Gökkuşağı Tonunda

2.Bölüm

      Kaaalbimde kırılmadık yer mi bıraaaktın?
     Yaptığıyla söylediğiii nedense faaarklı
    Mazlumun aahı aheste aheste alınıırr.
    
    Akşam akşam kuzenim Betül'ün çığırışlarını dinlemek ne kadar sinirlerimi alt üst etse de sesimi çıkarmamıştım. Bahçedeki masada Betül ve Berat oturmuş, Betül tırnaklarına oje sürerken Berat telefonuyla uğraşıyordu.
   -Betüüül! Kes artık kimse senin cırtlak sesini dinlemek zorunda değil!
    
     Bu kurtarıcı sesin sahibi Berat'tı. Ah doğru! Size Berat ve Betül'den bahsetmedim. Teyzemin ikizleri. Yanlış anlaşılma olmasın hemen fesatlaşmayın! Tabiki de ikiz çocuktan bahsediyorum. On yedi yaşında olsalar bile oldukça iyi anlaşıyorduk. Bense yirmisine girmiş babannemin deyimiyle evlenme çağına gelmiştim bile. Ama daha on dokuzum ya ben ne yirmisi, saçmalamayın!
   
      Tabi üniversite sınavına girişte üçüncü şansımı deneyecektim bu sene.

      Ben yine kendi kendime gerizekalı,  evde kalmış (babannem sağolsun erken yaşta depresyona girmeme sebep olacaktı.) triplerine girerken Betül'ün cırtlak sesi kulağımda yankılandı.

  - Hayaal! Kız iyice depresif moda girdin. Çok sıkıcısın bir şeyler yapalımm.
        Onu umursamadım ve yamuk(salıncağa yan bir şekilde uzanmış, kafamı sağ kolumun üstüne koymuş ve sağ elimle değdirebildiğim kadar çimenleri elliyordum)  bir pozisyonda salıncakta sallanmaya devam ettim.

     Dedemin vefatının üzerinden yaklaşık bir buçuk iki ay geçmiş, yaz tatilinin bitmesine az bir zaman kalmıştı. Artık hayatıma girmiş her sene sınava hazırlanma maratonu için kendime gelmeliydim. Babam ise,  her yıl kazanamamamın sebebini gittiğim dershane ya da hocalara bağlamamdan bıkmış, dershane seçiminde özgür bırakmıştı beni. 

   
       Bahçedeki salıncakta yatmış, aptal aptal yerdeki çimenlere bakıyordum. Yaz bitecekti ve bu çimenler de doğallığını kaybedecekti. Yaz boyu bir kere bile koklamamış olmama üzüldüm bir anda sebepsiz yere.

      Ahhhh! Sanırım bu konuda üzülmeme gerek kalmamıştı çünkü aptal kuzenlerim sağolsun beni itmiş ve yere yapışmamı sağlamıştı.

- Gerizekalı Betül! Ebeni Betül! Git öl Betül! Hain Berat! Mal Berat! Öküz Berat! Senden bunu beklemezdim Berat!! Görürsünüz siz bundan sonra sizinle konuşuyor muyum, konuşmuyor muyum(?)

     Bir anda sinirle ayaklanıp eve daldım. Bir yandan da hâlâ söyleniyordum. Salonda babam ve teyzemin haberler hakkında yaptıkları yorumları bölerek teyzemin yanına oturdum. Hızla kolumu teyzemin beline sararken ağlıyor gibi sesler çıkardım.

     "Teyzeğğğh! Senin bu çocukların var yaa, beni rahat bırakmıyorlar. Hayatımla ilgili önemli kararlar alıyordum tam da. Geldi böldüler yağğğh."
   Babamın söylenişini duydum o sırada"Önemli kararmış(!) Önemli kelimesinin anlamını bile bilmiyor gelmiş bi de önemli karar alıyordum diyor."
  
    Bir an ciddileşip babama gözlerimi diktim. Dik bir oturuş ve özgüveni yüksek bir duruş, tek kaşımı da kaldırırdım da tek kaşını kaldırabilen seçilmiş mübarek insanlardan değildim... "Ne yani, ben ciddi karar alamaz mıyım BABACIM" Bu kadar ciddilik fazla gelmiş olmalı ki az önceki şeklime geri dönüp teyzeme "Bana ne diyor görüyor musun teyzeğğğh? " diye yakınmaya başladım.

      Kabul abartmıştım ama iyice içim sıkılmıştı. Haftalardır uyku modundaydım ve artık bir şeyler yapma vakti gelmişti. Mutfağa gitmek üzere yerimden kalkmış aklım başıma gelmiş gibi dinç bir şekilde yürümeye başladım. Hızlı bir şekilde kahve hazırladım ve masaya geçip oturdum.

     Bir anda nasıl olduğunu anlamamıştım ama gaza gelmiş, heyecanla yapacaklarımı düşünüyordum. Mesela bu sene o sınavı kazanacaktım, kararlıydım. Sıkı ve düzenli bir şekilde çalışacaktım ve özellikle şu sıralar aldığım kiloları da verecektim. Artık bakımlı ve güzel bir kız olacaktım, okulda badgirl havasında takılacaktım. Herkes bana hayran olacaktı, sonra sesim bir sabah kalktığımda güzelleşmiş olacak ve ben de ünlü bir şarkıcı olacaktım. Hep kahve içecektim. Çünkü havalıların çoğunun kahve içtiğiyle ilgili (saçma) bir anlayış vardı. Sonra şey olacaktım...ımmm... teyzem bana kötü davranacaktı, kuzenlerim bana eziyet edecekti, ben de beyaz atlı prensimi bulup kaçacaktım, hayat bayram olacaktı falan filan.. Siz hâlâ okuyor musunuz ya?😁