Better Luck This Time

10.

Nieuwe dag, nieuwe kans. Omdat het vandaag zaterdag is kon ik lekker uitslapen. Klein probleempje, ik had mijn wekker nog aan staan. Dus werd ik gezellig super vroeg wakker. Ik hoorde dat mijn vader ook al wakker was, hij moet zaterdag gewoon werken. Mijn moeder zou vandaag naar een vriendin gaan aan de andere kant van het land, dus die is er ook niet. Ik was zo vroeg wakker dat ik mijn boek kon uitlezen. Daarna zette ik mijn telefoon aan en zag dat Dylan ook al wakker was, niet dat wij zulke goede vrienden zijn, maar ik besloot toch met hem te gaan praten.
'Ook al wakker?'
'Ja :('
'Hoezo zo vroeg?'
'Had mijn wekker nog aan staan.'
'Hahah, ik ook!'
'Haha! Ga je vandaag nog wat leuks doen?'
'Nee, jij?'
'Nee, zin om iets samen te doen?'
'Ja hoor!'
We maakten plannen voor de dag en ik ging rustig muziek luisteren. Om een uur of tien ging ik naar beneden om te eten samen met Roy. 'Dus, ga je nog wat doen vandaag? Komt Daniël?' Vroeg Roy direct. 'Ehm, ja ik ga wat doen en nee Daniël komt niet. Jij?' 'Ik zie het nog wel.'
Ik heb het gevoel dat Dylan zich bij zijn vrienden altijd heel stoer voor doet maar bij mij echt zichzelf is. Alhoewel ik niet weet of het hemzelf is, maar hij doet althans anders bij mij. Ik snap hem wel, soms ben ik ook toe aan een ander persoon om mee te praten. Eigenlijk denken veel mensen dat Dylan dom is, maar als je met hem praat komt hij best wel heel slim over. Hij zegt dingen over water die je ooit wel eens in de les hebt gehoord maar nooit over na heb gedacht, of van die filosofische dingen over het leven.  Dylan denkt daar wel aan, hij vertelde me er namelijk heel veel verhalen over.
'Dylan... je moet een professor worden!'
Zeg ik enthousiast. 'Haha! Waarom dat?' Zegt hij met een verlegen lachje. 'Omdat als jij wilt weten hoe het zit je dat zal moeten onderzoeken en dat lijkt me wel iets voor jou!' 'Ik weet niet hoor. Als ik het zeg tegen mijn ouders lachen ze me alleen maar uit.' Zegt hij een beetje neergeslagen. 'Laat ze dan zien dat je het kan! Zet je trots om populair te zijn opzij en haal goede cijfers!' Ik weet dat Dylan het niet zo goed doet op school, maar het eigenlijk wel kan. 'Ik zie wel.'
Thuis tref ik Daniël aan op de bank naast Roy. 'Ehm wat doe jij hier?' Vraag ik verbaast. 'Ik kwam langs voor jou! Roy liet me binnen.' Zei hij afwezig. 'Maar Roy wist dat ik weg was.' 'Ja, maar ik wist dat je op tijd terug zou zijn.' Ik geloofde het wel en ging met Daan naar boven. Hij wilde nog wat praten over gisteren. Om er nu zo over na te denken is het best grappig. Ik vertelde hem over vandaag. Natuurlijk zie hij dat Dylan en ik perfect voor elkaar zijn, maar ik geloof het wel. Dylan is gewoon een vriend.
Misschien als ik goed bevriend word met Dylan raken ik en Jorge wel in contact. En wie weet wat daaruit ontstaat.