2.bölüm TIMARHANE ÖNÜ

286 16 9
                                    

Ağzım çok kuruydu bu yüzden çantamdan suyumu aldım ve içtim .pencereden dışarı baktım ve bir an korktum bu bir tımarhaneydi ismini okuyamamıştım.nerde olduğumuzu sormak için yanımdaki kıza sormuştum "nerdeyiz?"

" geldik birazdan garajda olurmuşuz sen uyurken duyuru yaptılar"

"teşekkürler"

Sonunda otogara gelmiştik hemen anneme haber vermeliydim.

-alo anne ben geldim ,merak etmene gerek yok.

"Teşekkurler haber verdiğin için ben de tam seni arıyordum"

Ben gülerek"vay canına"

"Neyse tatlım evde dağ gibi çamaşır var kapatmam gerek ve ayrıca bana mektup yazmayı unutma biliyorsun mektuplar değerlidir"

Ve sonunda telefonu kaptmıştım bence de mektuplar çok önemlidir aileme kesinlikle mektup yazacaktım.

Evime gidebilmek için taksiye binmem gerekiyordu .taksiyle giderken evimin yolunda yine o tımarhaneyi görmüştüm .bu tımarhaneyi çok merak etmiştim bu yüzden taksiciye burada ineceğimi söyledim .

Ve işte kadıköy tımarhanesinin önündeydim buraya gelerek kendimi büyük bir tehlikeye atmış olabilirim çünkü terk edilmiş bir tımarhaneydi burası.
İşte maceram başlıyor...

KADIKÖY TIMARHANESİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin