Işte yıllardır çalıştığım yarışma yaklaşıyor.kendimi hala yetersiz hissediyorum içimden bir his hiç başaramayacaksın diyor. Ama belki küçük bir hırs beni 1.yapabilir.o gün yarışmaya 3 saat kalmıştı arkadaşımla birlikte çalıştık. Ama kendimi çok kötü hissettim ve bu his benim özgüvenimi yerle bir etti ya eski yarışmalardaki gibi kötü olursa...Sağ tarafımda iyi his sol tarafımda kötü his vardı melek ve şeytan gibi...üstüne üstlük çalışırken bacağım incildi yarışma gerçektende kötü geçecek... ve yarışmaya dakikalar kaldı,sıradaki takım bizdik.bu yarışmaya takım olarak çıkılıyordu. Korktuğum şeyde bu diğer arkadaşlarım güzel yaparken ben bu takımı bozmak istemem.ve sıra bizde yarışma başladı derken tam çember sırası bana geldi ve yarışma başladığı yerde bitti. Bacağımdaki kemik çok incilmişti. Üzgünüm bu takımı bozmak istemedim diyerek ağlamaya başladım. Sonra ailem geldi ve beni doktora götürdüler. Beklenen iyi haberler uçtu yerine kötü haberler geldi 6ay bacağım sargıda(alçıda)kalıcaktı.bu takımım ve jimnastik öğretmenlerim için (ve tabiki ailem) hiç iyi bir haber değildi.tabi okula nasıl gidicem diye sorarsanız yaz tatili geriye 3 ay kalıyor çok birsey değil ama doktor jimnastiği bırakmassam bacağımın tekrar büyük incilmeler olabileceğini söyledi. Içimden salla ya dedim ama demez olaydım hareket ettirdiğim anda hastanede çığlıklar eksik olmadı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
hayal et ve başar
Adventureyazdığım bu hikâyede bir jimnastikçinin başarısı anlatılmaktadır.umarım beğenirsiniz
