Kolejli Psikopat'ım

36.Bölüm

Multimedyada Masal....

Sabah gözlerimi annemin o pürüzsüz, şahane, eşi benzeri olmayan sesi ile açtım.

"Kız Masal uyansana! Bak işe geç kalacağım senin yüzünden. Kızım kalksana. A-a kız erkenden kış uykusuna mı yattı acaba? Ama daha kış da tam gelmedi ki... Allah Allah."

Gözlerimi sinirle açtım ve birden gelen enerjiyle yatakta dikleştim. Gözümden mavi ayıcıklı göz bandını çıkardım ve anneme,

"Anne ben kalkıyordum zaten. Ama senin o güzel sesin bana ninni gibi geldi. Bu nedenle sen suçlusun benim hiç suçum yok." dedim.

Kolumu cimcikledi ve,

"Anneye suçlu denmez çarpılırsın valla!"dedi

Gözlerimi devirdim ve,

"He anne he." dedim.

Kolumu yine cimcikledi ve,

"Anneye öyle değişik cevaplar da verilmez cadı kızım benim." dedi.

Yine gözlerimi devirdim ve,

"E ben hiç cevap vermeyim anne o zaman. Ne desem ters."dedim.

Annem cık cıkladı ve,

"Büyümüşte cevap veriyor... Anneye cevap verme dedim kızım." dedi.

Tam tamam diyecektim ki cevap verme dediği aklıma geldi ve hemen banyoya koştum.

Sabah sabah alarmı tercih ederdim şahsen.

Banyoda işlerimi halledince banyodan çıktım ve dolabımın karşısına geçtim. Turuncu okul t-shirtimi ve okul eteğimi giydim. Her zaman yaptığım kısa ve sade makyajımı yaptım ve saçlarımı at kuyruğu yapıp aşağıya indim.

Cem televizyonun karşısına oturmuş bir yandan mısır gevreğini yerken, diğer yandan televizyon izliyordu. Annem işe gitmiş olmalıydı yoksa şimdiden okul için nasihat vermeye başlardı.

Mutfağa girdim ve bende kendime mısır gevreği hazırladım. Mısır gevreğim ile Cemin yanına oturdum ve çizgi film izlemeye başladım.

Neden çizgi film diyecekseniz.
Bizim Cem ile küçüklükten kalma bir huyumuz vardı. Her sabah kahvaltı yaparken çizgi film izlerdik. Yoksa kahvaltı yapmazdık.

Şimdi de böyleydik tek fark, zihnen ve fiziken büyümüştük.

Esrarengiz Kasaba başladığında hemen televizyona ses verdim ve mısır gevreğimi yemeye başladım.

Bu çizgi filmi çok seviyordum.

Sonunda çizgi film bitince Cem ile hırkalarımızı giydik ve evden çıktık.

Gözüm Egelerin evine takılınca içimde tarif edilemez bir acı oluştu. Derin bir nefes aldım ve verdim.

Neden birden gözlerim doldu...

Cem bana endişeli bir şekilde baktı ve,

"İyi misin maviş." dedi.

Zorla gülümsedim ve kafamı salladım.

"Peki." dedi ve arabaya bindi.

Gözlerimi Egenin evinden çektim ve arabaya bindim.

Önce Rüyayı evinden almıştık. Şimdi ise okula gidiyorduk.

Okula vardığımızda bazı öğrencilerin banklarda oturmuş olduğunu gördüm. Gözüm okulun girişindeki banka takılınca yüzümde bir tebessüm belirdi.

Ege ilk zamanlar çetesi ile birlikte orada oturuyordu ve çetesinden bir çocuk bana laf atınca Ege çocuğa bağırmıştı.

Kendi kendime güldüm. Benim yan komşusu olduğumu gördüğünde ki yüz ifadesi geldi birden aklıma.