8.BÖLÜM

94 11 4
                                    

Berk'ten

Rüya'yı o şekilde görünce dayanamadım doğa ile onların yanıma yanaşmaya çalıştım biraz yanlarına girdiğimde rüyanın bağırmasıyla yanlarında aldım soluğu dayanamayıp Rüya'yı hemen tek elimle ondan ayırıp yere düşmesini sağladım o kendini okulun havalı ve çapkın tiplerinden sanan ve ayriyeten o ve onun çetesinden nefret ettiğim meriç denen o çocuğa ardı sıra gelmeyen yumruklarımı  savurdum. O sırada çınarda yanıma gelip beni çekmeye çalışıyordu. Büşra'ya rüyayı çıkartmasını söyledim sonrasında Rüya'yı göremedim ortada Büşra çıkartmış olmalıydı. Telaşla o kendini beğenmiş çocuğu kanlar içinde yerde bırakıp dışarı çıktım. Rüya'yı ağlarken büşra'nın yanında görünce koşar adımlarla onların yanında aldım soluğu rüyayı seri hareketlerle kendime çekip uzunca sarıldık. O hayla hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Kedimden uzaklaştırıp yüzüne bakarak " İyimisin Rüya?" Diye sordum. Osa kanayan ve patlayan kaşımı görmüş olacak ki daha çok ağlamaya başladı.

"Ben iyiyim de sen sen kötüsün." Dedi hayla hıçkırıyorken. Onu rahatlatmak adına geciştirecek bir cevap verdim.

"Sen merak etme ben alışığım bu durumlara" dedim tebessüm ederek.
Elinden tutup onu arabama sürüklemeye başladım. Nasıl tanımadığı biriyle dans edebilirdi ki hele daha yeni gelmiş bizim okula bunu nasıl yapabilirdi nasıl bu düşünceler beni daha da sinir etmişti bu tarz erkekler hayatımda ne kadar çok sevdiğim insanlar varsa elimde alıyorlar ama bende berksem bu çocuğun yanına bırakmıyacağım bunu. Büşranın arkamız dan bağırmasına kulak vermeyip Rüya'yı arabaya bindirdim. Sesimin soğuk çıkmasına dikkat ederek evinin adresini sordum. Oda sert bir şekilde sorduğumu anlamış olacak ki biraz şaşırdı.

"Sen git ben tarif ederim" dedi sessizce. Yol boyunca tek konuşmamız bu olmuştu. Evin önüne vardığımızda kemerini çıkartıp tam teşekkür edecekken tesekkür etmemesi için onu uyardım. Rüya arabadan indikten sonra biraz daha arabada kaldım. Başımı dinlemeye ihtiyacım vardı. 15 dakika boyunca bura da bekledim. Tam arabayı çalıştıracakken rüya'nın evden ağlayarak çıktığını gördüm. Biraz ne yapacağını bekledim caddeye doğru gidince arabadan inip hemen arkasından ağzını kapattım korkmaması için;
"Şşş sakin ol benim berk" dedim adımı duymasıyla gevşeyip arkasına hızla döndü ve sıkıca sarıldı bana.
" Berk lütfen götür beni buradan"  dedi ağlamaklı sesi ile.
"Tamam gel sakin ol" arabaya bindikten sonra biraz tereddütlü bir sesle "Beni nereye götürüyorsun?" Diye sordu.

"Merak etme seni yemem o kadar aşağılık bir insan değilim" dedim.

"Onun için demedim"

"Herneyse"
Rüya bir müddet sonra uyuyakaldı. Onu bu şekilde bırakamazdım bu yüzden kendi evime götürmeye karar verdim. Büyükannemin evde olmayışı işimi daha da kolaylaştırırdı. Yoksa babaannem bu kız kim? Kimlerden? Ben artık gelin istiyorum? Diye tuttururdu. Babaannemle yaşıyordum evet. Evin önüne geldiğimizde hayla uyuyor olduğunu gördüm. Seri bir şekilde arabadan inip onun tarafına geçtim. Kapısını açıp emniyet kemerini çıkarttım. Sarsmamaya çalışarak yavaşça kucağına aldım. Yüzü ay ışığın öyle güzel  parlıyordu ki. O kadar kusursuzdu ki gözlerimi alamıyordum. Yavaşça mırıldanarak gözlerini açtı. Başı boynuma gömülü olduğu için gözlerini açınca kafasını kaldırdı. Yüzlerimiz çok yakın olduğu için nefesini yüzümde hissedebiliyordum. Gözlerinin maviliği beni kendine çekiyordu. Oda istemsizce gözlerini dudaklarıma kaydırdığında sırıtmadan edemedim. Sonra kendine gelip konuşmaya başladı.

"Kendim yürüyebilirim , zahmet etme"

Bende ısrar etmeyip onu yere indirdim hızlı adımlarla evin kapısını gittim o da arkamdan hızlı bir şekilde geldi. İçeri girerken bekledigim soruyu sordu.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 05, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

BEKLENMEDİK AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin