mijn hart

de puzzel

ik ben een puzzel aan het maken. zo eentje met 1000 stukjes. zo'n 'vragteken' puzzel waarbij je er later pas achter komt wat je puzzelt omdat er geen voorbeeld bij zit.

en bij elk stukje die je neerlegt sta je voor een verrassing. want, past dat stukje wel? of wat houd dit stukje in? wat is het?

met een puzzel begin ik altijd met de rand. ik zoek eerst de vier hoekje. die hoekjes zijn de basis stukje. dat zijn de stukje die uiteindelijk de puzzel vorm geeft en bij elkaar houd. mis je een hoek dan is het einde puzzel omdat het nooit z'n echte vorm krijgt.

wanneer ik de hoekjes heb ga ik ze verbinden door de rand te maken. door de rand te maken kom je wat meer te weten van de Puzzel. meer details zijn nu in de puzzel verwerk.

het doel van de rand is, is om straks de inhoud te kunnen vullen. als je een stukje van de rand kwijt bent kan dat voor problemen zorgen. de inhoud word dan moeilijker om te vullen of je kan niet beginnen met de inhoud omdat voor jou gevoel eerst de rand compleet moet zijn. en dat gaat je dwars zitten.

maar mijn rand is gelukkig compleet en is mooi verbonden met de hoekjes. de basis van mijn puzzel is nu dus klaar. maar ik weet nogsteeds niet wat de puzzel is en hoe die wordt.

nu ben ik aan gekomen bij het belangrijkste van de puzzel. de inhoud. want zonder inhoud is er geen compleet plaatje en een compleet plaatje is belangrijk bij het einde van de puzzel. want om te weten wat en hoe iets is heb je de kern van het verhaal nodig.

ik ben begonnen met de inhoud en tot nu gaat het goed. ik zie nu een wat duidelijker beeld van wat het is en er komen meer details naar voren.

een paar keer ging ik de mist in want het stukje paste niet of ik maakte de rand perongeluk kapot. maar ik heb dat gelukkig hersteld zonder andere problemen te veroorzaken.

ik was ook een paar keer heel verrast want ik had nooit vewacht dat dat plaatje een heel ander beeld kreeg dan ik had verwacht. en met een ander beeld bedoel ik echt een heel ander beeld.

het laatste stuk gaat wat moeizamer. stukjes raken kwijt of passen niet. ik sloop perongeluk een stuk van de inhoud. maar herstel alles weer zogoed als ik kan.

je zou denken dat het laatste stuk makkelijker gaat omdat je minder stukjes over heb. maar dat is dus niet zo. want hoe minder stukjes over hoe meer je ziet van het plaatje en hoe meer ik ga twijfelen of het wel klopt.

ik ben op dit moment heel verbaasd en verrasd maar ook tevreden en blij over het beeld van de puzzel die ik nu heb en ik moet zeggen ook heel onzeker. want ik begin nu tetwijfelen. is dit wel goed?  moet ik opgeven? of misschien hulp vragen?

ik ben nu bij het aller laatste stukje. maar er is een probleem... ik ben het stukje kwijt. ik heb overal gezocht. maar het is nergens. en ik weet niet wat ik moet.

ik kijk naar het bijna complete plaatje en zie heel veel gebeuren in dat plaatje het lijkt wel een puzzel in een puzzel. en net dat laatste stukje lijkt de oplossing te zijn van die puzzel.

dat stukje lost de hele puzzel op en maakt alles compleet. maar de puzzel is dat dus niet en ik moet iets gaan doen.

ik heb er voor gekozen om dat laatste stukje zelf in tevullen door goed naar het plaatjes tekijken. maar telkens als ik iets invul lijkt het uiteindelijke niet te kloppen.

ik ben nogsteeds aan het invullen en op onderzoek. want de puzzel is niet zo moeilijk lijkt mij. maar mijn hoofd maakt het moeilijker dan het is. het lijkt w alsof deze puzzel alle logica uit me hoofd heeft gezogen.

maar het antwoord van de puzzel heb ik bijna. ik ben op de goeie weg en me hoofd krijgt de puzzel steeds meer in de gaten en op een rijtje.

en ik weet de puzzel is nu niet compleet en dat kan misschien heel lang zo blijven. maar om daar nou te blijven hangen heeft geen zin. het leven gaat door. en er is een grotere kans dat ik dat stukje vind als ik door ga en meer dingen leer. dan dat ik naar die lege plek in de puzzel blijf staren

en ooit op een dag vind ik dat laatste stukje die het plaatje vn de puzzel compleet maakt. maar tot die tijd geef ik niet op want de oplossing van deze puzzel kan wel eens heel belangrijk zijn.