MAVİ

2. BÖLÜM

2 YIL ÖNCE CENAZE

Herkes bizim evdeydi. Üzülme kızım diyenler ağlayanlar... ağlayamıyordum, inanmak istemiyordum. Annem ölmüş olamazdı. Bırakmazdı ki o bizi çok severdi bizi üzcek hiç birşey yapmazdı.

Oturmuş sadece bir noktaya bakmış öyle durup halı desenlerini izlemeye başladım. Eminim gelen komşular, akrabalar halimize acıyordur. Nefret ediyorum acıyan yüzlerden. Kimileri sahte ağlıyordu. Gitsinler artık kimseyi görmek istemiyorum.

Biran Deniz görüş alanıma girdi. Kalktim ve kolundan tutarak boş odaya sürükledim.

" Ne işin var senin burda. Normalde eve girmezsin noldu niye evdesin. "

" Kumsal sakin ol farkındayım bana kızgınsın ama beni bir dinle herşeyi anlatcam tamam mı sadece sakin ol benimde çok canım yanıyor o benimde annemdi ve böyle bir zamanda konuşmak istemiyorum. "

 " Ne zaman konuşmak istersin sevgili kardeşim genelde senin istediğin zaman istediğin şeyler olur biz ne isteriz umrunda olmaz. Annemin ne isterdi bir gün bile düşündün mü kardeşim yada ölmeyi o mu seçti? O senin yüzünden öldü anlıyor musun ve ben senin yüzünden annesiz kaldim peki babamin gözünde ki mutsuzluğu görüyor musun işte onun sebebide sensin şimdi defol git burdan bi daha asla gelme sende annemle birlikte öldün benim için anlıyor musun? Git artık özgürsün. Sıkı giyin eve geç gelme diyen bir annende yok şimdi ne bok yersen ye. Artık bir annemiz yok senin yüzünden umarım mutlusundur. Defol şimdi. "

İçimden bir parça kopmuştu sanki gözlerim dolmuştu onunda ağlamaklı olduğunu gördüm belkide benden böyle birşey beklemiyordu biz genelde odaya geçip birbirimize dertlerimizi anlatan sabaha kadar dertleşen iki güzel kardeştik.

Ama son bir yıldır o çok değişmişti. Bizi takmaz istediği saatte girer neler yaptığını anlatmazdı. Bazen sarhoş eve gelirdi. Onun bu hatalarına göz yumuyorduk. Aileydik sonuçta biz ama bu son yaptığı yüzünden annemi kaybettim ben ve bu artık bardağı taşıran son noktaydı.

Bir süre öyle baktı bana sonra birşey demeden hızlıca evinden çıktı.

ŞİMDİKİ ZAMAN

Babamla konuştuktan sonra işlerime devam ettim. Bir sürü dosya bir sürü iş beni bekliyordu. Annem öldükten sonra Eskişehir'de kalmak istemedim. Ankara'dan da iş teklifi gelince hiç düşünmeden kabul ettim.

Eğer Eskişehir'de kalsaydım babam gerçekleri öğrenirdi. Annemin Deniz yüzünden öldüğünü, Denizi hayatımdan çıkardığımı...

Şimdi kendimi işe verdim. Sürekli çalışıyordum geri kalan kısmında da bir günlük babamı görüp geliyordum.

Bu sayede işte iyi bir kariyer yapmış ve iyi işlere imza atmıştım. Patronum yanıma geldi.

"Seni bugün baya düşünceli görüyorum iyimisin bir sorun yok inşallah. "

özel hayatımı işe taşımazdım hatta sırf bu yüzden bu kadar çok çalışıyordum ve burdayken herşeyi unutuyordum.

"Yok hayır iyiyim yeni proje hakkında düşünüyordum yarın önemli bir toplantımız var. Herşeyi tekrar gözden geçiriyorum. "

" Bu iş bizim için çok önemli eğer alırsak tamamdır demek. "

Elimi asker gibi yapıp.

" o iş bende patron sen merak etme. " dedim.

" merak etmiyorum zaten senin isteyipte alamadığın bir iş görmedim henüz hadi iyi çalışmalar sana. "

Evet doğruydu istediğimi alırım. Gece geç saatte kadar çalıştıktan sonra ve herşeyin kusursuz olduğunu kabullendikten sonra evime gidip kendimi yatağa attım.