We need to talk about Credence

Bad habit

“สงสัยเพราะผมถูกล่วงละเมิดทางเพศสมัยเด็กล่ะมั้ง...”

เด็กหนุ่มกล่าวกับผมเสียงใส เครเดนซ์ แบร์โบนส์บิดตัวกลับมาพยักหน้าให้ผมทีหนึ่ง ก่อนเอนหลังนอนลงบนโต๊ะตัวกว้างตามสบาย

แต่ในครอบครัวเครเดนซ์ไม่มีพ่อ?
แม่บุญธรรมที่เลี้ยงเขามา แมรี่ ลู แบร์โบนส์เป็นพวกคลั่งศาสนาเกินกว่าจะมีปฏิสัมพันธ์กับผู้ชาย

หางคิ้วหนาๆที่ยกขึ้นของผมคงทำให้เด็กหนุ่มอ่านความคิดผมได้โดยไม่ต้องพูด ใบหน้าขาวซีดที่เอนหัวกลับด้านลงมาจากโต๊ะที่คั่นกลางระหว่างผมกับเขาประดับด้วยรอยยิ้มอันไร้ความหมาย

“แล้วใครว่าใช่พ่อผมล่ะครับ...ดร.เกรฟส์ คุณนี่โง่จัง”

เด็กเปรต

อาจจะมีความเป็นจริงได้ แต่จากข้อมูลที่ได้ประกอบกับการวางตัวที่เครเดนซ์ใช้กับผมทำให้ต้องลองคำนวณความเป็นไปได้ดูก่อน

“ฉันไม่คิดว่าข้ออ้างนั่นจะช่วยให้เธอพ้นคดีได้..” ผมกรีดปลายปากกาจดโน้ตเรื่องเกี่ยวกับเรื่องของเครเดนซ์ไว้อีกข้อ พื้นที่บนโต๊ะที่ถูกยึดครองโดยเด็กหนุ่มไม่พอสำหรับให้ผมกางสมุดได้ สมุดเล่มสีดำที่เครเดนซ์ดูจะสนใจจึงถูกวางไว้ที่ตักผมให้พ้นการยุ่งวุ่นวายของเด็กประหลาดที่นอนห้อยหัวมามองหน้าผมอยู่ตอนนี้

หลังจากสองสามครั้งแรกที่ดูฆาตกรหนุ่มน้อยนี่ไม่มีความสนใจจะเป็นพิษภัย ส่วนที่ดีของการยัดเงินให้ผู้คุมถอดตรวนมือเครเดนซ์ออกคือผมไม่ต้องรำคาญกับเสียงลากโซ่ให้รำคาญหู แต่ข้อเสียของมันคือการปล่อยให้เด็กหนุ่มเคลื่อนไหวอิสระแบบนี้ก็ก่อกวนการทำงานเพื่อวิจัยของผมพอดู

ไม่รู้ว่าอาจารย์ที่ผมนับถือทำไมจึงสนใจคดีเด็กหนุ่มคนนี้มากถึงขนาดอยากให้ผมเข้ามาช่วยเรื่องคดี เพื่อจะให้อีกสองปีข้างหน้าคุกตลอดชีวิตของเครเดนซ์ แบร์โบนส์คือที่โรงพยาบาลเฉพาะทางทางจิตเวชไม่ใช่ที่เรือนจำ