The Dire One(On Hold)

Chapter 1 The Beginning

"Haaaaayyyy sa wakas natapos rin" ang pagod na sabi ni RinRin. Oo nga pala di niyo pa kilala si Rinrin siya si Marika Rin Mendez siya rin ang bestfriend ko. "Napagod kana ba agad sa pag basa ng iisang paragraph" sagot ko. "Hay basta makinig ka nalang sa teacher natin" ang tinatamad niyang sabi.

Natapos na rin ang school hours at sa wakas makaka uwi na rin ako sa bahay. Sa wakas konting lakad nalang ginabi na rin ako kakalakad at malapit nalang akong makapasok gate ng village ng bigla akong natigilan unti-unti na akong kinikilabutan pinagpapawisan nako ng malamig hindi ko na maihakbang ang mga paa ko dahil sa takot unti-unti na akong nanghihina at hanggang sa wala na akong maaninagan at ang huling naalala ko ay bumagsak na lang ako sa lupa.

Nagising ako sa isang malakas na katok. "Hoy gising na alas syete na!!!" ay si Rinrin lang pala. " Pasok bukas yan." ang mahina kong sabi. Pumasok siya sa pinto at umupo sa sahig. "Uy okay ka na ba?" ang mahinhin niyang sabi. " Oo ayos nako kaya nga lang bakit ako nandito sa kwarto ko sinong nagdala sakin dito ang huli kong natatandaan hinimatay ako at bumagsak,sa lupa." ang mahina at nagtataka kong sabi. "Ang sabi sakin ni Tita Lia nakita ka nalang daw niyang tulog sa kwarto mo pero di ka naman daw niya nakitang pumasok." ang gulat niyang sabi saakin. "Wait lang bakit mo nga pala alam na muntikan na akong mamatay?" ang tanong ka sakanya. "Ano!!!!!! Muntikan ka nang mamatay!!!" ang gulat niyang sabi. "Ehhh bakit nga muntikan ka nang mamatay?" ang nagtataka niyang sabi. "Hindi ko rin nga alam ehh." ang nagtataka ko ring sabi. "Subukan mo kayang alalahanin." ang inis niya sambit. Masubukan ko nga ang sabi ko sa sarili. Inalala ko ng inalala ngunit hindi ko nalang talaga maisip kaya nga lang sumkit ang ulo ko at kung ano ano na lang ang nakita ko sa aking isipan. At hanggang sa nakita ko ang isang pinto na may puting liwanag  naglakad ako papunta sa pinto at pag kapasok at pagkapasok ko ay may narinig akong boses. Iyon din ang boses ng taong pinaka malapit sa akin. "Gale, matagal na rin tayong di nag kausap ngayon pa lang ay binabalaan na kita may mga sumusunod sa iyo na mga hindi nakikita ng iba. Mga bagay na hindi nabibilang sa mundong ibabaw. Mga espiritung di natatahimik at gusto nila ang iyong enerhiyang taglay. Papatayin nila ang mga taong malapit sa iyo at kung kailangan ikaw rin ay papatayin nila para lang makuha ang gusto nila. Kaya mag ingat ka pinakamamahal ko ng Gale." ang sabi niya.

"Opo Dad thank you."

-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-:-A/N: Sino kaya ang Dad na sinasabi ni Gale

         at bakit nagkakaroon siya ng ganong
         illusions pero ang tanong illusions nga
         lang ba talaga ang mga nakita niya.
         Sorry nga pala sa wrong spelling and
          grammar error ko at sorry rin kung
                 CORNY. Ok titigil na po ako.
             Find it out on the next chapter