bezet is, is er meer plaats voor Daniël. Niet dat hun de enige zijn op school, maar niemand is zo leuk als hun. Daarom zitten we in de pauze ook met een groepje, alleen Daan en ik praten vrijwel tegen niemand maar elkaar. We zitten aan een rond tafeltje. Rechts naast mij zit Daan, daar rechts van zit Anne (donkerbruin stijl haar, typische kledingstijl en drukke persoonlijkheid), daar weer naast zit Anne's beste vriendin: Minx (klein, kort rood haar en even druk als Anne), daarnaast zit Mick (erg lang, haar wat altijd perfect zit en probeert altijd Minx's aandacht te trekken), daarnaast zit Marco (niets bijzonders te vertellen over hem behalve dat hij game verslaaft is en altijd op zijn telefoon of laptop zit) en daarnaast, dat is weer naast mij links, Dylan (super knap, geen idee waarom hij bij ons zit, ik denk dat hij zijn eigen vrienden soms even zat is vandaar dat hij niet altijd bij ons zit. Zijn vrienden zijn onder andere Jorge. Daarom vond ik het zo raar). Soms zitten er meer mensen bij en soms minder. Maar dit was de lijst van vandaag.
'Heeey, lang niet gezien!' Zegt Daan een uur voor de date om ons samen klaar te maken. We zouden met zijn allen afspreken bij het restaurant zodra het tijd is. 'Ja ook leuk jou weer te zien.' Zeg ik sarcastisch met rollende ogen.
We waren beiden vrij snel klaar en gingen samen een aflevering van onze serie kijken, tot het tijd was en we op de fiets stapte.Nolan en Tobias stonden er al. Ze kenden elkaar al een beetje (beter dan Tobias mij kende) en leken het wel gezellig te hebben. We liepen op ze af en hielden een praatje voor we naar binnen gingen. We werden hartelijk ontvangen door een ober. Ik vond hem nu al aardiger dan Tobias. Misschien omdat hij gewoon niet tegen me praat en ik niet weet of hij aardig is. Toen we eenmaal zaten stelde Nolan gelijk vragen aan Daniël. Tobias luisterde geïnteresseerd mee, en ik dus automatisch ook. Na een paar minuten was Daniël het zat en vroeg hij aan Tobias en mij of we nog een tong hadden. 'Ik weet het niet zeker.' Zei ik over mezelf en gelijk daarna zei Daniël: 'misschien moet Tobias even checken.' Ik en Daniël, die dit soort grapjes als enige leuk vinden, kwamen niet meer bij terwijl de andere maar een beetje ongemakkelijk meelachten. Tobias leek me voor deze date al niet echt mijn type, maar hij werd er niet aardiger of leuker op. 'Nee liever niet!' Zei hij namelijk met een afgrijselijke uitstraling op zijn gezicht. Diep beledigend ging ik verder met een ander onderwerp.
Blijkbaar was Daniël ook niet zo geliefd, Nolan had het na die paar vragen wel gezien en ging gezellig verder praten met Tobias. Het enige waar Daniël en ik ons nog op verheugden was het gratis eten, Tobias zou namelijk betalen. Zou. Maar omdat ik mij niet als een "volwaardige date" had gedragen mochten we het lekker zelf betalen en kreeg alleen Nolan gratis eten. Ik vond het wel erg onredelijk en nadat ik had betaald wilde ik naar hem toe lopen om te zeggen dat hij er maar lekker in stikt. Helaas kon ik niet met hem praten, want hij was bezig. Met het zoenen van Nolan! Kan een eerste date nog erger worden dan dat je date er met een jongen vandoor gaat? Ik denk het niet. Daniël, die het blijkbaar helemaal geweldig vond (omdat hij Nolan nog steeds niet leuk vond), stond wild te klappen en te schreeuwen 'Raad eens wie er uit de kast is gekomen!' Iedereen keek hem raar aan en Tobias keek hem dodelijk aan. Dat was de druppel. Daniël en ik sprongen zo snel mogelijk op de fiets en praatten nog wat over hoe een vreselijke avond dit was, tot we allebei een andere kant op gingen.
YOU ARE READING
Better Luck This Time
Teen FictionHoe is het leven als je compleet onzichtbaar bent? Zelfs de leraren zien je niet staan op school. Dat is het leven van Margot. Maar net als ieder jaar, gaat ze het dit jaar weer proberen te veranderen.