Run

Chapter 7.

Sa mga sumunod na araw, ganun na ganun ang nangyari. Practice dito at diyan. Inaabot kami minsan ng alas siyete ng gabi pero no worries kasi hinihintay ako ng mga kuya ko. Elle also told me to rest a lot kasi natatakot siya dun sa nangyari last time. Pero pag pumapasok at nag oobserve si Maam Sanchez, our Club Coach, kailangan ko talagang magpractice.

"Hey. Are you fine?" Naramdaman kong naupo si Zachary sa tabi ko at inilagay sa harap ko ang isang Fuji apple at lemon iced tea ko. Napansin niya atang nahihirapan akong huminga. Nag iiba kasi ang ritmo ng heartbeat ko, kaya inoobserve ko ang sarili ko. My mom told me when i was younger na may mild asthma lang ako kaya no need to worry about anything.

"Yes." I looked at him and just breathed out.

"Habang tumatagal, namumutla ka. Namumutla ka ba o talagang maputi ka lang talaga?" He smiled a bit.

I just laughed. Natural na shades na ng kulay ng balat ko ang pale white. Kung hindi lang dahil sa singkit kong mata at itim kong buhok, mapagkakamalan akong Briton. Hindi na bago sakin pag sinasabihan nila akong parang 'snow white' kasi dun naman talaga ako ipinaglihi ni Mama.

"Parang ikaw nga si Snow White." I heard him say kaya nilingon ko siya.

"Does it bothers you?" I picked my apple and took a bite.

But he just laughed and brushed my hair. Nagpaalam siya saglit at may ihahatid lang daw siya so i just let him out.

Good thing, my brother didnt knew everything about me and Zachary always together. Minsan kasi naiisip ko paano kung sumilip sila bigla dito habang wala silang ginagawa sa practice areas nila? Pero knowing the twins, tamad maglakad paakyat dito ang mga yun.

Hindi pa nagsisimula ang Final practice sa hapon ng pumunta ako sa baba at dumiretso sa canteen. I really love apples. Gusto ko pa ng isa. Ewan, sabi ng iba nakakaumay ang mansanas pero para sakin mas masarap la to sa ice cream.

Pagkarating ko dun, medyo nalungkot ako. The Fruit Tray were empty until someone noticed me.

And my heartbeat goes on pumping again. Out of the rhythm.

"Hey." Chase smiled at me.
"H-hi." Sana naman wag akong magmukhang kamatis dito.

"Bibili ka? Anong bibilhin mo?" The girl at the counter smiled at me.
"Wala na kayong stock ng apples? Yun sana kaso mukhang wala na kaya bukas nalang." I smiled.
"How about if i gave you mine?" Biglang singit ni Chase sabay abot ng hinahawakan niyang red apple. Nagningning ang mata ko sa nakita ko.
Tiningnan ko siya and bit my lip.
"Miss Jennica loves our apples so much." Sabi nung babae kaya napatakip ako sa mukha ko ng medyo naramdaman ko ang hiya.
I heard the girl chuckled as Chase grabbed my hand and put the apple in my hand.
"Its all yours now, princess. I'll just buy some choco bar for myself, Amy." He winked at me as the girl reached out for something and gave it to him.
"Eto yung ba-"
"No. Libre ko na." Chase pushed off my hand with money.
What?
Bigla lang siyang ngumiti at hinila ako paalis doon.
"Hatid na kita sa quarters niyo." At di na ako nakatanggi pa.

Hindi ko itatangging namiss ko siya talaga. His smile was adorable. Napakabait din niya. That's why i like him. Sana lang magbati na sila ng Kuya Casper ko.

"Bye, princess. See you around." He waved his hand out as he went off leaving me in our room's door.
"Kilala mo yun?" Narinig ko mula sa likod ko si Gemini.
Tinanguan ko lang siya.
Ngumiti lang naman siya at tumawa ng medyo awkward kaya nagtaka ako. Lalo na nung umalis siya sa harap ko.
Naupo nalang ako sa dati kong inuupuan at nagsimulang kumain ng dahan dahan.

At dahil enjoy ako sa pagkain, diko nalang namalayan na may nakatingin na pala sakin.

"Huh?" I saw someone holding a camera on her hand, and was smiling after she took a stolen photo of me. Then she yelled something and ran into me.