"Jimin."
Jimin, evin kapısına anahtarı sokacakken duyduğu sesle geri çekildi.
"Yoongi hyung?"
"Şey, konuşabilir miyiz?"
"İşlerim var." diyerek içeri girecekken Yoongi kolundan tuttu.
"Bir dakikalığına." Jimin koluna baktı sonra Yoongi'nin yüzüne.
"Tamam, ama sadece bir dakika. Gel içeri."
Yoongi gülümsedi.
Ona hala güveniyordu.
Eve girince Jimin kendi odasına yöneldi.
"Sen salona geç. Birazdan gelirim."
Yoongi kafasını sallayarak ortalıkta gezinmeye başladı.
Jimin bu evde tek başına yaşıyordu.
Sehpaların üzerinde Jimin'in ailesiyle olan fotoğrafları vardı.
"Bebekkende tatlıymış velet." deyip gülümsedi.
"Evet, her zaman öyleydim."
Yoongi, Jimin'in kendisinin yanına geldiğini fark etmemişti.
Söylediği şey üzerine yere bakarak gülümsedi.
"Evet hyung. Ne konuşmak istiyordun?"
"Jiminie-"
"Jimin." Jimin'in ani düzeltmesiyle Yoongi şaşırmıştı fakat bozuntuya vermedi.
"Şey, biraz fazla uzamadı mı şu mesele?" dedi kafasını kaşıyarak.
"Uzamak mı? Senden nefret ediyorum. Daha net bir açıklaması var mı-"
Ve aniden Yoongi, Jimin'in boynundan tutup kendisine doğru çekerek, dudaklarını Jimin'in dolgun dudaklarına bastırdı. Jimin'in gözleri hızla açılmıştı. Yoongi yavaş ve ürkekçe dudaklarını hareket ettirmeye başladı. Jimin'in acemice karşılık verdiğini hissedince rahatladı. Dudaklarını yavaşça ayırırken elleri boynunu daha da kavradı ve alnını küçüğünün alnına yasladı.
"Var. Var Jiminie. Be-ben seni seviyorum. Anladın mı? Seni seviyorum." Nefesi Jimin'in dudaklarına çarpıyordu. Bu Jimin için tahrik ediciydi.
"Gerçekten mi? Ç-çok mu?" dedi Jimin geri çekilerek.
Yoongi gülümsedi.
"Evet! Ölecek kadar çok seviyorum!"
"H-hyung." dedi Jimin dudaklarını dokunarak.
"Efendim bebeğim?"
"B-bu ilkti."
"Ne ilkti?"
"Ö-öpücük."
-
AY SONUNDA!!!!!
7264936 gündür yb atmıyorum:(
çünkü yazcak bişi bulamadım
NEYSE NOT TODAY ÇOK HARİKA BİŞİ DİİLMİ
ŞİMDİ OKUDUĞUN
love is not over ;; yoonmin
Fiksi Penggemar"Seni velet, sana daha güzel şeyler yeme şansı tanımışken hala çikolatalı keklerimden istiyorsun."
